«Μετά από χρόνια θα καταλάβουμε τι κάναμε»
ΣΥΝΕΝΤΕΥΞΗ ΣΤΟΝ ΓΙΩΡΓΟ ΟΥΣΤΑΜΑΝΩΛΑΚΗ
Η φετινή χρονιά για την γυναικεία ομάδα βόλεϊ του Ολυμπιακού ήταν κάπως διαφορετική από την περυσινή. Την σεζόν 2016-17, ο Ολυμπιακός έκανε μια από τις καλύτερες πορείες που έχει πραγματοποιήσει τα τελευταία χρόνια καταφέρνοντας εκτός από το να κατακτήσει για μια ακόμα χρονιά τόσο το πρωτάθλημα όσο και το Κύπελλο Ελλάδας να φτάσει στον τελικό της Ευρωπαϊκής διοργάνωσης κόντρα στη Μπούρσα, ωστόσο δεν κατάφερε να φέρει το τρόπαιο στον Πειραιά.
Τελικά η κούπα άργησε να έρθει έναν ακριβώς χρόνο στα γραφεία της Πλατείας Αλεξάνδρας, κάτι το οποίο συνέβη για πρώτη φορά τόσο στην ιστορία του Ολυμπιακού όσον αφορά το τμήμα του βόλεϊ των γυναικών, αλλά και του γυναικείου βόλεϊ γενικότερα στην Ελλάδα, μιας και αυτή ήταν η παρθενική κατάκτηση ελληνικής γυναικείας ομάδας ενός ευρωπαϊκού τίτλου.
Μια εκ των πρωταγωνιστριών εκείνου του τελικού αλλά και γενικότερα της ομάδας του Ολυμπιακού ήταν η Αρέτα Κονόμη. Η έμπειρη λίμπερο του Θρύλου, η οποία έχει συνδυάσει το όνομά της με το Θρύλο αλλά και την κατάκτηση τίτλων, μετά το τέλος των φετινών αγωνιστικών υποχρεώσεων της ομάδας και πιο συγκεκριμένα μετά το τέλος των τελικών του πρωταθλήματος κόντρα στον Άρη, ανακοίνωσε πώς σταματά από την ενεργό δράση.
Το αν είναι προσωρινό δεν μπορεί να το γνωρίζει κανείς...
Για αυτόν ακριβώς το λόγο, το gavros.gr βρέθηκε στο νέο της... χώρο ο οποίος είναι ένα κέντρο εστίασης το οποίο διατηρεί μαζί με τον σύζυγό της και θέλησε να δώσει απάντηση σε αυτό το ερώτημα, όπως επίσης και στο τι της έχει μένει από όλη αυτή τη φετινή χρονιά όπου ο Ολυμπιακός πανηγύρισε την κατάκτηση του τρεμπλ.
Ερώτηση: Έχει περάσει καιρός από την ημέρα που κατακτήσατε και το πρωτάθλημα. Έχεις συνειδητοποιήσει το τι ακριβώς καταφέρατε τη φετινή χρονιά;
Απάντηση: «Μόνο από τις φωτογραφίες να σου πω την αλήθεια αρχίζουμε να καταλαβαίνουμε τι γίνεται. Πραγματικά η εμπειρία ήταν μοναδική, είναι κάτι νομίζω που όσο περνάει ο καιρός, ακόμα και τότε θα δυσκολευόμαστε να το συνειδητοποιήσουμε. Ίσως να μην γίνει και ποτέ. Πιστεύω μετά από χρόνια θα βλέπουμε βίντεο, θα βλέπουμε φωτογραφίες και εκεί ίσως καταλάβουμε τι πετύχαμε».
Ε: Συνεπώς είναι δύσκολο να το καταλάβετε καλά, πώς εκτός από τα εγχώρια τρόπαια πήρατε και ένα Ευρωπαϊκό.
Α: «Σίγουρα ήταν δύσκολο γιατί είναι κάτι που πάντα είχαμε μέσα στο μυαλό μας, δουλεύαμε για αυτό. Απλά όταν φτάνεις σε σημείο να το καταφέρνεις νομίζω ότι ξεπερνάει την πραγματικότητα, οπότε κάπου εκεί αρχίζεις και... τρελαίνεσαι. Σου αρέσει πολύ η ιδέα, βάζεις άλλες βάσεις πια, μιλάμε για άλλο επίπεδο. Ο Ολυμπιακός το έχει καταφέρει αυτό όλα τα χρόνια, ξεπερνάει όλο και περισσότερο το επίπεδο που έχει κάθε χρονιά».
Ε: Τι θυμάσαι από το ματς της Τουρκίας;
Α: «Τις φωνές στο τέλος. Πραγματικά. Θυμάμαι ότι πήγαμε πολύ πεισμωμένα, πήγαμε για να το πάρουμε. Αυτό θέλαμε, αυτό λέγαμε όλες και μετά την περσινή χρονιά νομίζω μας είχε μείνει μια πικρία. Εντάξει ήταν λίγο γλυκόπικρη η γεύση γιατί ήταν η πρώτη φορά που πήγαμε σε μια τέτοια διοργάνωση στον τελικό της Ευρώπης, αλλά τελικά νομίζω πήγαμε πεισμωμένες για να το κατακτήσουμε».
Ε: Πόσο μεγάλο ρόλο έπαιξε και στα ευρωπαϊκά ματς ειδικά, επειδή συνήθως το πρώτο σας ματς ήταν εντός έδρας, μετά από εκείνα του πρωταθλήματος στα οποία όμως δεν έχετε ανταγωνισμό. Πόσο σας βοήθησε αυτό μέσα σε όλη τη διάρκεια της χρονιάς;
Α: «Σίγουρα δεν βοηθάει πολύ όταν το επίπεδο στην Ελλάδα είναι πιο χαμηλό από τα παιχνίδια και τις ομάδες που έχεις να ανταγωνιστείς στην Ευρώπη. Είναι περίεργο γιατί μέσα στο Ρέντη δεν καταφέραμε να κάνουμε κάποιες καλές εμφανίσεις και ό,τι καταφέραμε ήταν εκτός έδρας. Νομίζω ότι αυτό έχει να κάνει με το γεγονός ότι στην Ελλάδα δεν έχουμε ανταγωνισμό και έτσι αργούσαμε πολύ να μπούμε στο παιχνίδι. Ευτυχώς δεν μας στοίχισε. Τελικά».
Ε: Στην Ελλάδα όσο καιρό είσαι στον Ολυμπιακό παίρνεις μετάλλια και Κύπελλα. Το περίμενες όταν ερχόσουν στην ομάδα του Πειραιά;
Α: «Όταν ήρθα στον Ολυμπιακό την πρώτη χρονιά ήξερα σε ποιο σύλλογο ήρθα. Σίγουρα ο Ολυμπιακός θέλει να πρωταγωνιστεί! Από το να το πεις, να το ακούς και να το κάνεις, απέχει πάρα πολύ. Μιλάμε για έξι χρόνια, πέντε νταμπλ και ένα τρεμπλ. Οπότε από εκεί και πέρα δεν έχω να προσθέσω κάτι παραπάνω».
Ε: Από ό,τι ξέρουμε και από όσα δήλωσες μετά το τέλος των τελικών με τον Άρη, σταματάς. Πόσο εύκολο είναι να το πει αυτός ένας αθλητής, πόσω μάλλον όταν έχει φτάσει σε αυτό το επίπεδο;
Α: «Δεν είναι εύκολο σίγουρα. Απλά κάποια στιγμή έρχεται ο χρόνος που πρέπει να θέσεις κάποιες άλλες προτεραιότητες. Είναι οι επιλογές που κάνουμε ως άνθρωποι. Αθλητές και μη. Αυτή τη στιγμή προτεραιότητα για εμένα έχει η οικογένεια και θέλω να αφοσιωθώ εκεί. Δεν ξέρω αν θα γίνει για ένα, δύο χρόνια αλλά πιστεύω ότι σίγουρα κάποια στιγμή θα επανέλθω γιατί το μικρόβιο του αθλητισμού δεν φεύγει ποτέ. Δεν χάνεται. Αλλά πιστεύω πώς τώρα έχω άλλη προτεραιότητα».
Ε: Όταν λες ότι θα επανέλθεις θα το κάνεις από τη θέση της παίκτριας ή σε κάποια άλλη;
Α: «Δεν σκέφτομαι τον εαυτό μου ως προπονήτρια. Πολύ δύσκολο. Ίσως δεν έχω την υπομονή να το κάνω αυτό, δεν ξέρω... Αλλά όπως έχω πει ποτέ μην λες ποτέ! Βέβαια πρωταρχικός στόχος είναι να γυρίσω ως αθλήτρια».
Ε: Η Στέλλα (σ.σ.: Χριστοδούλου) μας είπε ότι θα λείψεις πολύ από τα αποδυτήρια. Πώς το σκέφτεσαι εσύ;
Α: «Καλά λέει. Το ξέρω. Εννοείται ότι θα λείψω και εννοείται ότι θα μου λείψουν όλοι πάρα πολύ. Σίγουρα είμαι με τα κορίτσια πάρα πολλά χρόνια και το κομμάτι της επιτυχίας που υπάρχει μέσα στο γήπεδο οφείλεται κατά πολύ στα αποδυτήρια. Για αυτόν το λόγο το είπε η Στέλλα, ξέρω πολύ καλά τι εννοεί και για μένα όλο αυτό θα είναι ένα από τα δυσκολότερα κομμάτια. Αλλά θα έχω επικοινωνία με τα κορίτσια και σίγουρα θα είμαι συνέχεια στο γήπεδο. Όχι μόνο κάθε Σάββατο αλλά και τις Τετάρτες».
Ε: Πάμε και σε κάτι πιο εξειδικευμένο. Τι ακριβώς πρέπει να έχει ένα καλό λίμπερο;
Α: «Καθαρό μυαλό, σίγουρα. Υπομονή. Να μην πανικοβάλλεται. Λίγη τρέλα σίγουρα. Αυτό είναι βασικό και αγάπη για αυτό που κάνει».
Ε: Άρα με όλα αυτά που είπες η Ειρήνη (σ.σ.: Κοκκινάκη) είναι η τέλεια αντικαταστάτρια;
Α: «Είναι μέσα. Ήξερα ότι θα με ρωτήσεις για αυτό και πιστεύω πώς ό,τι περιέγραψα, είναι ακριβώς η Ειρήνη».
Ε: Τώρα πώς σκέφτεσαι το μέλλον σου;
Α: «Όπως είπα σίγουρα προτεραιότητα είναι η οικογένεια. Αυτή τη στιγμή έχω αλλάξει επαγγελματικό προσανατολισμό, έχω ένα καφέ οπότε και αυτό ίσως θα με βοηθήσει λίγο να έρθω σε μια άλλη πραγματικότητα που είναι μακριά από τον αθλητισμό. Δεν ξέρω πως θα είναι στο μέλλον, αλλά νομίζω ότι λίγο πολύ εκεί θα κυμανθώ».
Ε: Μετά από τόσα χρόνια τι έχεις να πεις για τον κόσμο του Ολυμπιακού;
Α: «Για τον κόσμο πραγματικά τους ευχαριστώ για τη στήριξη όλα αυτά τα χρόνια. Πολλές φορές εκεί που χρειάστηκε τα καταφέραμε και χάρη στον κόσμο. Να συνεχίσει να στηρίζει την ομάδα όπως ξέρει και δεν θέλουμε κάτι άλλο. Πραγματικά είναι αυτό που χαροποιεί όλους τους αθλητές μέσα σε μια ομάδα».
Ε: Τι έχεις να πεις για τη Στέλλα Χριστοδούλου;
Α: «Πολλά... πάρα πολλά. Σίγουρα για τη Στέλλα νοιώθω αγάπη, φιλία, σίγουρα μου έρχεται η λέξη αρχηγός. Και με το παραπάνω αρχηγός! Ήταν η ιδανική συμπαίκτρια. Μου έχει δώσει πάρα πολλά. Την ευχαριστώ. Την αγαπώ».
Ε: Για την Τζίνα Λαμπρούση;
Α: «Εκπληκτικό παιδί. Η χαρά της ομάδας. Προσπαθεί πάρα, μα πάρα πολύ. Είναι πολύ καλή συμπαίκτρια και αυτή».
Ε: Για την Κατερίνα Γιώτα;
Α: «Η Κατερίνα είναι σοβαρή. Τρομερό παιδί, πολύ καλή συμπαίκτρια και φίλη».
Ε: Για την Ειρήνη Κοκκινάκη;
Α: «"Τρελή" για δέσιμο. Τι άλλο να πω!»
Ε: Για τον Μπράνκο Κοβάτσεβιτς;
Α: «Σταθερή αξία. Σίγουρα πολλές εμπειρίες. Πάρα πολύ υψηλό επίπεδο γενικότερα στις γνώσεις του στο βόλεϊ».
Ε: Για τον Νίκο Κατσιούρα;
Α: «Νομίζω ότι χωρίς τον Νίκο δεν θα κάναμε τίποτα. Είναι ένας άνθρωπος που τρέχει για τα πάντα. Μας βοηθάει στα πάντα. Και όταν λέω στα πάντα, εννοώ και μέσα και έξω από το γήπεδο. Τι να πω; Ιδανικός τιμ μάνατζερ».
Ε: Και τέλος για τον Μιχάλη Κουντούρη;
Α: «Τι να πω για τον Πρόεδρο! Ο Πρόεδρος είναι η αιτία όλων αυτών που γίνονται αυτή τι στιγμή στον Ερασιτέχνη Ολυμπιακό. Αλλά και στο γυναικείο τμήμα του βόλεϊ ειδικά. Τον ευχαριστούμε. Χωρίς αυτόν δεν θα υπήρχαμε. Μακάρι να συνεχίσει να μας στηρίζει».