«Ωχ, συγκινήθηκα»
Έχουν περάσει 28 χρόνια από το Παγκόσμιο Πρωτάθλημα της Μαδρίτης και ακόμα η Έλλη Ρουσσάκη έχει το καλύτερο πλασάρισμα γυναίκας κολυμβήτριας στη διοργάνωση. Εκείνη η 6η θέση είναι ένα μνημείο της ελληνικής κολύμβησης, σε καιρούς που τα πανελλήνια πρωταθλήματα μεταδιδόντουσαν, τουλάχιστον, από την τηλεόραση, που η Εύη Μωραϊτίδου ήταν ακόμα κολυμβήτρια, που το ΠΑΣΟΚ ήταν ακόμα σοσιαλιστικό κόμμα, που η Εθνική είχε κατακτήσει το Ευρωμπάσκετ και που η κολύμβηση ήταν το ίδιο δύσκολη: τα 200μ. πεταλούδα, η κούρσα δηλαδή της Ρουσσάκη, βρήκαν μία Αμερικανίδα και δύο Ανατολικογερμανίδες στο βάθρο. Δύο χρόνια μετά, οι κολυμβήτριες της Ανατολικής Γερμανίας θα ζούσαν, μετά τον βιασμό της φύσης και της προσωπικότητάς τους, έναν ανεπανάληπτο θρίαμβο στη Σεούλ και που αυτό το έκτρωμα θα τελείωνε με την πτώση του τίτλου (αλλά που δεν θα εξαφάνιζε όλα τα αθλητικά εκτρώματα).
Την τελευταία μέρα του πανελλήνιου πρωταθλήματος κολύμβησης η Ρουσσάκη εμφανίστηκε στο κολυμβητήριο. Όπως είπε, είχαν περάσει δύο χρόνια από τότε που ξαναβρέθηκε σε παρόμοια θέση. Στις δηλώσεις της στην κάμερα του gavros.gr τόνισε ότι συγκινήθηκε που παρακολουθεί το πρωτάθλημα και τον Ολυμπιακό. Η ίδια κέρδισε πολλά πρωταθλήματα με το ερυθρόλευκο σκουφάκι, πέτυχε αξιοσημείωτες και πολλές νίκες (17 τον αριθμό) και βρέθηκε να την καμαρώνει η κόρη της από την κερκίδα, την ώρα που χαιρετούσε ανθρώπους και έβγαζε φωτογραφίες. Τα χρόνια περνάνε και οι πληγές κλείνουν για μία πολύ λαμπερή γυναίκα, που αποχώρησε από την κολύμβηση 10 μήνες πριν τους Ολυμπιακούς Αγώνες του 1992 στη Βαρκελώνη, ενώ είχε την επίδοση για να πάει στη διοργάνωση που η έναρξή της σηματοδοτήθηκε από τον Χουάν Αντόνιο Σαν Επιφάνιο και τον τοξότη.