Από τον Ναό στον παράδεισο
Από όλους τους αθλητές και τις αθλήτριες, εκείνες της ρυθμικής γυμναστικής σου αφήνουν πιο έντονη την αίσθηση της αθανασίας. Είναι μικρά κορίτσια, ευέλικτα και εύπλαστα. Πετάνε τις κορδέλες και τις κορύνες στον ουρανό και στο μάτι του θεατή αρχίζουν να παίζουν, να κάνουν κινήσεις που μοιάζουν με ραβασάκια προς τον Θεό. Η μουσική που παίζει από το κασετόφωνο ακούγεται σαν να έρχεται από το υπερπέραν. Αλλά καμία μουσική δεν ακούστηκε χθες το απόγευμα στο Αργοστόλι, στην κηδεία της Αννας Πολλάτου. Της «χάλκινης» ολυμπιονίκου του ανσάμπλ το 2000, στο Σίδνεϊ, όταν μία απίθανη ελληνική παρέα από φαινόμενα ανέβηκαν στο βάθρο, νιώθωντας στενοχωρημένα, επειδή ένα λάθος στην άσκηση με τις κορύνες τούς στέρησε το χρυσό μετάλλιο.
Η γραμμή της ζωής κόπηκε βίαια για την Αννα Πολλάτου, σαν ο Θεός να ενέδωσε τελικά στον πειρασμό. Αυτοκινητικό δυστύχημα στον δρόμο για την Κεφαλονιά, λέει, άκλειστα 31, γεννημένη στις 8 Οκτώβρη του 1983, κουβαλώντας μαζί της την αύρα από τον αέρα του Ιονίου. Κόπηκαν και οι βόλτες στο Καραϊσκάκη για τα ματς του Ολυμπιακού. Συχνά πυκνά βρισκόταν εκεί. Πριν μόλις μία εβδομάδα, στις 13 Μαΐου, η Πολλάτου έβγαλε φωτογραφίες μαζί με την Ειρήνη Αϊνδιλή στον αγωνιστικό χώρο του Καραϊσκάκη στον πλαίσιο της Ημερίδας Ολυμπιακής Ακαδημίας στο οποίο έδωσε το «παρών».
Μία παρουσία που όπως λένε και τα υπόλοιπα μέλη του Συνδέσμου Ελλήνων Ολυμπιονικών (ΣΕΟ), στον οποίο συμμετείχε δραστήρια, «ήταν από εκείνες που σε έκαναν να βλέπεις τη ζωή με χαρά. Λαμπερή, με την υπέροχη κορμοστασιά που έχουν οι αθλήτριες της ρυθμικής γυμναστικής και που περπατούσαν χορεύοντας. Τη ζήλευα ως πολίστρια. Πάντα περιποιημένη, με αέρα. Ενας άγγελος πραγματικός», τόνισε η «ασημένια» ολυμπιονίκης του πόλο του 2004 στην Αθήνα, Αγγελική Καραπατάκη. Πριν από τέσσερις μήνες, η Καραπατάκη έζησε μία ιστορική στιγμή παρέα με την Πολλάτου, αφού στο πλαίσιο της λαμπαδηδρομίας για τους χειμερινούς Ολυμπιακούς Αγώνες του Σότσι η δεύτερη μεταλαμπάδευσε τη φλόγα στη δάδα της πρώτης.
Ο ΟΡΚΟΣ ΠΟΥ ΔΕΝ ΤΗΡΗΘΗΚΕ
Η ρυθμική γυμναστική δεν είναι ένα άθλημα που απασχολεί τους μυημένους στα των σπορ, αν δεν πρόκειται για Ολυμπιακούς Αγώνες. Πριν από 14 χρόνια, η Πολλάτου, μαζί με τις Ειρήνη Αϊδινλή, Εύα Χριστοδούλου, Κλέλια Πανταζή και Μαρία Γεωργάτου έκαναν το «μπαμ» στο Σίδνεϊ, αλλά συνέχισαν απερίσπαστες να δουλεύουν για το σπορ τους. Υπέροχες αθλήτριες και αδελφές. Τα υπόλοιπα κορίτσια, πλην της Γεωργάτου, μετέβησαν στο Αργοστόλι για την κηδεία οδικώς με πούλμαν της Εθνικής Ολυμπιακής Επιτροπής, ενώ από τον Σύλλογο Ελλήνων Ολυμπιονικών, λόγω της δυσκολίας της πτήσης, πήγε η Γενική Γραμματέας, Κάτια Ζυγούρη. Ο Νικόλας Δεληγιάννης, τερματοφύλακας της ομάδας πόλο Ανδρών του Ολυμπιακού, έστειλε από τη μεριά του τηλεγράφημα, όπως και άλλοι αθλητές εκείνης της ένδοξης εποχής.
Σε ό,τι αφορά τα υπόλοιπα κορίτσια, το πένθος ήταν βαρύ. Τα συναισθήματα αφόρητα. Από πολύ μικρές μαζί, να ξεπερνούν τον εαυτό τους η μία για την άλλη, είχαν δώσει όρκο ότι θα είναι μαζί ως το τέλος. Το Σάββατο ο πόνος ήταν ανυπόφορος. Η Ειρήνη Αϊνδιλή, μάλιστα, έκανε τον δικό της αγώνα ως υποψήφια δημοτική σύμβουλος στη Χαλκίδα, αλλά από τη φήμη και μόνο για τον θάνατο της φίλης της, έχασε τον κόσμο. Παράτησε τη μάχη της για να πονέσει ελεύθερα για τη φίλη της και αδελφή της. Η Πολλάτου συνέχισε, όπως τα περισσότερα κορίτσια αυτής της συγκλονιστικής ομάδας, θεσπέσια θηλυκά, αθλήτριες υπέροχες, υψηλού βεληνεκούς, να προσφέρει τις υπηρεσίες της στη ρυθμική γυμναστική, η οποία ποτέ δεν την πρόδωσε, σε αντίθεση με τους τέσσερις τροχούς. Προπονήτρια στον ΑΟ Μεγάρων, τα κοριτσάκια τη λάτρευαν και παρήγαγε έργο, όπως ένα διεθνές φεστιβάλ ρυθμικής γυμναστικής υψηλού επιπέδου το οποίο κατάφερε να γίνει στα Μέγαρα.
Στις 30 Σεπτεμβρίου του 2000, στο γυμναστήριο του Σίδνεϊ, μία ομάδα θάμπωσε με την ομορφιά της τους κριτές. Με την αρμονία, με τις κινήσεις της. Η αγάπη ξεχείλιζε και ο όρκος τους, για μία παντοτινή φιλία, κράτησε ως το Σάββατο, 17 Μαΐου. Εκεί βίαια ξεριζώθηκε το νήμα της ζωής της Αννας Πολλάτου, με έναν τρόπο χυδαίο για αυτό το αερικό σε κίνηση, αλλά και μία γυναίκα που την έβλεπες και ένιωθες ότι δεν θα πάει τίποτα στραβά. Στο Αργοστόλι, οι σπαραγμοί έφθασαν ως το σπίτι του Θεού. Εκείνος γύρισε και κοίταξε την Αννα Πολλάτου. Ενέδωσε μία φορά στον πειρασμό και δεν θα το έκανε και δεύτερη. Εδωσε εντολή στον Χρόνο να δράσει γρήγορα στη μνήμη και στα συναισθήματα των ανθρώπων που την αγαπούσαν. Αλλά ο Χρόνος τού απάντησε ότι δεν μπορεί να κάνει τίποτα για αυτό.
ΤΟ ΤΕΛΕΥΤΑΙΟ ΑΝΤΙΟ
Στην ιδιαίτερη πατρίδα της, την Κεφαλονιά, της έγινε η κηδεία της Ολυμπιονίκη Αννας Πολλάτου, που έφυγε από τη ζωή σε τροχαίο ατύχημα το περασμένο Σάββατο. Το φέρετρο ήταν τυλιγμένο με τη γαλανόλευκη. Εκατοντάδες πολίτες είπαν το τελευταίο «αντίο» στο χαμογελαστό κορίτσι που «έσβησε» στα 31 χρόνια του. Ας είναι ελαφρύ το χώμα.