Ξεκάθαρη προτεραιότητα

Σάββατο, 15 Μαρτίου 2014 - 01:25

Μιλάμε ότι, όπως εξήγησε ο πρόεδρος της Ελληνικής Ολυμπιακής Επιτροπής, τα χρήματα που παίρνουν οι αθλητικές ομοσπονδίες το 2014, δηλαδή 11,2 εκατομμύρια ευρώ, δεν φθάνουν ούτε για ζήτω. Πέρυσι το φθινόπωρο η Κολυμβητική Ομοσπονδία (ΚΟΕ) είχε ζητήσει από τις ομάδες να πληρώνουν τα μεροκάματα της γραμματειακής υποστήριξης των παιχνιδιών και τους διαιτητές, σε μία χρονιά που πήρε επιχορήγηση 4,8 εκατομμυρίων ευρώ και που δεν άρεσε καθόλου αυτό στον πρόεδρό της, Δημήτρη Διαθεσόπουλο.

Πέρα του αν μία τέτοια απόφαση είναι καταδικαστική για ομοσπονδίες με έλλειμμα φαντασίας- που δεν έχουν το κουράγιο και την ενέργεια να ψάχνουν πόρους- το κράτος ξεκάθαρα δεν ενδιαφέρεται για τον ελληνικό αθλητισμό. Δεν είναι τα χρήματα που έδωσε (στην τελική, το κράτος πρέπει να θέλει να επενδύει στον αθλητισμό και όχι να πρέπει), αλλά αυτά που έδωσε στη Γενική Γραμματεία Θρησκευμάτων.

Κολλάς, διότι άνθρωπος είσαι και όταν βλέπεις ότι ο Έλληνας αθλητής σε όλα τα σπορ δεν έχει καμία βοήθεια από το κράτος και η Γενική Γραμματεία Θρησκευμάτων παίρνει 182,9 εκατομμύρια ευρώ, έχεις απορία ποιες κότες με χρυσά αυγά έχουν στη Γενική Γραμματεία Θρησκευμάτων και πόσο χρυσά είναι, πια, αυτά τα αυγά, για να κοστολογούνται τόσο.

Οι πιο κακόπιστοι και ιντριγκαδόροι τύποι λένε ότι τα μεγάλα κεφάλια δεν ενδιαφέρονται για τον αθλητισμό με λόγο: επειδή θέλουν να βγαίνουν παιδιά παχύσαρκα και με απονεκρωμένα από τους υπολογιστές κύτταρα, διότι δεν τους νοιάζει να χάσουν την καλύτερη εκπροσώπηση στο εξωτερικό, που είναι ο ελληνικός αθλητισμός, ακόμα και αν βγάλεις έξω τους ιδιώτες. Αυτό είναι το χειρότερο και όχι τα χρήματα που θα έδιναν στον αθλητισμό.

Ο Δημήτρης Διαθεσόπουλος καλά έκανε και διέψευσε ότι είπε για εθελούσια έξοδο. Στην ΚΟΕ πρέπει να σηκώσουν τα μανίκια και να βρουν έσοδα, όσο δύσκολο και αν είναι αυτό. Στην πολιτική δεν μπορούν να είναι όλοι ικανοποιημένοι, αλλά η εκκλησία πρέπει να είναι πάντα. Οπότε όταν το οικονομικό πρόβλημα υφίσταται στον κρατικό μηχανισμό, τότε το θέμα είναι ότι η ζυγαριά πρέπει να ρέπει κάπου.

Το γεγονός ότι δεν ρέπει προς τον αθλητισμό είναι καθαρά θέμα παιδείας. Αλλά το ίδιο θέμα θα υφίστατο αν έρεπε, διότι εκεί φαίνεται και η συμπεριφορά των ανθρώπων: και όταν υπήρχαν λεφτά η σεμνότητα και η ταπεινότητα ήταν εξαφανισμένες έννοιες στον ελληνικό αθλητισμό.

Ο αθλητισμός ως έννοια και διάσταση και πράξη έχει όλα εκείνα τα στοιχεία που χρειάζεται για να επιβιώσει μόνος του. Αλλά είναι πραγματικά δυσάρεστο να ξέρεις ότι ουδείς νοιάζεται για εγκαταστάσεις και για την αληθινή υγεία του μυαλού και του κορμιού, στην αλληλένδεση της παιδείας με τη γυμναστική.

Ακολουθήστε το Gavros.gr στο Google News για να μαθαίνετε πρώτοι όλες τις ειδήσεις!