Η παρτιτούρα του ύμνου

Σάββατο, 19 Οκτωβρίου 2013 - 04:00

Η αντιγραφή της ακριβούς παρτιτούρας του πρώτου ύμνου του Ολυμπιακού είναι το συλλεκτικό δώρο που θα δοθεί στα 500 μέλη που θα αναβαθμίσουν την ιδιότητά τους σε προνομιακά μέλη του συλλόγου, με το ποσό των 100 ευρώ.

Αυτό είναι μόνο ένα από τα προνόμια και μπορεί να μην είναι ελεύθερη είσοδος σε παιχνίδι του Ερασιτέχνη ή ανεμελιά για την προμήθεια ενός εισιτηρίου της ποδοσφαιρικής ομάδας, αλλά είναι το πλέον ανατριχιαστικό κειμήλιο στην ιστορία του συλλόγου. Βλέποντας την παρτιτούρα, ο χρόνος περνάει με γλυκύτητα από μπροστά σου και σου παραθέτει τις στιγμές που έκαναν αυτόν τον σύλλογο πραγματικά μεγάλο, τα αγνά συναισθήματα τα οποία, όπως είπε και ο επίτιμος πρόεδρος του Ερασιτέχνη Ολυμπιακού, Λεωνίδας Θεοδωρακάκης, είναι η φύση του συλλόγου και αυτή που κάνει ξεχωριστή την αύρα του.

Ο ύμνος δεν είναι… σκέτος νότες. Έχει ξεχωριστά ψιλά γράμματα, αφού ο Γιάγκος Λαουτάρης, που έγραψε τη μουσική του (ο Μίμης Βασιλειάδης τους στίχους) έχει προβεί σε προσωπική αφιέρωση. Και το ύφος της, όπως φαίνεται μόνο και μόνο από τον τρόπο γραφή, είναι ξεχωριστό: «Χαρισμένο εις τον αγαπητόν φίλον κ. Γεώρ. ΑΝΔΡΙΑΝΟΠΟΥΛΟΝ, αρχηγόν ΟΛΥΜΠΙΑΚΟΥ Πειραιώς Γιάγκος».

Η γραμματοσειρά δεν είναι «πειραγμένη», όσο κι αν από τη νέα εποχή- και, κατά συνέπεια, από τις οξείες και τις περισπωμένες- δεν υπάρχει η δυνατότητα της ανάδειξής τους (και δεν είναι απαραιτήτως κακό: κακό θα είναι να γράφονται το «η» και το «υ» με «ι»˙ κάτι άλλο όχι). Μπορεί να παρατηρήσει ο αναγνώστης ότι ο Λαουτάρης έχει γράψει το επώνυμο του Γιώργου Ανδριανόπουλου με κεφαλαία, ενώ το δικό του όνομα είναι γραμμένο με μικρά γράμματα. Ο Ολυμπιακός ήταν η ομάδα των αδελφών Ανδριανόπουλων, εκείνων που η κορνίζα τους δεσπόζει στην Ιστορική Λέσχη του Ερασιτέχνη.

Ο Γιάγκος Λαουτάρης, ο Μίμης Βασιλειάδης. Οι αδελφοί Ανδριανόπουλοι και ο Ολυμπιακός, παίκτες με τα Φτε _ ρά στά πό _ δια, όπως γράφεται σε ένα πρώιμο σημείο της παρτιτούρας. Ακόμα και αν δεν καταλαβαίνεις γρι από νότες, η ανάγνωσή της είναι απόλαυση. Ό,τι και να κάνεις, όσο κι αν είναι το βάθος δέους για τον σύλλογο που έχει φθάσει, κάτι θα βρίσκει και θα σε εκπλήξει ο σύλλογος. Την ίδια ώρα που ο Γιάγκος Λαουτάρης έγραφε τη μουσική και ο Μίμης Βασιλειάδης τους στίχους, καπνός έβγαινε από το εργοστάσιο του Παπαστράτου και σκόνη καταλαγιάζει, από έναν φονικό καυγά στα Μανιάτικα. Και ο Ολυμπιακός μπαίνει στο Ποδηλατοδρόμιο, για να παίξει ακόμα ένα ματς ή κολυμπάει στην πισίνα δίπλα στη Λέσχη στη Μαρίνα Ζέας και έπειτα, στην ταβέρνα, ένας, όχι Λαουτάρης αλλά, λαουτιέρης παίζει τα Ρεμπέτικα του Πειραιά.