Πρώτα αθλητές
Όσο συγκινητική είναι μία υπέροχη αθλητική ιστορία, άλλο τόσο θεσπέσια είναι η ρίζα της. Γενικότερα η ρίζα. Το θεμέλιο, το έδαφος που δίνει στον σπόρο τη δυνατότητα να αναπτυχθεί. Το ποτισμένο χώμα.
Και είναι σημαντικό να σέβεσαι αυτήν τη ρίζα. Οι ανθρώπινες ιστορίες, από οποιαδήποτε οπτική γωνία κι αν τις κοιτάξεις, αποκτούν ευαίσθητη υπόσταση όταν ο ήρωας ξεχνάει από πού προέρχεται, μόνο και μόνο για να το βρει ξανά, να το βιώσει ξανά και να το αγαπήσει ξανά στη διαδρομή του.
Ο αθλητισμός, βεβαίως, είναι ο φωτεινός φάρος σε όλο αυτό. Είναι το πεδίο που αναδεικνύονται τα πάντα: ο κυκλοθυμισμός, η ευαισθησία, το δράμα μέσα από όλα αυτά. Το «μένω», το «φεύγω», το «επιστρέφω». Κυρίως το «πάω».
Όσο οι απαιτήσεις αυξάνονται, τόσο χάνεται ο δρόμος του ρομαντισμού, τόσο η χαρά αντικαθίσταται από το καθήκον. Όμως επιστρέφεις, κάποτε, στην αρχή, όπως οι άνθρωποι επιστρέφουν στην παιδική ηλικία όταν γερνάνε. Και όπως εκείνη η επιστροφή δεν είναι αρκετή για να αποφευχθεί ο αντικειμενικός πόνος, του γήρατος, έτσι και αυτό το αθλητικό ταξίδι προς τα πίσω είναι μία ψευδαίσθηση, διότι δεν επαναλαμβάνεται. Αλλά, όπως και να το κάνεις, σε γεμίζει με μία βαθιά χαρά.
Αυτήν την αρχή υπόσχεται η ακαδημία κολύμβησης του Ολυμπιακού. Οι γονείς των παιδιών που βρίσκονται ήδη στην ακαδημία έχουν καταλάβει ότι η ατάκα, «πρώτα αθλητές και μετά πρωταθλητές», που κοσμεί το σχολικό πρόγραμμα που έφτιαξαν πέρυσι οι ιθύνοντες της ακαδημίας, και φέτος έχει γίνει ανάρπαστο, δεν είναι λόγια του αέρα. Το κολύμπι στη σχολή Ναυτικών Δοκίμων και στο «Πέτρος Καπαγέρωφ», η πρώτη βουτιά, κρατάει πολλούς ανθρώπους απασχολημένους. Αλλά δίνει, περισσότερο, ασφάλεια στους γονείς. Όχι μόνο επειδή τα παιδιά τους είναι σε καλά χέρια- η δουλειά που κάνει το προπονητικό τιμ ελάχιστα αναδεικνύεται με τους χρόνους που κάνουν σε διοργανώσεις, οι οποίοι πάντως είναι πειστικοί ακόμα και για το ύστατο επιχείρημα για τη δουλειά που γίνεται- αλλά επειδή έχουν πάρει τον σωστό δρόμο. Το «πρώτα αθλητές» δεν εγγυάται το «μετά πρωταθλητές». Ωστόσο γίνεται να εγγυηθεί ότι, σε αυτήν την εποχή του φόβου, οι πιτσιρικάδες αποφεύγουν τις κακοτοπιές. Τα βάναυσα ωράρια των κηδεμόνων δεν σημαίνουν ότι θα κολλάνε το πρόσωπό τους στον υπολογιστή. Ότι λείπουν από το σπίτι δεν σημαίνει ότι αλητεύουν στον δρόμο, προκαλώντας μία τρομακτική αμφιβολία- μόλις τη δεκαετία του ’90 το να αλητεύεις είχε ρομαντισμό, αλλά πάντα γέμιζε με αμφιβολία τους γονείς- ενώ η υγεία είναι ασφαλώς ένα πρωτεύον ζήτημα, καθώς η γυμναστική είναι ο εχθρός της παχυσαρκίας.
Στο πίσω μέρος του σχολικού προγράμματος υπάρχουν όλες οι λεπτομέρειες που οι γονείς θέλουν να ξέρουν για τα παιδιά τους και για το πρόγραμμά τους. Ο Ολυμπιακός και φέτος κινήθηκε προγραμματισμένα. Η συνδρομή είναι ανεκτή, με την από πέρυσι μειωμένη τιμή. Το εγχείρημα είναι πειστικό, για όλους. Το όνομα της ομάδας εγγυάται ότι θα γίνονται προπονήσεις και ότι δεν θα… λακίσουν οι προπονητές, ενώ οι μικροί κολυμβητές μαθαίνουν την ιστορία της ομάδας. Μόλις τον Φλεβάρη, στις 8, ο αρχιπροπονητής της ομάδας κολύμβησης, Νίκος Γέμελος, και ο μάνατζερ της ακαδημίας, Σπύρος Μπιτσάκης, ενημέρωσαν τα παιδιά για το τι σημαίνει αυτή η μέρα για τον σύλλογο Ολυμπιακό. Διδαχή με πολλαπλά κέρδη για όλους.