Στη Ροή του λόγου

Σάββατο, 22 Ιουνίου 2013 - 01:20

Μπορείς να δεις, έστω και μία βόλτα από τον Πειραιά να έχεις περάσει, τον έφορο της ομάδας κολύμβησης του Ολυμπιακού, Γιώργο Παπαδόπουλο, να του τραγουδάει, «καπετάν Ανδρέα Ζέππο χαίρομαι όταν σε βλέπω». Και τον ιστορικό κολυμβητή του προσθίου, που έκανε πανελλήνια ρεκόρ στις αρχές του 21ου αιώνα στα 50μ. και στα 100μ., να χαμογελάει σαν μικρό παιδί.

Μικρό παιδί ήταν, άλλωστε, όταν συνάντησε τον Παπαδόπουλο, τον τιμ μάνατζερ της ομάδας κολύμβησης του Ολυμπιακού, Σπύρο Μπιτσάκη, και τον Σπύρο Γιαννιώτη για πρώτη φορά. Τόσα χρόνια στον Ολυμπιακό, αλλά και μία ολόκληρη ζωή υπό μία άλλη έννοια. «Είμαι γεννημένος πάνω από τα παλιά γραφεία και για να πάω στη δουλειά μου κάθε μέρα περνάω από τα γραφεία της πλατείας Αλεξάνδρας», λέει ο Ανδρέας Ζέππος, ο οποίος ήταν από τις μεγάλες δυνάμεις του Ολυμπιακού ο οποίος έχει πάρει όλα τα πρωταθλήματα από το 1996.

Ο Ανδρέας Ζέππος συνεχίζει να ασχολείται με την κολύμβηση. Είναι υπεύθυνος- «για την ακρίβεια, είμαι όπως είναι ο Σπύρος Μπιτσάκης στον Ολυμπιακό, τιμ μάνατζερ»- του συλλόγου Ροή, ο οποίος θα στείλει 19 πιτσιρικάδες στην 1η ημερίδα ανοικτής θάλασσας, «Τρέχα και Κολύμπα», η οποία θα γίνει το Σάββατο, 22 Ιουνίου, στις 10:00 στα Αστέρια της Γλυφάδας. Για τον Ζέππο παίζει ρόλο ότι «τη διοργανώνει ο Ολυμπιακός. Όταν έρχεται μία τέτοια πρόταση, δεν χρειάζεται πολλά πολλά. Είναι η οικογένειά μου εκεί. Ούτως ή άλλως, μου άρεσε και σαν σκέψη».

Με τους ανθρώπους του Ολυμπιακού ο Ζέππος έχει πολύ στενή σχέση. «Ξεκίνησα να κολυμπάω στον Ολυμπιακό, ανδρώθηκα στον Ολυμπιακό. Ο Νίκος Γέμελος ήταν ο προπονητής που με οδήγησε στα πανελλήνια ρεκόρ που έκανα. Ο Γιώργος Παπαδόπουλος ήταν πάντα ο έφορός μου. Με τον Σπύρο Μπιτσάκη ήμαστε κολυμβητές στην ίδια ομάδα, το ίδιο και με τον Σπύρο Γιαννιώτη. Έχω ισχυρούς δεσμούς», λέει ο 34χρονος πρώην κολυμβητής του Ολυμπιακού και της εθνικής ομάδας, που το Σάββατο θα προσπαθήσει και αυτός, όπως όλοι, να είναι όλα στην εντέλεια από τον σύλλογό του, εξάλλου τα περισσότερα παιδιά που διαθέτει υποστηρίζουν τον Ολυμπιακό με πάθος.

Ο ίδιος, πάντως, δεν θα μπορούσε να κάνει ανοικτή θάλασσα. «Ήμουν σπρίντερ, έκανα μικρές αποστάσεις», ισχυρίστηκε. Ωστόσο δεν είναι καθόλου αντίθετος με το αγώνισμα. «Πιστεύω ότι είναι ένα αγώνισμα αρκετά θεαματικό την ώρα που διεξάγεται, με τις εναλλαγές στην κατάταξη, με το ξύλο που πέφτει, με τις θέσεις κοντά στην κορυφή, έχει προσελκύσει το ενδιαφέρον του κόσμου», τόνισε ο Ζέππος, ο οποίος, παρ’ όλα αυτά, δεν ξεγελιέται για το ποιος ευθύνεται για αυτό. «Αν δεν είχαμε διακρίσεις, δεν θα ασχολούμασταν, αυτή είναι η αλήθεια. Πρέπει να δώσουμε συγχαρητήρια στον Σπύρο Γιαννιώτη και τον προπονητή του, τον Νίκο Γέμελο, που διείδαν λαμπρό μέλλον σε αυτό το άθλημα και μπήκαν γερά στη μάχη του», είπε εξαρχής ο Ζέππος, ο οποίος στάζει μέλι για τον παγκόσμιο πρωταθλητή της ανοικτής θάλασσας. «Δεν είναι μόνο ο χαρακτήρας του. Είναι ο τσαμπουκάς, η επιμονή, η θέληση και οι εκπληκτικές ικανότητές του στην αντοχή. Είναι φαινόμενο ο Γιαννιώτης», συμπλήρωσε ο πρώην κολυμβητής του Ολυμπιακού.

Για να καταλάβει κάποιος που δεν γνωρίζει τι εστί Ζέππος- και ότι δεν πωλούνται φούμαρα σε μεταξωτές κορδέλες- voila: πανελλήνιο ρεκόρ στις 27 Ιανουαρίου του 2001 στα 100μ. πρόσθιο σε 25άρα πισίνα, σε χρόνο 1.02.17, που καταρρίφθηκε μετά από 4,5 χρόνια (!)- σαν να κρατάει ένα ρεκόρ στον στίβο 16 χρόνια- από τον Ρωμανό Αλυφαντή, στις 8 Δεκεμβρίου του 2005 (59.65). Πανελλήνιο ρεκόρ στα 100μ. πρόσθιο σε 50άρα πισίνα, στο Πανελλήνιο Πρωτάθλημα των θαυμάτων, το 2000, στις 8 Αυγούστου, σε χρόνο 1.04.09, που κράτησε σχεδόν 4 χρόνια, όταν ο Τρύφων Τριβιζάς έκανε 1.03.49, στις 15 Ιουλίου του 2004. Πανελλήνιο ρεκόρ στα 50μ. πρόσθιο σε 25άρα πισίνα, επίσης στις 27 Ιανουαρίου του 2001, με 28.44, που καταρρίφθηκε πάλι από τον Ρωμανό Αλυφαντή, στις 26 Νοεμβρίου του 2005 (27.68). Πανελλήνιο ρεκόρ στα 100μ. πρόσθιο σε 50άρα πισίνα, στις 13 Αυγούστου του 2001, το πιο… προσωρινό, αφού κράτησε το 29.26 μόλις… 2,5 χρόνια, πριν ο Δημήτρης Ξυναδάς το σπάσει στις 29 Φεβρουαρίου 2004 (29.06).

Και παρ’ όλα αυτά, στο τέλος μένει χαρά του αγώνα: «Στο μυαλό μου είναι ότι το κολύμπι πρώτα από όλα είναι τρόπος ζωής, είναι διασκέδαση, είναι χαρά. Αν θα φτιάξουν έναν αγωνιστικό στίβο, το θέμα είναι να το διασκεδάσουμε. Για τους μικρούς, να βρουν τη χαρά τους, την έμπνευσή τους και να βγάλουμε μελλοντικούς πρωταθλητές στην ανοικτή θάλασσα».

Ακολουθήστε το Gavros.gr στο Google News για να μαθαίνετε πρώτοι όλες τις ειδήσεις!