Ανοικτοί δρόμοι (επτά)

Κυριακή, 3 Μαρτίου 2013 - 20:16

Σε αναζήτηση φωτογραφίας για την καλύτερη στήλη όλων των εποχών στο διαδίκτυο, το Why So Serious, το ζητούμενο ήταν η μπύρα. Μετά ήταν η κοπέλα με την μπύρα. Και έτσι στο πληκτρολόγιο γράφτηκε η λέξη «Oktoberfest».

Οπότε, ως έκλαμψη, αναζητήθηκε η ρίζα της πληροφορίας που την έφερε στο πληκτρολόγιο. Και αυτό, μέσα από διαφορετικές μικρές αναμνήσεις, έφερε την ιδέα.

Επειδή δουλειά δεν είχε ο διάολος, για αυτό έτρωγε τα παιδιά του, η λίστα αφορά στους λόγους που η αθλητική δημοσιογραφία σχετίζεται με όλα τα άλλα είδη την ίδια ώρα που το ανάποδο δεν ισχύει. Αν έπαιρνες κάποιον που δεν είχε σχέση με τίποτα άλλο παρά μόνο με αθλητικά, έβλεπε παιχνίδια στην τηλεόραση και διάβαζε εφημερίδες και περιοδικά, θα γνώριζε πιθανότατα πολλά πράγματα για όλα τα άλλα είδη, πολλά περισσότερα από εκείνον που θα ενδιαφερόταν μόνο για τον πόλεμο ή για τα πολιτικά δρώμενα, ακόμα και για τα πολιτιστικά δρώμενα.

Είναι σίγουρο, αλλά αυτή η σειρά των κειμένων ψάχνει να αποδείξει τη βεβαιότητα. Σε αυτήν την περίπτωση (αντιθέτως με την «αγάπη για τα σπορ», που είναι οι 500 λόγοι για τους οποίους ο υπογράφων αγαπάει τον αθλητισμό) τα πάντα θα είναι οργανωμένα. Η μέτρηση γίνεται από το 1 έως το 100 και στόχος είναι η δημιουργία 10 κειμένων, με 10 «γνωστικά πεδία» που αφορούν σε οτιδήποτε άλλο από τα αθλητικά, αλλά που προήλθαν από την ανάμειξη για την ενημέρωση ενός αθλητικού γεγονότος. Η αντίστροφη μέτρηση προς τη λήξη αυτής της σύντομης, αλλά αρκετά γοητευτικής σειράς έχει ξεκινήσει. Το πρώτο, το δεύτερο, το τρίτο, το τέταρτο, το πέμπτο και το έκτο κείμενο για αυτή αποδεικνύουν του λόγου το χρονικό ασφαλές.

61. Το προπατορικό αμάρτημα. Μπορεί αυτό να είναι γνωστό από την ιστορία του Αδάμ και της Εύας, αλλά στο ιταλικό ποδόσφαιρο μεταφέρθηκε με τον δισταγμό των ομοσπονδιακών προπονητών να βάλουν δύο δεκάρια στην ίδια ενδεκάδα, μία κατάσταση η οποία κράτησε, μάλιστα, πάνω από 30 χρόνια και μπορεί να ανασυρθεί ανά πάσα στιγμή. Στο ποδόσφαιρο μπορείς να μεταφέρεις οτιδήποτε.

62. Μια και για θρησκεία ο λόγος, είναι ευρέως διαδεδομένη και επαναλαμβανόμενη στον αθλητισμό η πορεία από την κόλαση στον παράδεισο. Από εκεί που μία ομάδα ή ένας αθλητής βρίσκεται στον πάτο, επιτυγχάνεται η ανάμνηση που περιγράφεται πειστικά με την πορεία από το μέρος που δέχεται τους κακούς ανθρώπους σε εκείνο που δέχεται τους καλούς.

63. Κάβα παρατσουκλιού από την προηγούμενη φορά, ώστε να συνεχιστεί η θρησκευτική σύνδεση. Τον Ρομπέρτο Μπάτζιο τον φώναζαν «Μικρό Βούδα», ενώ το ίδιο προσωνύμιο είχε και ο προπονητής της εθνικής ομάδας μπάσκετ Ανδρών, Μάκης Δενδρινός, αναδεικνύοντας την ηρεμία των χαρακτήρων.

64. Συν τοις άλλοις ο αθλητισμός επιδιώκει τη σύνδεση, όχι μόνο με τη θρησκεία αλλά και, με τη φιλοσοφία και τη μουσική. Ο Βασίλης Δανιήλ αυτοαποκλήθηκε «προφήτης», ενώ ο Παναγιώτης Φασούλας κόλλησε στον Ντούσαν Ίβκοβιτς το παρατσούκλι «Σοφός», σαρκαστικά, μόνο που πια ακολουθεί τον πρώην Σέρβο προπονητή του Ολυμπιακού για όλους τους καλούς λόγους. Προσφάτως, ο νέος ομοσπονδιακός τεχνικός της εθνικής ομάδας, Σάκης Κεχαγιάς, είπε ότι «η ομάδα έχει μουσικούς που ξέρουν να παίζουν, έχει μαέστρο και απομένει να μάθει όλες τις σωστές νότες», ή κάτι παρόμοιο.

65. Από την άλλη μεριά, υπάρχει και το πολιτικό υπόβαθρο για να αναδείξει το αυταρχικό του χαρακτήρα ενός προπονητή. Το πιο γνωστό προσωνύμιο είναι «δικτάτορας», το οποίο βρίσκεται συχνά πυκνά σε προπονητές, όπως είναι ο Μπράιαν Κλαφ, πρώην της Ντέρμπι Κάουντι και της Νότιγχαμ Φόρεστ, ο Μπόζινταρ Μάλκοβιτς και ο Ντούσκο Ιβάνοβιτς, δηλαδή δύο προπονητές του μπάσκετ.

66. Δικτατορίες μέρος τρίτο. Οι επιτυχίες της Ιταλίας στα Μουντιάλ του 1934 στη Ρώμη και του 1938 στο Παρίσι αποδίδονται και στην επιρροή που είχε ο Μπενίτο Μουσολίνι, μια και το πέπλο του πολέμου είχε ήδη αρχίσει να καλύπτει την Ευρώπη. Το 1934 η Ιταλία νίκησε με 1-0 την Αυστρία στον προημιτελικό, την περίφημη «Βούντερτιμ», με τον μύθο να μιλάει για σφαγιαστική διαιτησία (μπορεί κάποιος να πει ότι από τότε άρχισαν να δημιουργούνται οι παραδοσιακές δυνάμεις του τώρα, οπότε ένα τέτοιο ματς είναι σημαντικό), ενώ το 1938 νίκησε τη Βραζιλία στον ημιτελικό, ωστόσο για έναν λόγο που δεν έχει αποσαφηνιστεί ακόμα, δεν έπαιζε ο πρώτος Πελέ της εποχής, Λεονίντας.

67. Μια και ο λόγος για τη «Βούντερτιμ», ο Ματίας Ζίντερ αποκαλούταν ο «Μότσαρτ του ποδοσφαίρου». Ο Ζίντελαρ είναι ένα από τα αντιστασιακά πρόσωπα της ιστορίας της Αυστρίας, καθώς πέθανε στη ναζιστική Βιέννη σε ηλικία 35 χρονών, το 1939. Εδώ μπερδεύεται και η λογοτεχνία, αφού τα αίτια θανάτου του παραμένουν ακόμα άγνωστα, ενώ ο Φρίντριχ Τόλμπεργκ έγραψε ένα ποίημα αφιερωμένο σε εκείνον, «ο Θάνατος ενός ποδοσφαιριστή», αφήνοντας να εννοείται ότι τόσο τον Ματίας όσο και τη φίλη του, Καμίλα Καστανιόλα, εκτέλεσαν οι Ναζί, μετά την άρνησή του να φορέσει τη φανέλα της εθνικής Γερμανίας.

68. Ένα αντιστασιακό πρόσωπο ήταν και η Νάντια Κομανέτσι. Η σπουδαιότερη γυμνάστρια όλων των εποχών, το απαστράπτων και διαρκώς όλο και όλο πιο λαμπερό ζαφείρι των Ολυμπιακών Αγώνων του Μόντρεαλ, το 1976, φέρεται να είχε ερωτική επαφή παρά τη θέλησή της με τον γιο του δικτάτορα της Ρουμανίας, Βαλεντίν Τσαουσέσκου. Η Ρουμανία του Νικολάε Τσαουσέσκου ήταν μία από τις τρεις χώρες του κομουνιστικού μπλοκ που συμμετείχαν στους Ολυμπιακούς Αγώνες του 1984, στο Λος Άντζελες. Κάτι που μας οδηγεί στο…

69. Στις αποδράσεις. Μέσω του αθλητισμού μπορούσε κάποιος να μάθει τους αυστηρούς κανόνες του ανατολικού μπλοκ, που δεν άφηναν αθλητές να φεύγουν από τις χώρες τους. Οι Ούγγροι ποδοσφαιριστές ζήτησαν άσυλο στην Ισπανία, το 1956, η Μαρτίνα Ναβρατίλοβα, τενίστρια, και η Κομανέτσι ζήτησαν άσυλο στις ΗΠΑ. Στη Γιουγκοσλαβία οι κανόνες ήταν πιο ελαστικοί (μεταξύ τσιγγάνων ειλικρίνεια) και έτσι από τη δεκαετία του ’70 πολλοί σπουδαίοι αθλητές μπορούσαν να φεύγουν για το δυτικό κόσμο, την Ιταλία ή την Ισπανία, προκειμένου να πληρωθούν αδρά.

70. Συν τοις άλλοις, μέσω του αθλητισμού (πολύ περισσότερο από οποιαδήποτε άλλη διάσταση) μπορούσε κάποιος να μάθει ότι διαλύθηκε εις τα εξ ων συνετέθησαν η Σοβιετική Ένωση, η Γιουγκοσλαβία, όλες τις χώρες οι οποίες κάποτε τις διαμόρφωναν, αλλά και ότι ενώθηκε η Δυτική με την Ανατολική Γερμανία. Ένας ολόκληρος γεωγραφικός χάρτης, που μπορούσε να αναδεικνύεται μέσω των αθλητικών διοργανώσεων και που χωρίς να χρειαστεί να μελετήσεις, μπορεί να σου προσφέρει περισσότερη γνώση.

Ακολουθήστε το Gavros.gr στο Google News για να μαθαίνετε πρώτοι όλες τις ειδήσεις!