Η πισίνα των δακρύων

Σάββατο, 4 Αυγούστου 2012 - 14:51

Το τουρνουά κολύμβησης μοιάζει με ένα πάρτι που ήταν καταπληκτικό, αλλά πέρασε η ώρα και ο οικοδεσπότης πρέπει να μαζέψει. Οι καλεσμένοι, κουρασμένοι, κάθονται στο μπαλκόνι, πίνουν τις τελευταίες μπύρες τους, καπνίζουν και η αυγή έρχεται και τους κάνει να μελαγχολήσουν. Ψάχνουν στη σκιά του χρόνου ένα χώρο για να βάλουν την αιώρα τους, μια και κανείς δεν έχει τη διάθεση να σηκωθεί. Όμως το ξέρουν ότι πλησιάζει η στιγμή που θα πρέπει να αποχαιρετήσουν το ταξίδι της νύχτας μέσα στη μέρα.

Και για αυτό άρχισαν να κλαίνε όλοι μαζί: έκλαψε ο Μάικλ Φελπς την ώρα της απονομής του χρυσού μεταλλίου για τη νίκη του στα 100μ. πεταλούδα. Έκλαψε, σε μία εντυπωσιακή σκηνή, ο Φλοράν Μανοντού. Και κυρίως, έκλαψε η Ρεμπέκα Άντλινγκτον.

Προετοιμάστηκε πολύ. Ονειρεύτηκε ότι θα πάρει το χρυσό μετάλλιο στα 800μ. μέσα στη χώρα της με το κολυμβητήριο στο πόδι. Έγινε το όραμά της. Έγινε η εμμονή της. Έγινε ο στόχος της δουλειάς της. Στον προκριματικό των 800μ. υπήρχε μόνο εκείνη. Στον κόσμο της, οδηγούσε το κρουαζιερόπλοιό της στις πολιτείες του χρυσαφιού. Δεν υπήρχε αντίπαλος.

Αλλά στον πραγματικό κόσμο υπάρχουν αντίπαλοι.

Η Κέιτι Λεντέτσκι είναι γεννημένη στις 17 Μαρτίου του 1997. Είναι δύο μέρες μεγαλύτερη από τη Ρούτα Μεϊλουτίτε. Δεν έχει αποφανθεί η επιστήμη αν τον Μάρτιο του 1997 γεννήθηκαν ιδιοφυΐες. Αλλά σίγουρα, στα γρήγορα, μοιάζει με στατιστική το γεγονός ότι αυτόν το μήνα έχουν γεννηθεί ήδη δύο «χρυσές» Ολυμπιονίκες.

Η Λεντέτσκι έκανε 8.14.63. Ό,τι άφησε άθικτο για την Άντλινγκον, που είδε τη Μιρέια Μπελμόντε Γκαρσία να της παίρνει τη δεύτερη θέση, ήταν το παγκόσμιο ρεκόρ. Εκείνο το υπερφυσικό 8.14.10, που «έσπασε» το μακροβιότερο παγκόσμιο ρεκόρ της κολύμβησης, της Τζάνετ Έβανς από το 1989. Η Άντλινγκτον το είχε κάνει στο Πεκίνο, και το ονειρευόταν στο Λονδίνο. Στο βάθρο ήταν μία γυναίκα σε κατάρρευση, που δεν μπορούσε να συγκρατήσει τους λυγμούς της. Προσπάθησε να χαμογελάσει, να χαιρετήσει τον κόσμο που την αποθέωνε, αλλά δεν μπορούσε να το αντέξει.

ΑΔΕΛΦΙΚΗ ΑΓΑΠΗ

Στην κερκίδα των Γάλλων η Λορ Μανοντού δεν μπορούσε να το πιστέψει. Ένα χρυσό, ένα ασημένιο και ένα χάλκινο μετάλλιο ήταν ο ολυμπιακός απολογισμός της στην Αθήνα. Ο αδελφός της, Φλοράν, προκρίθηκε στον τελικό για τα 50μ. ελεύθερο. Η αλήθεια είναι ότι θα κέρδιζε σε εμπειρία ο 21χρονος αδελφός.

Η αλήθεια είναι ότι κέρδισε το χρυσό μετάλλιο.

Ούτε Σιέλο Φίλιο, ούτε Κιούλεν Τζόουνς, ούτε Άντονι Έρβιν, ούτε Ρόναλντ Σούμαν, ούτε Ιμον Σάλιβαν. Στον Φλοράν δεν πήρε πολλή ώρα για να πιστέψει ότι με 21.34 πήρε το χρυσό μετάλλιο. Στη Λορ, που ήταν όρθια στην πισίνα των «τρικολόρ», πήρε περισσότερη.

Και ξαφνικά, κόντρα στο πρωτόκολλο, η Λορ βρισκόταν μέσα στο Aquatics Centre και μετρούσε τα πλακάκια της πισίνας μέχρι να σφίξει στην αγκαλιά της τον αδελφό της. Ήταν ανέλπιστο, ήταν υπέροχο. Μέχρι να κατέβει, είχε ηρεμήσει εκείνη, μαζί και οι δακρυγόνοι αδένες της. Αγκάλιασε σφιχτά τον Φλοράν, που της έδωσε ένα φιλί. Πόσα αδέλφια υπάρχουν στην ολυμπιακή ιστορία που να έχουν κατακτήσει το χρυσό μετάλλιο σε διαφορετικό αγώνισμα και άλλους Ολυμπιακούς Αγώνες; Ούτε ένα. Τα αγκαλιασμένα γαλλάκια με το επώνυμο Μανοντού, ήταν τα πρώτα.

«Πρώτο» είναι μία λέξη που δεν αντιστοιχεί σε τίποτα με ό,τι έχει ο Μάικλ Φελπς. Εκτός από τον ίδιο τον Μάικλ Φελπς. Στον τελικό των 100μ. πεταλούδα είχε να αντιμετωπίσει τον Τσαντ Λε Κλος, που δυο μέρες πριν τον είχε νικήσει στα 200μ. και τον Μίλοραντ Τσάβιτς, που πάντα θα θυμίζει τη διετία στο Πεκίνο και στη Ρώμη και ειδικά τον αμφιλεγόμενο τελικό των προηγούμενων Ολυμπιακών Αγώνων, ωστόσο σε αυτόν τον τελικό τίποτα δεν ήταν αμφιλεγόμενο. Και, κυρίως, η μαγεία του Φελπς.

Η «Σφαίρα της Βαλτιμόρης» γύρισε έβδομη στα 50μ.- πρώτος στο γύρισμα ήταν ο Τσάβιτς-αλλά από τα 60μ. και μετά διακτινίστηκε. Ο Κροάτης έμεινε έκτος, ο Φέλπς έκανε 51.21, ο Λε Κλος 51.44. Το 17 στα 21 και τελευταίο χρυσό μετάλλιό του σε ατομικό αγώνισμα στην κολύμβηση ήταν γεγονός. Το Σάββατο οι συναθλητές θα του αφιερώσουν μία οπερέτα, κολυμπώντας όλοι μαζί στα 4x100μ. μεικτή ατομική. Ο Λόχτε, έτσι, μπορεί να πάρει το τρίτο χρυσό μετάλλιό του από τα 6 που είχε υπολογίσει, διότι, όπως λέει και το παλιό ποίημα, «όμορφή είσαι και καλή είσαι, μα πεντάμορφη δεν είσαι».

Για το τέλος έμεινε το παγκόσμιο ρεκόρ. Αν η Μίσι Φράνκλιν κυνηγήσει τα έξι χρυσά μετάλλια στο Ρίο, το 2016, κανείς δεν είναι βέβαιο. Πάντως, η 17χρονη, που στον τερματισμό κάθε αγωνίσματος συνηθίζει να φιλάει την αντίπαλό της, άφησε τη Ρωσίδα Αναστασία Ζούεβα, να τη φιλήσει μετά τον τελικό των 200μ. ύπτιο, αλλά και μία Μεγάλη Κυρία της αμερικανικής κολύμβησης, την Ελίζαμπεθ Μπέιζελ, να τη συγχαρεί. Η Φράνκλιν χαμογέλασε πάλι πλατιά, μετά το τρίτο χρυσό μετάλλιο που το συνδύασε με παγκόσμιο ρεκόρ. Το 2.04.81 της Κίρστι Κόβεντρι είναι παρελθόν, το 2.04.06 της «Missy the Missile» είναι το σημείο αρχής μίας νέας τετραετίας που θα τη βρει, έχοντας ξεχάσει πια τον μακελάρη του Ντένβερ, να πάει στο Ρίο για να γράψει ιστορία έχοντας μάθει, πια, και από τον ίδιο τον Φελπς ότι γίνεται να γραφτεί.

Ακολουθήστε το Gavros.gr στο Google News για να μαθαίνετε πρώτοι όλες τις ειδήσεις!