Χωρίς... Μπερνάρ

Παρασκευή, 27 Ιουλίου 2012 - 01:35

Αν ο Μάικλ Φελπς είχε πάρει έξι μετάλλια στους Ολυμπιακούς Αγώνες του Πεκίνου και ήθελε να πάει για τα οκτώ χρυσά στο Λονδίνο, ώστε να περάσει το ρεκόρ του Μαρκ Σπιτς 40 χρόνια μετά τους Ολυμπιακούς του Μονάχου, θα αποθαρρυνόταν πολύ νωρίς. Συγκεκριμένα, από την Κυριακή, 29 Ιουλίου. Αν οι Αμερικάνοι έβρισκαν στο Πεκίνο αυτούς τους Αυστραλούς για αντίπαλους, τότε η ζωή του Φελπς θα δυσκόλευε πολύ περισσότερο και, μάλλον, θα έπρεπε να αρκεστεί στην ισοφάριση του ρεκόρ του Σπιτς.

Κανένα μετάλλιο δεν πανηγύρισε, στο Πεκίνο, περισσότερο από εκείνο στα 4x100μ. ελεύθερο η «Σφαίρα της Βαλτιμόρης». Είναι η περίφημη ιστορία που φαινόταν όλως διόλου χαμένο το χρυσό μετάλλιο, ιδίως όταν ο Αλέν Μπερνάρ έπεσε μισό δευτερόλεπτο μπροστά από τον Τζέισον Λίζακ στο νερό. Το πώς τον έφθασε στο τέλος ο Αμερικανός και τον προσπέρασε είναι μία απίθανη ιστορία που δεν θα ξεχάσουν ποτέ όσοι την είδαν, ένα μιράκολο, μία προσευχή στους Θεούς του νερού. Είναι η καλύτερη σκυτάλη όλων των εποχών και η πιο δραματική ανατροπή: καλύτερη ακόμα και από αυτή που έκανε ο Ίαν Θορπ στα 4x100μ. ελεύθερο του Σίδνεϊ, όταν βρέθηκε, στην τέταρτη και τελευταία σειρά, αρκετά πίσω από τον εξπέρ (και προκλητικό, μια και μερικές μέρες πριν την κούρσα είχε πει «θα σας ξεκουρδίσουμε σαν κιθάρες») Γκάρι Χολ τζούνιορ.

Εκείνη η νίκη των Αυστραλών, μπροστά σε ένα κοινό που παραφρόνησε, ήταν η πρώτη ήττα των Αμερικάνων στο αγώνισμα- το πιο συναρπαστικό στην κολύμβηση-σε Ολυμπιακούς Αγώνες! Τώρα οι κολυμβητές με το εθνόσημο της αστερόεσσας στο σκουφάκι έχουν ακόμα δυσκολότερο έργο από αυτό του 2008: δεν είναι μόνο οι Γάλλοι δυνατότεροι από αυτούς, αλλά και οι Αυστραλοί.

Τα νέα φυντάνια που βγήκαν στην Ωκεανία είναι πραγματικές… τουρμπίνες. Ο Ίμον Σάλιβαν ήταν ένας, αλλά στο Πεκίνο ήταν ο νεαρός γκόμενος της Στέφανι Ράις, που λένε ότι χτυπούσε υπερωρίες στη «χρυσή» αγκαλιά του Φελπς. Τώρα υπάρχουν ακόμα τρεις εκπληκτικοί κολυμβητές: ο Τζέιμς Μάγκνουσεν, ο Μάθιου Τάργκετ και ο Τζέισον Ρόμπερτς. Σύμφωνα με ανάλυση, αν και οι δώδεκα κολυμβητές των τριών ομάδων που θα κυνηγήσουν τα μετάλλια κάνουν τα καλύτερα κατοστάρια τους, τότε οι «Aussies» έχουν σχεδόν εβδομήντα εκατοστά του δευτερολέπτου διαφορά από τους δεύτερους Γάλλους που, αφού δεν υπάρχει ο κίνδυνος να έρθουν πρώτοι, θα είναι δεύτεροι, μπροστά από τους Αμερικανούς. Ο Μάγκνουσεν είναι ο πυλώνας της νίκης των Αυστραλών- ακόμα και αν έχει απέναντί του τον Νέιθαν Άντριαν- και ενδεχομένως να εκμεταλλευθούν το αβαντάζ της ταχύτητάς τους για το προβάδισμα, βάζοντάς τον στο πρώτο κατοστάρι. Στο Πεκίνο, ο Ίμον Σάλιβαν είχε κάνει παγκόσμιο ρεκόρ, αλλά οι άλλοι κολυμβητές της κυανοκίτρινης κομπανίας δεν μπόρεσαν να δώσουν συνέχεια. Τώρα, όμως, τα παιδαρέλια από το νότιο ημισφαίριο δεν πρόκειται να χαρίσουν κάστανο στους αντίπαλούς τους. Η νίκη των Αυστραλών στα 4x100μ. ελεύθερο, είναι ένα στοίχημα που δίνει καλή απόδοση και προς το παρόν μοιάζει άχαστο. Δεν υπάρχει συμβατός ηρωισμός που μπορεί να σκεφτεί κάποιος για να βγάλει άλλον νικητή, όσο κι αν το τέταρτο κατοστάρι του Τζέισον Λίζακ ήταν μία από τις ηρωικότερες αθλητικές πράξεις της ιστορίας (το 46.06 είναι της κατηγορίας «δεν-υπάρχει» ακόμα και με τα συνθετικά μαγιό). Και μπορεί να μην έχουν οι Aussies κολυμβητές της ποιότητας του Θορπ ή του Μάικλ Κλιμ, αλλά έχει τέτοιους που ο διάβολος θα εμπιστευόταν για αγγελιαφόρους, προκειμένου να του παραδώσουν το ταχύτερο δυνατόν ένα ραβασάκι.

Ακολουθήστε το Gavros.gr στο Google News για να μαθαίνετε πρώτοι όλες τις ειδήσεις!