Το φιλί της μεγαλοπρέπειας

Τρίτη, 6 Σεπτεμβρίου 2011 - 07:20

Η Νταεγού του παρόντος σε παρελθόντα χρόνο. Τα φώτα που σβήνουν και το Παγκόσμιο Πρωτάθλημα που μας άφησε χρόνους για τα… καλύτερα. Το επόμενο καλοκαίρι θα βρει τον κόσμο του αθλητισμού (και, κατά συνέπεια, του κλασικού αθλητισμού) στο Λονδίνο. Για τους Ολυμπιακούς Αγώνες, τη διοργάνωση που ο φίλαθλος επιζητά περισσότερο από οποιαδήποτε άλλη.

Στη Νότιο Κορέα διημείφθησαν πολλά γεγονότα, που έκαναν τον νου να κλονιστεί. Να παραδοθεί στο ανεξέλεγκτο παράλογο, μέσα από τον ρομαντισμό που κρατάει στέρεο το υγιές. Κάθε διοργάνωση αφήνει το στίγμα της στην ιστορία και από τη Νότια Κορέα το ραβασάκι δεν ήταν διαφορετικού γραφικού χαρακτήρα. Γράμματα βαθιά, σμιλεμένα από την προϊστορία και την αρχή της πρώτης προσπάθειας του ανθρώπου, της απεγνωσμένης να κινηθεί στον χώρο.

Από την άκυρη εκκίνηση του Μπολτ, στην όχι και τόσο απρόσμενη ήττα της Ισινμπάγεβα και τους κλασικούς αγώνες θρίλερ του αγωνίσματος της καλλιτεχνίας, του άλματος εις ύψος . Που οι μαγνητοσκοπημένες προσπάθειες δεν ήταν καλοδεχούμενες, αλλά αυτοί είναι οι τηλεοπτικοί κανόνες και το φιλί της Μπλάνκα Βλάσιτς στην Άνα Τσιτσερόβα, τη σημαντική Ρωσίδα άλτρια που η επιβλητική Κροάτα δεν την άφηνε να νικάει συχνά και που ανέβηκε στο βάθρο των νικητών.

Περισσότερο από τον Μπολτ, με τις διαστημικές φιγούρες και τις αναλύσεις για τις κούρσες του, το «καρέ καρέ» της αντίδρασής του, όταν αναγκάστηκε να μείνει εκτός τελικού των 100μ., επειδή ξεκίνησε… μισό δευτερόλεπτο μπροστά από τους υπόλοιπους σπρίντερ, η Βλάσιτς πρέπει να θεωρείται το αγαπητό παιδί του παγκόσμιου στίβου. Εκείνο που η κάμερα, αν γινόταν να είναι αυτοχειριζόμενη, θα την έψαχνε. Στα 2,06μ. αυτή η υπέροχη Κροάτα, που θα έλεγες «ναι» να την παντρευτείς χωρίς να τη γνωρίζεις, ακόμα και αν αυτό σήμαινε ότι θα πλένεις τα πιάτα κάθε μέρα και θα βάζεις πλυντήριο, δεν κατάφερε να βρει τον τρόπο να περάσει. Μία αποτυχημένη προσπάθεια που δεν την εύχεσαι, αλλά που η μεγαλοπρεπής αντίδραση της Κροάτας, που πήρε το όνομά της από την πόλη Καζαμπλάνκα, στην οποία ο πατέρας της κατέκτησε το χρυσό μετάλλιο στους Μεσογειακούς Αγώνες στο δέκαθλο, ήταν τόσο μεγαλοπρεπές όσο η ταινία, ο Ρικ, η Ίλσα, ο Βίκτορ Λάζλο, ο Σαμ και η αρχή μίας υπέροχης φιλίας. Έχουν περάσει 59 χρόνια από τότε που βγήκε αυτή η ταινία στους κινηματογράφους και αναβιώνει ακόμα και όταν πρόκειται για ένα συγχαρητήριο φιλί στο μάγουλο.

Η Βλάσιτς δεν νικάει πάντα, αν και από την εποχή της Στέφκα Κονσταντίνοβα έχει να φανεί μία τόσο κυριαρχική παρουσία στο ύψος Γυναικών. Η Κροάτα είναι συνήθως εντυπωσιακή, απείλησε το παγκόσμιο ρεκόρ της Βουλγάρας, τα 2,09μ. από το Παγκόσμιο της Ρώμης, που φέτος, εφόσον δεν σπάσει-κάτι που είναι πολύ πιθανό να γίνει- συμπληρώνει 24 χρόνια ζωής και είναι ένα από τα παλαιότερα παγκόσμια ρεκόρ στον στίβο, και το ευχαριστιέται. Ίσως το φετινό ασημένιο μετάλλιο, σε μία τόσο δύσκολη χρονιά για εκείνη, να είναι καλύτερο από κάποια χρυσά που πήρε. Η υπέροχη 27χρονη, γεννημένη στο Σπλιτ, έκανε τη χάρη σε εκείνη και στον κόσμο του στίβου να συμμετάσχει στη διοργάνωση της Νταεγού και επέστρεψε σπίτι πάλι δακρυσμένη, όπως πέρυσι στη Βαρκελώνη και με ένα ασημένιο μετάλλιο που ποτέ άλλοτε δεν έμοιαζε τόσο με χρυσό.

Ακολουθήστε το Gavros.gr στο Google News για να μαθαίνετε πρώτοι όλες τις ειδήσεις!