«Πέτυχα με τον Ολυμπιακό»

Τετάρτη, 25 Μαΐου 2011 - 01:35

Ο Σωτήρης Ιακωβάκης έδωσε συνέντευξη στον «ΓΑΥΡΟ» της Δευτέρας και τον συντάκτη Λευτέρη Ελευθερίου και ανέφερε τα μελλοντικά πλάνα του, τον διάσημο αδελφό του, Περικλή, τον μεγαλύτερο της οικογένειας, Θωμά, που ήταν ο... πιονέρος της οικογένειας στα του στίβου. Ο Σωτήρης, που σημαδεύει τους Ολυμπιακούς Αγώνες του Λονδίνου (27 Ιουλίου-12 Αυγούστου 2012), μίλησε για τον Ολυμπιακό, στις υπηρεσίες του οποίου βρίσκεται από το 2004.

«Από τότε που ο μεγάλος αδελφός, Θωμάς Ιακωβάκης, φόρεσε τα παπούτσια με τα καρφιά και άρχισε να τρέχει στο ταρτάν, το κλικ της «καλής ζήλιας» έγινε στα άλλα δύο αγόρια της οικογένειας. Ο Περικλής δεν χρειάζεται συστάσεις και τελευταίος, αλλά όχι έσχατος, μυήθηκε στην ιεροτελεστία του κλασικού αθλητισμού ο Σωτήρης. Χαρακτήρας ακέραιος, λάτρης της πολλής προπόνησης και με συνεχείς στόχους που προσπαθεί να πιάσει, ο τζούνιορ της οικογένειας ξέρει πόσα καρπούζια μπορεί να κρατήσει στη μασχάλη του και δοκιμάζει συνεχώς τον εαυτό του, σε ένα ατέλειωτο διαγώνισμα. Τα 400μ. με εμπόδια στην Ελλάδα έχουν, πια, επώνυμο, που τα υπερσκελίζει για λογαριασμό του Ολυμπιακού, αλλά και όνομα. Ο Σωτήρης Ιακωβάκης κλείνει τα 29 στις 20 Σεπτεμβρίου και θέλει να ζήσει το ολυμπιακό όνειρο, στο Λονδίνο, πριν σταματήσει τον στίβο για να αφοσιωθεί στον κλάδο που έχει σπουδάσει, την επιστήμη φυσικής αγωγής και αθλητισμού.

ΕΡΩΤΗΣΗ: Από πότε είσαι στον Ολυμπιακό;
ΣΩΤΗΡΗΣ ΙΑΚΩΒΑΚΗΣ: Είμαι από το 2004.

Ε: Πολλά χρόνια. Και πώς πήγες;
Α: Ημαστε πρώτα στα Λεχαινά. Τότε έπαιρναν αθλητές ο Πανελλήνιος και ο Ολυμπιακός. Τα πράγματα ήταν καλά. Ο Γιώργος Γλου με έφερε. Ο Περικλής είχε μία σχέση με τον Γλου, λόγω Puma, και τότε του είπε ότι ‘’σε θέλω να έρθεις στον Ολυμπιακό, δεν θα πας στον Πανελλήνιο’’. Ετσι πήγε ο Περικλής, τότε έπαιζε και η δική μου μεταγραφή. Ηταν επίσης εντολή Γλου να πάω στον Ολυμπιακό.

Ε: Ετσι πήγατε πακέτο.
Α: Η δική μου μεταγραφή ήταν ξεχωριστό κομμάτι από εκείνη του Περικλή. Απλώς προέκυψε το πακέτο.

Ε: Είχαν πάρει χρήματα τα Λεχαινά;
Α: Ναι.

Ε: Ποια είναι η κατάσταση τώρα στον Ερασιτέχνη Ολυμπιακό;
Α: Όλα αυτά τα χρόνια έχουν γίνει σφάλματα. Για μένα ο Ερασιτέχνης Ολυμπιακός έπρεπε να έχει στηθεί διαφορετικά. Να ρίξει το βάρος στις Ακαδημίες. Ο Ολυμπιακός; Στον Πειραιά; Επρεπε να έχει πάρα πολλά παιδιά σε όλα τα αθλήματα. Να έχει 500 παιδιά στον στίβο, 1000 παιδιά στο ποδόσφαιρο. Δεν μπορεί να έχει 500 παιδιά η Γλυφάδα και να μην έχει ο Πειραιάς. Επρεπε να είναι πιο ενεργές οι Ακαδημίες στο πόλο, στο βόλεϊ. Επίσης, θα ήταν σημαντικό να έχει χορηγούς. Να έχει πολλούς χορηγούς, που να δίνουν κάποια χρήματα. Όχι να ζητάς από αυτούς κάθε λίγο και λιγάκι. Ας πούμε, να δίνει 30 χιλιάρικα τον χρόνο. Και ο Ολυμπιακός να τον διαφημίζει.

Ε: Η ενασχόλησή σου με τον στίβο πώς προέκυψε; Λόγω Περικλή;
Α: Λόγω Θωμά. Ο μεγαλύτερος αδελφός μας. Αυτός ξεκίνησε. Ως παμπαίδας είχε νικήσει στα 150 μέτρα, ήταν πανελληνιονίκης. Και νιώθαμε ζήλια, καλή ζήλια. Εν τω μεταξύ τον βλέπαμε και είχαμε τον Θωμά για πρότυπο. Με μένα υπήρχε διαφορά ηλικίας, έξι χρόνια, που ήταν μεγάλη απόσταση.

Ε: Ο Περικλής ήταν πιο κοντά.
Α: Μετά ξεκίνησε εκείνος. Ο πατέρας μας μάς είχε ωθήσει από νωρίς στον αθλητισμό. Περάσαμε από ποδόσφαιρο, περάσαμε από μπάσκετ. Μετά ήρθε ο Θωμάς και ο στίβος. Ασχολήθηκε ο Περικλής και εγώ και συνειδητοποιήσαμε ότι μας αρέσει. Ο Περικλής ήταν πολύ ξεχωριστός αθλητής. Από μικρός, δηλαδή, έχει πετύχει πράγματα που δεν έχει κάνει κανένας άλλος Έλληνας αθλητής. Αν βάλεις κάτω την πορεία του, από παμπαίδας κιόλας, θα εκπλαγείς. Πόσα πανελλήνια ρεκόρ έχει σπάσει, πόσα ακόμα έχει στην κατοχή του και τι έχει κάνει μέχρι σήμερα, είναι πορεία που δεν την διαθέτει κανένας άλλος.

Ε: Τηρουμένων των αναλογιών είναι πορεία αθλητή υψηλού επιπέδου στον παγκόσμιο στίβο.
Α: Ναι, μα έχει πάρει το χρυσό μετάλλιο σε παγκόσμιο πρωτάθλημα Εφήβων. Δεν το έχει καταφέρει κανένας άλλος. Ο Γκατσιούδης, ο Παπακώστας και ο Δουβαλίδης είχαν πλασαριστεί σε υψηλές θέσεις, αλλά κανένας τους δεν ήταν πρώτος.

Ε: Και εσένα σε έπιανε αυτή η καλή ζήλια, που μου έλεγες πριν.
Α: Τον ζήλευα, μου άρεσε, ήθελα και εγώ.

Ε: Ετσι γίνεσαι καλύτερος.
Α: Με την καλή ζήλια, όχι με την κακή. Η κακή ζήλια γυρίζει μπούμερανγκ. Ασε που γίνεσαι κομπλεξικός.

Ε: Με τον Περικλή, πάντως, φαίνεται ότι έχετε πολύ δυνατή σχέση.
Α: Έχουμε, ναι, γιατί τα τελευταία χρόνια είμαστε συνεχώς μαζί. Όταν ανέβηκα στην Αθήνα, ήμαστε οι δυο μας. Η προπονήτριά μας, η Μαίρη, μας είχε το πρόγραμμα προπόνησης αλλά δεν είχε πάρει απόσπαση από το σχολείο.

Ε: Τη Σωτηρακοπούλου πόσα χρόνια την έχεις προπονήτρια;
Α: Ήταν καθηγήτρια στο γυμνάσιό μου. Πια, της έχω απόλυτη, τυφλή εμπιστοσύνη και της μιλάω για τα πάντα. Δεν την θεωρώ τόσο προπονήτριά μου, όσο μέλος της οικογένειάς μου. Δεν ξέρω, με τη σχέση που έχουμε, αν θα μπορούσα να έχω άλλο προπονητή. Εχω αγάπη προς το πρόσωπό της.

ΓΙΑ «ΜΠΡΟΥΝΟ ΤΖΑΟΥΛΙ» ΚΑΙ ΝΤΑΕΓΟΥ

Ο Σωτήρης Ιακωβάκης θέλει να δώσει το «παρών» τόσο στο ευρωπαϊκό πρωτάθλημα εθνικών ομάδων, το «Μπρούνο Τζάουλι» (18-19 Ιουνίου, Σμύρνη), όσο και στο παγκόσμιο πρωτάθλημα της Νταεγού (27 Ιουλίου- 12 Αυγούστου).

Ε: Το πρόγραμμά σου τι λέει;
Α: Θα πάω στην Έδεσσα να τρέξω, στις 25 Μαΐου και μετά στα «Παπαφλέσσεια», στην Καλαμάτα, στις 4 Ιουνίου.

Ε: Αυτό είναι αξιολογημένο μίτινγκ για την εθνική ομάδα;
Α: Έχουν βάλει αγώνα πρόκρισης για τα 400μ..

Ε: Φέτος οι στόχοι ποιοι είναι;
Α: Να προκριθώ στην εθνική ομάδα για το «Μπρούνο Τζάουλι» (18-19 Ιουνίου, Σμύρνη), να συμμετέχω στη σκυτάλη ή και τα δύο και, φυσικά, θέλω να συμμετάσχω στο παγκόσμιο της Νταεγού.

Ε: Εκτός από αυτά τα δύο μίτινγκ; Μετά το «Μπρούνο Τζάουλι» τι θα κάνεις;
Α: Έχει πάρα πολλούς αγώνες, δεν έχω σχεδιάσει κάτι. Αλλά αν γίνει το βαλκανικό πρωτάθλημα (προγραμματισμένο για τις 2 και 3 Ιουλίου στο Σλίβεν) και είμαι στη λίστα των αθλητών που έχει δηλώσει ο ΣΕΓΑΣ, θα τρέξω εκεί. Έχει ένα Γκραν Πρι στην Πάτρα (20 Ιουλίου) και θα επιδιώξω τη συμμετοχή μου στα «Βαρδινογιάννεια» (13 Ιουλίου), εφόσον υπάρχουν εμπόδια.

Ε: Εσένα τα 400μ. με εμπόδια σου προέκυψαν ως αγώνισμα επειδή έκανε ο αδελφός σου;
Α: Είχα ξεκινήσει με ύψος. Θα έλεγα ότι μετά η Μαίρη με ώθησε σε αυτό το αγώνισμα.

Ε: Φέτος έκανες προετοιμασία στο εξωτερικό;
Α: Πήγα στην Κύπρο για προετοιμασία.

Ε: Έχεις και το αντικειμενικό πρόβλημα με τη σχολή σου.
Α: Αυτό έχει κυρίως να κάνει με τις προτεραιότητές σου. Θα μπορούσα να έχω κάνει προετοιμασία στο εξωτερικό τον Δεκέμβριο, που είναι τα Χριστούγεννα, αλλά δεν θα μπορούσα τον Φλεβάρη, που είναι η εξεταστική.

Ε: Τα παιδιά σου θα τα έβαζες να ασχοληθούν με τον στίβο; Ακόμα και έτσι όπως είναι στην Ελλάδα;
Α: Θα τα έβαζα τα παιδιά μου να κάνουν, με τον δικό μου τρόπο, όμως. Θα τους έδινα, κατά κάποιο τρόπο, εγώ την κατεύθυνση. Δεν το έχω σκεφτεί καν, για να είμαι ειλικρινής. Αλλά τώρα που το συζητάμε, θα ήθελα. Είναι κάτι που κάνω εγώ, που έχω κερδίσει πράγματα από αυτό. Είναι η οικογένειά μου, ο χαρακτήρας μου έχει πλασθεί μέσα από τον αθλητισμό. Δεν μπορώ να το μειώσω στο μυαλό μου, ανεξάρτητα από το τι έχει γίνει γύρω γύρω. Θα το έκανα με τον καλό τρόπο, αυτόν που ακολουθώ. Συνήθως είναι ο πιο δύσκολος. Ο κακός έχει ρίσκα, μπορεί να τα πληρώσεις.

Ε: Και στον Ολυμπιακό υπάρχει το συναισθηματικό δέσιμο.
Α: Φυσικά και υπάρχει δέσιμο με την ομάδα, εννοείται ότι μετά από τόσα χρόνια λειτούργησα ως Ολυμπιακός στον χώρο. Έχουμε περάσει ωραία, τις μεγαλύτερες επιτυχίες μου τις έχω κάνει με τον Ολυμπιακό, αυτό δεν αλλάζει ότι και να γίνει. Θα ήθελα να μας δείχνει έστω ενδιαφέρον, έστω το ενδιαφέρον που δείχνει ο «ΓΑΥΡΟΣ».

ΤΟ ΟΝΕΙΡΟ ΤΩΝ ΟΛΥΜΠΙΑΚΩΝ ΑΓΩΝΩΝ

Το πλάνο του Σωτήρη Ιακωβάκη φέρνει το τέλος της καριέρας του στους Ολυμπιακούς Αγώνες του Λονδίνου (27 Ιουλίου- 12 Αυγούστου). Ασχέτως, βεβαίως, αν, όπως τόνισε δανειζόμενος το σοφό ρητό, «όταν κάνεις σχέδια ο Θεός γελάει».

Ε: Το όριο στο παγκόσμιο της Νταεγού βρίσκεται μέσα στις δυνατότητές σου;
Α: Ναι, φυσικά και βρίσκεται. Αν τρέξω όπως έτρεξα πέρυσι στη Βαρκελώνη, θα τα καταφέρω.

Ε: Αυτή η ιστορία ήταν λίγο πικρή.
Α: Βασικά μου προκάλεσε χαρμολύπη. Διότι όλοι είδαν πώς μπορώ να τρέξω και επειδή ήταν πρωί δεν τα έδωσα όλα, που λέμε, στην κούρσα. Κι όμως, έκανα 50.17. Στον απογευματινό ημιτελικό της επόμενης μέρας θα πήγαινα καλύτερα, αλλά ακόμα και σε εκείνη την κούρσα, αν φόρτσαρα λίγο παραπάνω, μπορούσα να τρέξω κάτω από 50.10, που είναι το ατομικό ρεκόρ μου.

Ε: Όμως έτυχε εκείνη η ιστορία με τη γραμμή. Που την πάτησες.
Α: Δεν πάτησα καμία γραμμή. Αλλά αφού δεν μπορούσα να το αποδείξω, αποφάσισα να προχωρήσω παρακάτω. Τι είμαστε, τίποτα γυναικούλες; Αντρες είμαστε. Πρέπει να προχωράμε παρακάτω.

Ε: Εξ ου και η χαρμολύπη.
Α: Η αλήθεια είναι ότι στενοχωρήθηκα. Δεν το δείχνω ούτως ή άλλως. Αλλά σπανίως θα με δει κάποιος να πανηγυρίζω ή να γκρινιάζω.

Ε: Αυτό είναι ισορροπία.
Α: Η απόλυτη ισορροπία.

Ε: Πόσα χρόνια ακόμα βλέπεις τον εαυτό σου στον στίβο;
Α: Ακόμα έναν σίγουρα. Έχω πάει σε παγκόσμιο πρωτάθλημα, σε ευρωπαϊκό πρωτάθλημα και θέλω να πάω και σε Ολυμπιακούς Αγώνες. Δεν τα κατάφερα το 2008, στο Πεκίνο, λόγω του τραυματισμού μου. Βέβαια, αυτό δεν σημαίνει τίποτα. Μπορεί να συμβεί κάτι και να αναγκαστώ να σταματήσω πριν το Λονδίνο, μπορεί να τα φέρει έτσι η ζωή και να συνεχίσω για δύο ή τρία χρόνια ακόμα. Προς το παρόν, το σίγουρο είναι ότι θέλω να δουλέψω πάνω στο αντικείμενό μου.

Ε: Τι τραυματισμός ήταν αυτός;
Α: Πελματιαία απονεύρωση. Έβγαλα φλεγμονή και έχασα όλη τη χρονιά.

Ε: Οι Ολυμπιακοί Αγώνες τι σημαίνουν για σένα;
Α: Είναι το κορυφαίο αθλητικό γεγονός και η μεγάλη γιορτή του ανθρωπισμού.

Ακολουθήστε το Gavros.gr στο Google News για να μαθαίνετε πρώτοι όλες τις ειδήσεις!