«Να μου ρίξετε και να με δολοφονήσετε με τη φανέλα του Ολυμπιακού»!
«Να μου ρίξετε και να με δολοφονήσετε με τη φανέλα του Ολυμπιακού, και να μη μου δέσετε τα μάτια, για να βλέπω τα χρώματα της ομάδας μου πριν από τη χαριστική βολή». Αυτά ήταν τα τελευταία λόγια του Νίκου Γόδα, το πρωινό της 19ης Νοεμβρίου 1948, στο νησάκι Λαζαρέτο της Κέρκυρας, λίγο πριν εκτελεστεί!
Και έμεινε στην ιστορία, κερδίζοντας μια θέση στην καρδιά κάθε οπαδού του Ολυμπιακού! Διότι έδειξε με τη στάση του πώς ο Ολυμπιακός δεν είναι απλά μια ομάδα. Ο Ολυμπιακός είναι μια ιδέα! Κάτι που πολλοί δεν έχουν μπορέσει ποτέ να αντιληφθούν...
Παράδοση με τον Παναθηναϊκό
Ο 28χρονος που αγωνίστηκε με τον Ολυμπιακό στα χρόνια της κατοχής. Τον Μάιο του 1943 ξεκινά βασικός στην ενδεκάδα του Ολυμπιακού, στον τελικό του τουρνουά που διοργανώνει ο Δήμος Πειραιά με αντίπαλο τον Παναθηναϊκό. Τον Δεκέμβριο του ίδιου έτους είναι πρωταγωνιστής στον τελικό αγώνα του Κυπέλλου Χριστουγέννων, όταν ο Ολυμπιακός κερδίζει τον Παναθηναϊκό με 5-2!
Πρόσφυγας κυνηγημένος
Γεννημένος το 1921 στο Αϊβαλί, αλλά μεγάλωσε στην Κοκκινιά του Πειραιά και ποτέ δεν έκρυψε τη λατρεία του για τον Θρύλο. Περήφανος μέχρι την τελευταία του ώρα που στάθηκε τυχερός και φόρεσε την ερυθρόλευκη φανέλα, δεν την αποχωρίστηκε ως την τελευταία ώρα της ζωής του. Κατά τη διάρκεια του πολέμου συμμετείχε στην Αντίσταση και στους αγώνες για την απελευθέρωση. Η ζωή του Γόδα ήταν γεμάτη δυσκολίες και συγκρούσεις με το... σύστημα από την παιδική του ηλικία. Από τότε δηλαδή που αναγκάστηκε να φύγει κυνηγημένος με την οικογένειά του από τη Μικρά Ασία για την Ελλάδα.
Πρωτοπόρος...
Τα κατάφερε όμως, δεν έσκυψε ποτέ το κεφάλι και θεωρείται μάλιστα πρωτοπόρος. Άνοιξε σε ηλικία μόλις 19 ετών (!) στο ισόγειο του σπιτιού του το πρώτο ρεμπετάδικο του Πειραιά, τα πασίγνωστα και... μυθικά «Αραπάκια», όπου τραγούδησαν τεράστιοι καλλιτέχνες όπως ο Μάρκος Βαμβακάρης και ο Βασίλης Τσιτσάνης. Αξίζει να υπενθυμίσουμε ότι την περίοδο εκείνη το ρεμπέτικο ήταν... επικηρυγμένο και απαγορευμένο (προφανώς, επειδή μεταξύ άλλων, αντιπροσώπευε τα λιγοστά ελεύθερα πνεύματα της εποχής). Πέραν τούτου, πάντως, ο Γόδας δούλευε στον Κεραμεικό ως αγγειοπλάστης.
Ο «καλλιτέχνης» που κέρδισε τον Μουράτη
Το ποδόσφαιρο ήταν η μεγάλη του αγάπη και ο Ολυμπιακός είχε ξεχωριστό ρόλο στη ζωή του. Αγωνίστηκε στην ομάδα τα δύσκολα χρόνια της Κατοχής, αφού εκτός των άλλων ασχολούνταν ενεργά με το άθλημα και κατάφερε μάλιστα να σκοράρει σε αρκετά ματς με την «ερυθρόλευκη» φανέλα. Το αγαπημένο του... θύμα ήταν ο Παναθηναϊκός, απέναντι στον οποίο είχε σκοράρει δύο φορές μέσα σε έναν χρόνο! Δεν θα πρέπει να λησμονούμε, άλλωστε, ότι ο τεράστιος Ανδρέας Μουράτης είχε εντυπωσιαστεί με την τεχνική του κατάρτιση, τις φαντεζί ντρίμπλες, την ταχύτητά του και τη δύναμή του από τις πρώτες κιόλας φορές που έπαιξαν μαζί και γρήγορα του «κόλλησε» το παρατσούκλι «καλλιτέχνης». Τα «άγρια» χρόνια που μεσουράνησε όμως ο Γόδας, το ποδόσφαιρο ήταν απλώς μια διέξοδος από τα ζοφερά προβλήματα της καθημερινότητας.
Άδοξο τέλος
Όπως χιλιάδες νέοι την περίοδο της Κατοχής, έτσι και ο αδικοχαμένος ήρωας της Ολυμπιακής οικογένειας, εντάχθηκε στην αντίσταση και πολέμησε τους Γερμανούς. Ήταν λοχαγός του περίφημου 5ου λόχου που κέρδισε τη μάχη-κλειδί στο εργοστάσιο της «ΠΑΟΥΕΡ». Σύμφωνα με τον αστικό μύθο, πάντως, ο Νίκος Γόδας είχε καταρρίψει γερμανικό αεροσκάφος από τα πολυβολεία του Αιγάλεω! Αυτός ο σπουδαίος άνθρωπος, λοιπόν, μετά την απελευθέρωση από τον γερμανικό ζυγό συνελήφθη από τον ελληνικό στρατό και φυλακίστηκε στην Κέρκυρα, παρότι ποτέ του δεν συμμετείχε στον εμφύλιο πόλεμο.
Μάγκας ΓΑΥΡΟΣ ως την τελευταία του ώρα!
Αριστερός από τα γεννοφάσκια του και μάγκας ΓΑΥΡΟΣ, που υπερασπίζεται τη ζωή του με τον λόγο του, δεν δέχτηκε να υπογράψει την κατάπτυστη δήλωση μετανοίας και οδηγήθηκε στο εκτελεστικό απόσπασμα. Εκεί, φορούσε τη φανέλα του αγαπημένου του Ολυμπιακού. Με αυτή ήθελε να πεθάνει. Και κάτι τέτοια παλικάρια σαν τον Γόδα έχουν προσδώσει στην ομάδα του Πειραιά, πληρώνοντας με την ίδια τους τη ζωή, την καρδιά και το μέταλλο του πρωταθλητή, για τα οποία πολλοί απορούν και αδυνατούν να εξηγήσουν...