Οσμή Βελιγραδίου

Δευτέρα, 26 Μαρτίου 2012 - 05:15

Στα πλακάκια ήταν ο Ιγκόρ Μιλάνοβιτς, αλλά στις κοινές προπονήσεις της Παρτιζάν Βελιγραδίου με την εθνική ομάδα πόλο Ανδρών, ο Νίκολα Στάμενιτς δεν εμφανίστηκε. Ούτως ή άλλως, οι ρέκτες της υδατοσφαίρισης μπορούν να θυμούνται ότι ο «Στρατηγός» για τον Μιλάνοβιτς είναι persona non grata, μια και ήταν εκείνος που τον «έκοψε» πριν τους Ολυμπιακούς Αγώνες του 1996, μη δίνοντάς του το δικαίωμα να παίξει με τους υπόλοιπους Γιουγκοσλάβους στην Ατλάντα. Για την ομάδα του Στάμενιτς έγινε το χειρότερο δυνατό σε εκείνη τη διοργάνωση: στον προημιτελικό της 26ης Ιουλίου αποκλείστηκε από την Κροατία του Μπρούνο Σίλιτς, με 8-6. Ο Μιλάνοβιτς δεν έπαιξε ποτέ ξανά στην εθνική ομάδα. Από τις περιγραφές, πρέπει να πρόκειται μάλλον ο κορυφαίος φουνταριστός όλων των εποχών.

Οσμή Βελιγραδίου: η εθνική ομάδα δεν ήθελε να κάνει μία σκληρή προετοιμασία. Πρέπει, απλώς, επειγόντως να φτιάξει κάποια χαρακτηριστικά του παιχνιδιού της. Η κουβέντα για τον χαρακτήρα της, που έθιξαν τόσο ο Ντράγκαν Άντριτς όσο και ο Γιώργος Αφρουδάκης μετά τη νίκη με 10-9 επί της Ρουμανίας, έγινε και στο Βελιγράδι και ο κόουτς του αντιπροσωπευτικού συγκροτήματος δεν έμεινε αμέτοχος. Το ματς με τους Ρουμάνους, στις 2 Απριλίου, ενδεχομένως να δείξει την πρόοδο της ομάδας σε αυτό το κομμάτι. Είναι και το πιο σημαντικό: αν το πάρει, δύσκολα θα μείνει στην τέταρτη θέση στον όμιλό της. Και αν δεν μείνει στην τέταρτη θέση, δύσκολα θα μείνει εκτός Ολυμπιακών Αγώνων του Λονδίνου (27 Ιουλίου – 12 Αυγούστου). Περισσότερο από κάθε τι άλλο, η δουλειά είναι που πρέπει να γίνει και όχι να αναλωθούν οι παίκτες σε ζητήματα κομψότητας.

Το ερώτημα, βέβαια, είναι άλλο: πού είναι ο Στάμενιτς; Οεο; «Δεν πολυεμφανίζεται, δεν του αρέσει το πόλο που παίζεται στους σύγχρονους καιρούς», είπε σχεδόν συνωμοτικά ο Νικόλας Δεληγιάννης. Ένας Θεός ξέρει τις σκέψεις που κάνει ο τερματοφύλακας του Ολυμπιακού, πηγαίνοντας προς το Έντμοντον. Δεν πρέπει μόνο να είναι καλός: πρέπει να είναι και απορροφητικός. Οι πρωτόπειροι από προολυμπιακό τουρνουά παίκτες θα έχουν πολύ άγχος. Το Βελιγράδι είναι μία αθλητική πόλη. Κάποτε, στις όχθες του Δούναβη, έπαιζαν μαζί Σέρβοι και Κροάτες, αλλά ο εμφύλιός τους, 20 χρόνια πριν, έβαλαν τους πρώτους στον πυρήνα του αθλητικού εμπάργκο. Οι Ολυμπιακοί Αγώνες του 1992 ήταν η χαρά δύο Κροατών αλλά καμίας Κροατίας. Με τη Γιουγκοσλαβία παρούσα, το χρυσό έμοιαζε το ίδιο σίγουρο με εκείνο που κατέκτησε η Dream Team στη Βαρκελώνη. «Ε, αυτό είναι σίγουρο», τόνισε ο Δεληγιάννης, που ήταν ball boy στο Ευρωπαϊκό της Αθήνας, το 1991, και είδε από κοντά τους Γιουγκοσλάβους ενωμένους, στην τελευταία παράσταση, και τον Μιλάνοβιτς να παίζει. Η στενοχώρια του στον διαχωρισμό της πρώην ενωμένης Γιουγκοσλαβίας ήταν λογική, και τα τελευταία χρόνια είναι εκείνος που βρίσκεται συνήθως στο νερό, και ο Μιλάνοβιτς στα πλακάκια.

Από το Δούναβη πάντως και εκείνος και ο Άντριτς, ο λιποτάκης των τελών της δεκαετίας του ’80, και ο Χατζηθεοδώρου, που για ένα τριήμερο επέστρεψε ανάμεσα σε φίλους, τους περυσινούς συμπαίκτες του και τον εμβληματικό αρχηγό του, Βλάντα Βουγιασίνοβιτς, θα πάρουν όσες περισσότερες νύμφες μπορούν στο ταξίδι για το Έντμοντον το πρωί της Δευτέρας (8:50). Αυτές είναι τσιγγάνες πρασινομάτες. Αν κερδίσεις την εύνοιά τους μπορούν μέχρι και να σου τσεκάρουν το ολυμπιακό εισιτήριο.

Ακολουθήστε το Gavros.gr στο Google News για να μαθαίνετε πρώτοι όλες τις ειδήσεις!