Να πούμε αρχικά ότι… κακώς μπαίνουμε σε διαδικασία σύγκρισης του Ολυμπιακού, με τους «απέναντι». Δεν θα έπρεπε. Προφανώς το επίπεδό μας είναι διαφορετικό. Προφανώς η εικόνα μας είναι άλλη. Προφανώς ο Ολυμπιακός είναι ΣΚΑΛΕΣ ολόκληρες πάνω, σε σχέση με τους «αντιπάλους» του. Σε σχέση με εκείνους που αποκαλούν εαυτούς «ανταγωνιστές»… Και το καλύτερο όλων, με τον Θρύλο του ελληνικού αθλητισμού, είναι ότι συνεχίζει διαρκώς να βάζει τον πήχη πιο ψηλά… Και επειδή κάποτε το… ακούγαμε, ΑΥΤΗ ΕΙΝΑΙ ΔΥΝΑΣΤΕΙΑ, κορόιδα…
Άλλοι στα… λόγια, άλλοι με κούπες back to back και περηφάνια!
Αυτή είναι πραγματική δυναστεία! Το πόλο είναι ένα ΤΡΟΜΕΡΑ ΑΠΑΙΤΗΤΙΚΟ άθλημα! Ολοένα αλλάζει, βελτιώνεται, δυσκολεύει. Και ο Ολυμπιακός, αυτή η ομαδάρα που έχει ο Ολυμπιακός στο πόλο Γυναικών, «υποχρεώθηκε» σε αλλαγή προπονητή, στα μέσα της σεζόν. Αναγκάστηκε να αλλάξει την κεφαλή στον πάγκο του, αλλά δεν άλλαξε την εικόνα του. Κυρίαρχος, σε όλη τη σεζόν. Έκανε τη Σαμπαντέλ, μία ΚΟΡΥΦΑΙΑ και ΠΑΝΙΣΧΥΡΗ ομάδα, να μοιάζει… μικρή μπροστά του. Δεν ήταν. Ο ΘΡΥΛΟΣ ήταν εκείνος που ήταν πραγματικά ΜΕΓΑΛΟΣ.
Έτσι φτιάχνεις ΔΥΝΑΣΤΕΙΕΣ, κορόιδα. Με back to back ΕΥΡΩΠΑΪΚΑ. Όχι στα… λόγια. Και με το… τρίτο πρωτάθλημα, εν έτει 2019 και μέχρι το 2022 να μένεις με τα… τρία. Άιντε, κορόιδα…
Αλλά μια διοίκηση με καρύδια και έναν άνθρωπο να σπρώχνει χρήμα ατελείωτο, για την καψούρα του. Και έναν υπέροχο λαό, που στηρίζει πάντα! Και όλοι μαζί να οδηγούν τον Σύλλογο στην κορυφή!