Η ουσία είναι πώς το μεγαλύτερο προσόν αυτής της ομάδας, εκτός από το ό,τι είναι μια μεγάλη ΟΙΚΟΓΕΝΕΙΑ, είναι η αυτοθυσία και η αυταπάρνηση των παικτών. Κάτι που έγινε για μια ακόμα φορά στον τελικό του LEN Champions League. Στη Γένοβα κόντρα στην Προ Ρέκο.
Σε μια φάση στο τρίτο οκτάλεπτο ο Μανώλης Μυλωνάκης χτύπησε στον ώμο. Του βγήκε πιο σωστά. Αλλά δεν το έβαλε κάτω, δεν τα παράτησε. Παρότι πονούσε, βγήκε από την πισίνα, με τον αριστερό του ώμο να μην είναι καλά.
Ο φυσιοθεραπευτής της ομάδας, ο Παναγιώτης Αδαμόπουλος, έκανε τη δουλειά του. Βοήθησε τον Μυλωνάκη, επαναφέροντας τον αριστερό του ώμο στη θέση του. Κι έτσι ο έμπειρος περιφερειακός του Θρύλου ξαναγύρισε στο ματς.
Ο ώμος του δεν ήταν καλά, ξαναβγήκε άλλες δύο φορές κι αυτός ήταν ο λόγος που στα τελευταία λεπτά του τελικού δεν αγωνίστηκε. Εκεί, όμως, που κάποιος άλλος θα τα είχε παρατήσει, θα είχε αποχωρήσει από την πισίνα, ο Μυλωνάκης έκανε το αδιανόητο!
Συνέχισε να αγωνίζεται όσο μπορούσε και στο τέλος πανηγύρισε μαζί με τους συμπαίκτες του, την μεγάλη ευρωπαϊκή κούπα.