Μασούρας: Ένας πιστός στρατιώτης που πέτυχε τα πάντα με τον Ολυμπιακό του!

Ο Γιώργος Μασούρας αποτελεί ένα από τα πιο αγαπητά παιδιά των οπαδών του Ολυμπιακού, καθώς του αναγνωρίζεται ότι πάντα δίνει το 100% των δυνάμεων και των δυνατοτήτων του για την ομάδα.
Ο «Μάσου» μετά από 5.5 χρόνια αποχωρεί από την μεγάλη του αγάπη (προσωρινά) για να ζήσει και εκείνος το όνειρο του εξωτερικού, για λογαριασμό της Μπόχουμ.
Αναμφίβολα είναι ο αφανής ήρωας μίας ολόκληρης γενιάς. Το παιδί που πέτυχε όσα ονειρεύτηκε και ουδέποτε πόνεσε αν για την αγάπη του έμεινε πίσω.
Ποτέ δεν συγκέντρωσε πάνω του όλους τους προβολείς για αγωνιστικούς λόγους, αλλά είναι αυτός που, χωρίς την ύπαρξή του, η δουλειά… δεν μπορεί να γίνει. Όχι μόνο ομάδες σαν τον Ολυμπιακό, αλλά και γενικότερα, έχουν ανάγκη τέτοιους παίκτες, προκειμένου να ολοκληρώνουν το χτίσιμο του παιχνιδιού τους όχι γρήγορα, αλλά σωστά. Να παίρνουν περισσότερες τελικές φάσεις, και κατά συνέπεια, γκολ. Τα σωστά «μερεμέτια» για να φτιαχτεί η «ερυθρόλευκη» πολυκατοικία με ασφάλεια.
Με την παράδοση, δε, που έχουν οι Πειραιώτες στους «φονιάδες» στην επιθετική τους γραμμή, ποδοσφαιριστές σαν τον Μασούρα ήταν οι ιδανικοί «συνεργοί». Η καλύτερη βοήθεια και ταυτόχρονα, «αθόρυβοι». Όταν ήρθε στον Ολυμπιακό, κανείς δεν φανταζόταν την πορεία του. Έβδομος σε συμμετοχές (279), 12ος σε γκολ (57). Σημειολογικά και στα δύο πίσω από τον Καραπιαλη. Μέλος της ομάδας που έφερε το ευρωπαϊκό, που όλοι ζητούσαμε. Γιώργος Μασούρας σημαία του Ολυμπιακού.
Για την Πόλη, το Λονδίνο, την Τοπόλα κι άλλες τόσες στιγμές που απέδειξε πόσο πολύτιμος είναι για την ομάδα του Πειραιά…
Το ταξίδι του Γιώργου Μασούρα στον Πειραιά παραμένει παντοτινό στις μνήμες μας. Οι αυθεντικές αγάπες δεν λήγουν ποτέ, παρότι μερικές φορές πρέπει να φύγεις για λίγο. Μένουν αναλλοίωτες στον χρόνο, δεν φθείρονται παρά μόνο μεγαλώνουν με το πέρασμα των χρόνων. Τέτοια είναι η αγάπη του Γιώργου Μασούρα για τον Ολυμπιακό, μία ομάδα που υποστήριζε από μικρό παιδί και ήταν της μοίρας του γραφτό να ζήσει ως ποδοσφαιριστής της την πιο μεγάλη στιγμή της ιστορίας της, με την ιστορική κατάκτηση του Conference League. Όχι μόνο την έζησε, αλλά αποτέλεσε και πρωταγωνιστή της.
Είχε αποδείξει ότι δεν καταλαβαίνει από κριτική. Δεν καταλαβαίνει από πίεση. Δεν καταλαβαίνει από το γεγονός ότι εμείς εδώ στην Ελλάδα έχουμε, σχεδόν πάντα, τους… ξένους παίκτες πιο ψηλά από τους Έλληνες. Ουδέποτε πούλησε… οπαδιλίκι; Μπα, δεν το ‘χει ανάγκη… Δεν καταλαβαίνει από οπαδιλίκι. Είχε δηλώσει κάποτε, αγνά, ότι το να παίζει ντέρμπι και στην Ευρώπη, με τη φανέλα του Ολυμπιακού, είναι ένα όνειρο, το οποίο από μικρό παιδί είχε. Και το οποίο ζούσε εδώ και 5.5 χρόνια από την στιγμή που υπέγραψε στον Ολυμπιακό…
Το ζούσε στο έπακρο. Και του άξιζε κάθε δευτερόλεπτο, το οποίο ζουσε, σε αυτό το τέμπο, με τη φανέλα του Ολυμπιακού. Το κέρδισε, με το σπαθί του. Και με το σπαθί του υπερασπίζεται, παίζοντας κάθε φορά που μπαίνει στο γήπεδο, στα… κόκκινα!
Αν λεγόταν «Μασουράο», ή «Μασουρίνιο», ή «Μάσουριτς», θα τον είχαμε… θεό! Τώρα, που λέγεται Μασούρας, πρέπει ακόμη, σε ΚΑΘΕ ΜΑΤΣ να μας πείθει… Όχι εμάς. Εκείνους οι οποίοι ακόμη δεν έχουν πειστεί. Εμείς έχουμε πειστεί προ πολλού…
Παρόλα αυτά, ο Μασούρας αποτελεί ένα από τα πιο αγαπητά παιδιά των οπαδών του Ολυμπιακού, καθώς του αναγνωρίζεται ότι πάντα δίνει το 100% των δυνάμεων και των δυνατοτήτων του για την ομάδα. Πέραν της προσφοράς του για την ομάδα, αλλά και το ήθος του, τα αγνά λόγια του για τον δαφνοστεφανωμένο έφηβο αγγίζουν και πάντα τους ΓΑΥΡΟΥΣ. Μουρμουρούσε τα συνθήματα, κρατούσε τα δάκρια, πανηγύριζε σαν παιδί.
Ποιος μπορεί να ξεχάσει τις συναισθηματικά φορτισμένες δηλώσεις του, μετά την πρόκριση του Ολυμπιακού στα ημιτελικά του Conference League στα πέναλτι απέναντι στη Φενέρμπαχτσε: "Ήταν για όλα αυτά τα χαμένα παιχνίδια του Ολυμπιακού στην Ευρώπη στο 90’. Για τον αποκλεισμό από τους ομίλους από τον Τζέραρντ. Για το Ριαθόρ στο 90’, για τον αποκλεισμό από τη Γιουβέντους εννοείται, για τη Μέταλιστ, για τη Γουλβς".
Επίσης, όταν είχε πει φέτος στις 7 Γενάρη μετά το «μαγειρείο» στο ντέρμπι με την ΑΕΚ τα εξής: «Αν νομίζουν ότι θα κερδίσουν έτσι το πρωτάθλημα από τον Ολυμπιακό είναι γελασμένοι». Βγήκε μπροστά ως εκ των αρχηγών και είπε τα πράγματα με το όνομα τους και Ολυμπιακά, όπως πρέπει να αρμόζει σε κάθε Έλληνα και μη παίκτη που φοράει τον δαφνοστεφανωμένο έφηβο στο στήθος.
Για να τελειώνουμε και επειδή αυτό το κείμενο είναι με γνώμονα όχι μόνο τα στοιχεία, αλλά και το συναίσθημα: Βρες κάποιο να σε αγαπάει, όπως ο Μασούρας τον Ολυμπιακό, που για το καλό της ομάδας θυσίασε πολλά και αξίζει τον σεβασμό όλων μας.
Εις το επανειδίν, Γιωργάρα, σε περιμένουμε ξανά στο Ναό, να φορέσεις ξανά την ερυθρόλευκη ριγωτή και γιατί όχι να μην ολοκληρώσεις την ποδοσφαιρική σου καριέρα εδώ.