Mπούσιας στο gavros.gr: «Ο Μουζακίτης όταν ήταν 10 ετών σκεφτόταν σαν 20χρονος, δεν παίρνουν τα μυαλά του... αέρα»

Τετάρτη, 13 Νοεμβρίου 2024 - 21:29

ΑΝΤΩΝΗΣ ΑΝΤΩΝΙΟΥ

Ήταν 29 Σεπτεμβρίου, όταν ο Χοσέ Λουίς Μεντιλίμπαρ στο Ολυμπιακός-Ατρόμητος έριξε τον Χρήστο Μουζακίτη στα... βαθιά και δικαιώθηκε, επιβραβεύοντάς τον για τη καθημερινή σκληρή δουλειά του στο αθλητικό κέντρο των Κυπελλούχων Ευρώπης. Με τον Βάσκο κόουτς να χρησιμοποιεί «φουλ» και να τον έχει υπό την προστασία του.

Ο «Μούζα» ζει το όνειρό του, αφού μετά την καθιέρωσή του στην ενδεκάδα των «ερυθρόλευκων», βρίσκεται πολύ κοντά στο ντεμπούτο του με το εθνόσημο. Και όχι τυχαία, ούτε... χαριστικά, αφού ο 17χρονος άσος βρίσκεται σε εξαιρετική κατάσταση και δείχνει μεγάλη ωριμότητα στο παιχνίδι των Πειραιωτών.

Αυτά που έχει κάνει με τον Δαφνοστεφανωμένο Έφηβο στο στήθος δεν έχουν περάσει απαρατήρητα στο εξωτερικό. Ασχολούνται με ταλέντα όπως ο «Μούζα» και αναφέρεται συνεχώς το όνομα του 17χρονου, ο οποίος αποτελεί το νεότερο παίκτη της ιστορίας του Συλλόγου που υπέγραψε το πρώτο του επαγγελματικό συμβόλαιο σε ηλικία 14 ετών και 11 μηνών.

Στο gavros.gr μιλάει ένα άνθρωπος που γνώρισε τον νεαρό μέσο πριν αυτός συστηθεί στο ποδοσφαιρικό κοινό της Ελλάδας. Ο Παντελής Μπούσιας, ήταν ο προπονητής του στα πρώτα του βήματα στην Ακαδημία του Ολυμπιακού στην ηλικιακή ομάδα της Κ12, όπου τον μετέφερε από το αριστερό άκρο της άμυνας στο κέντρο και όπως αποδείχθηκε ήταν η καλύτερη επιλογή.

Περάσατε από τα τμήματα υποδομής του Ολυμπιακού ως προπονητής, πείτε μου την εμπειρία σας;

«Ο Ολυμπιακός είναι ένα τοπ κλαμπ παγκοσμίως και αυτό το αντιλαμβάνεσαι με το που μπεις μέσα στο προπονητικό κέντρο. Ωστόσο αυτό που μνημονεύω όλα αυτά τα χρόνια από το πέρασμα μου εκεί, είναι αφενός η καθημερινή συναναστροφή και ανταλλαγή ποδοσφαιρικών απόψεων με εξαιρετικούς επαγγελματίες συναδέλφους που σε ανεβάζουν επίπεδο καθώς και η καθημερινή τριβή με όλα αυτά τα ταλαντούχα παιδιά που διψούν μάθουν και πραγματικά είναι χαρισματικά»

Θα ήθελα το σχόλιο σας για τον τρόπο λειτουργίας των Ακαδημιών του Ολυμπιακού σε σχέση με τις άλλες ομάδες.

«Γίνεται μια πραγματικά πολύ καλή δουλειά που δεν έχει να ζηλέψει τίποτα από τοπ ομάδες και ακαδημίες σε όλη την Ευρώπη. Τα παιδιά λαμβάνουν όλα τα εφόδια ως προς την εκπαίδευση τους ποδοσφαιρικά αλλά και πολλά εφόδια για την ζωή τους γενικότερα. Αξίες όπως σεβασμός, προσπάθεια, αυταπάρνηση εξελιξη, συνεργασία, καλλιεργούνται καθημερινά. Το μείζον πρόβλημα στη χώρα μας ωστόσο δεν είναι η εκπαίδευση των παιδιών αλλά η αξιοποίηση τους σε μεγαλύτερη ηλικία. Τα τελευταία χρόνια κάτι πάει να γίνει και θεωρώ πως έπαιξε σημαντικό ρόλο και η δημιουργία των β ομάδων. Βέβαια δεν είμαι σίγουρος ότι γίνεται μεθοδικά η διαδικασία αξιοποίησης των παικτών ή λόγω συγκυριών».

Είχατε προπονήσει αρκετά παιδιά τότε, μεταξύ αυτών και τον Χρήστο Μουζακίτη που αγωνίζεται πλέον στην πρώτη ομάδα. Πείτε μου για εκείνον.

«Ναι τον Χρήστο είχα τη χαρά να τον έχω όταν ήταν στο ηλιακό τμήμα κ12. Ένα παιδί που με μια πρώτη ματιά δεν ήσουν σίγουρος ότι μπορεί να είναι ανταγωνιστικός απέναντι στα άλλα παιδιά. Ήταν ο πιο μικρός του γκρουπ και από τους λιγότερο ανεπτυγμένους τότε. Ωστόσο μόλις τον έβλεπες εντός αγωνιστικού χώρου αναθεωρουσες αμέσως».

Από τερματοφύλακας, έπαιζε ως αριστερός μπακ και τον βάλατε στο κέντρο τότε και έχει παραμείνει εκεί ακόμα και τώρα. Τι στοιχεία είχατε διακρίνει από εκείνον και κάνατε αυτή την επιλογή, η οποία έχει βγει και ο Μουζακίτης αποδίδει πολύ καλά εκεί.;

«Το ηλιακό γκρουπ αυτό ήταν η πρώτη φορά που έμπαινε σε σχέσεις 11v11 καθώς την προηγούμενη χρονιά έπαιζαν 9v9. Ομολογώ πως δεν μπορώ να θυμηθώ ποια θέση έπαιζε την προηγούμενη χρονιά αλλά αυτό που μπορώ να πω με βεβαιότητα είναι πως το παιδί αυτό είναι γεννημένο για τις θέσεις του κέντρου. Αρχικά ο Χρήστος ξαναλέω ήταν ένα παιδί 11 χρονών σε σώμα που μοιάζει για 10 και μυαλό 20χρονου. Έδινες μια πληροφορία, σε κοιτούσε στα μάτια και απορούσες αν κατάλαβε. Στο επόμενο δευτερόλεπτο έκανε αυτό που ζήτησες επί δύο. Οργάνωνε τον παιχνίδι, ήλεγχε τον ρυθμό, κινούταν σε χώρους καίριους ώστε να δεχτεί τη μπάλα, έπαιζε με ψηλά το κεφάλι, προωθούσε το παιχνίδι, σούταρε εξαιρετικά, και κάλυπτε τους συμπαίκτες του καταπληκτικά. Αυτά τα χαρακτηριστικά τον καθιέρωσαν στη θέση αυτή».

Φαινόταν από τόσο μικρός ότι μπορεί να κάνει καριέρα και να παίξει στην πρώτη ομάδα του Ολυμπιακού;

«Το να κάνει καριέρα κάποιος στην πρώτη ομάδα του Ολυμπιακού εκείνη την περίοδο φάνταζε εξαιρετικά δύσκολο ωστόσο ναι είχε τα χαρακτηριστικά που προανέφερα τα οποία θεωρώ είναι ικανά να σε βοηθήσουν να κάνεις καριέρα σε υψηλό επίπεδο. Να τονίσουμε εδώ ένα άλλο πολύ σημαντικό χαρακτηριστικό του Χρήστου, την πνευματική σταθερότητα που βοηθάει στο να ξεπερνάς τα λάθη που κάνεις αλλά και να μην παίρνουν τα μυαλά σου αέρα όταν όλα πάνε καλά».

Η καλύτερή του θέση ποια πιστεύετε ότι είναι; Ως κεντρικός χαφ, πίσω από τον επιθετικό ή κάπου αλλού;

«Κατά την άποψη μου ο Χρήστος είναι ένας Box to box χαφ. Καταπίνει χιλιόμετρα, καλύπτει χώρους, προωθεί το παιχνίδι παίζοντας μπροστά και όχι παράλληλα. Έχει την ικανότητα να σουτάρει και είναι σημαντικός στην αρνητική μετάβαση. Πίσω από τον επιθετικό θεωρώ χαραμίζει πολλά από τα χαρακτηριστικά που ανέφερα και γενικότερα δεν είναι η κατάλληλη θέση γι αυτόν. Πάντα κατά τη δική μου άποψη».

Έχοντας την εμπειρία από τα τμήματα υποδομών, πόσο μεγάλη διαφορά υπάρχει για ένα 17χρονο παιδί να φεύγει από την Κ19 για να παίξει στην πρώτη ομάδα του Ολυμπιακού, με τόση πίεση και απαιτήσεις που υπάρχουν;

«Γενικά οι διαφορές μεταξύ ακαδημιών και πρώτων ομάδων είναι τεράστιες. Τα παιδιά από ένα ασφαλές περιβάλλον ( αυτό των κ ) όπου τα λάθη είναι μέρος το παιχνιδιού και δικαιολογούνται, περνούν σε ένα άλλο όπου τα λάθη μπορούν να σου στοιχίσουν την καριέρα σου. Οι ταχύτητες είναι τελείως διαφορετικές και ο τρόπος παιχνιδιού το ίδιο. Άρα όπως μπορούμε να καταλάβουμε αυτό στην Ελλάδα λειτουργεί με δυσκολία. Σε άλλες ευρωπαϊκές χώρες δίνουν πιο εύκολα τη δυνατότητα σε νεαρούς παίκτες καθώς είναι έτοιμες οι ομάδες να θυσιάσουν βαθμούς προκειμένου να εξελίξουν έναν παίκτη και να καθιερωθεί στη πρώτη ομάδα. Αυτός ο παίκτης στη συνέχεια αφού γίνει ηγέτης στην ομάδα του, φέρνει και λεφτά στο σύλλογο. Μόνιμο παράδειγμα είναι ο Άγιαξ που δίνει ευκαιρίες σε νεαρούς παίκτες. Ακόμα και πέρυσι που είχαν ίσως τη χειρότερη βαθμολογική συγκομιδή στην ιστορία τους, ο μέσος όρος ηλικίας της ομάδας ήταν κάτω από 25 έτη»

Πόσο σημαντικό, ένας ξένος προπονητής, όπως ο Μεντιλίμπαρ που κράτησε νεαρούς στην πρώτη ομάδα και τους δίνει ευκαιρίες;

«Ευτυχώς φέτος δόθηκαν ευκαιρίες που φυσικά τις άρπαξαν από τα μαλλια τα νεαρά παιδιά από την ακαδημία. Το πρώτο σημαντικό είναι ότι τα παιδιά μπορούν να ανταποκριθούν σε υψηλό επίπεδο και αυτό το έδειξαν και πέρυσι με την κατάκτηση του Youth League. Το δεύτερο σημαντικό είναι ότι ο προπονητής εμπιστεύεται τα παιδιά αυτά, πράγμα που ξεκίνησε στην προετοιμασία και ευτυχώς συνεχίζεται και τώρα. Το τρίτο σημαντικό είναι ότι και ο οργανισμός όλος δείχνει να θέλει να επενδύσει στις ακαδημίες.

Αρχικά με την παρουσία - επιβράβευση του προπονητή της κ19 Κ Συλαΐδοπουλου στην πρώτη ομάδα πράγμα που κάνει και πιο ομαλή την μετάβαση των παιδιών αυτών στην πρώτη ομάδα και αφετέρου με την στήριξη στον προπονητή στην επιλογή του να χρησιμοποιήσει τους νεαρούς παίκτες. Πάντως κ Μεντιλίμπαρ θα μνημονεύεται για πάντα και για το ευρωπαϊκό κύπελλο που είναι ένα μικρό θαύμα αλλά και για την αξιοποίηση νεαρών Ελλήνων παικτών που δημιουργεί μια τάση και ελπίζουμε να συνεχιστεί για το καλό του ελληνικού ποδοσφαίρου και το καλό των κλαμπ που θα καταφέρουν να γίνουν πιο οικονομικά βιώσιμα που είναι και θα έπρεπε να είναι και ο βασικός στόχος».

Ποια είναι η συμβουλή σας στα παιδιά του Ολυμπιακού;

«Επειδή η καριέρα στο ποδόσφαιρο είναι δύσκολη υπόθεση και την μια μέρα είσαι ήρωας αλλά την άλλη είσαι ανίκανος, η συμβουλή μου είναι να απολαμβάνουν την κάθε στιγμή, να συνεχίσουν με τον ίδιο ζήλο να προσπαθούν δουλεύοντας στο 110%, να έχουν συναισθηματική και πνευματική σταθερότητα δίχως περισπασμούς και κομπασμούς»