Στο χέρι τους να γυρίσουν το… τσιπάκι!
Στο ποδόσφαιρο, όπως και στη ζωή, κανείς δεν έχει συμβόλαιο με την επιτυχία. Ούτε ο Ολυμπιακός λοιπόν είναι υποχρεωμένος να κερδίζει τίτλους κάθε χρονιά, αλλά το DNA του είναι αυτό που τον υποχρεώνει να παλεύει για κάθε κούπα και να την κατακτάει μέχρι τέλους και ίσως κάποιες φορές να μην έρχεται το επιθυμητό αποτέλεσμα. Όμως αποτυχία από αποτυχία έχει διαφορά.
Ακόμα τίποτα δεν έχει κριθεί στη σεζόν, είναι πάρα πολύ νωρίς, ωστόσο η έως τώρα πορεία του Ολυμπιακού δε σε κάνει να αισθάνεσαι αισιόδοξος. Και το μεγάλο κρίμα είναι ότι αυτά συμβαίνουν με ένα από τα ιδιαίτερα ρόστερ της ιστορίας. Και μια διοίκηση που, όπως πάντα, είναι «πάνω» από την ομάδα. Μια διοίκηση που πιάνει και τον παλμό του κόσμου και αφουγκράζεται τι αρέσει και τι όχι. Κι όμως ενώ αυτή η διοίκηση κάνει διαρκώς ό,τι μπορεί, σπαταλάει απίστευτα χρήματα, η ομάδα... ξεπληρώνει με εικόνες σαν κι αυτή μετά το πρώτο 30λεπτο με τον Λεβαδειακό Αυτό, είναι το μεγαλύτερο κρίμα και φυσικά δεν πρέπει να επαναληφθεί.
Ο Θρύλος στα μετά τη διακοπή του πρωταθλήματος, δεν δείχνει το ίδιο διψασμένη με το παρελθόν. Μπαίνει στο γήπεδο, γαβγίζει, αλλά δεν… δαγκώνει. Μοιάζει πολύ soft συγκριτικά με την περσινή, ακόμη και με εκείνη της προετοιμασίας.
Προφανώς, επειδή δεν έχει βρεθεί ακόμη η σωστή χημεία. Προφανώς επειδή οι ίδιοι οι ποδοσφαιριστές βλέπουν ότι δεν τους βγαίνει στο γήπεδο ό,τι έχουν στο μυαλό τους. Προφανώς, επειδή κάποιοι παίκτες είναι ακόμη ανέτοιμοι, με αποτέλεσμα όλο το οικοδόμημα να έχει ακόμη ρωγμές.
Όπως και να ’χει, ένα είναι το σίγουρο. Οσοι βρίσκονται ακόμη στο συννεφάκι της κατάκτησης του ευρωπαϊκού τροπαίου θα πρέπει να προσγειωθούν άμεσα, για να μη γίνει… ανώμαλα. Οι απαιτήσεις φέτος είναι ακόμη μεγαλύτερες και τα λάθη δεν συγχωρούνται.
Την ώρα της μάχης πρέπει να είναι στο γήπεδο μόνο εκείνοι που ξέρουν πώς να ιδρώσουν τη φανέλα και πώς θα δώσουν το 100% για να έρθει το επιθυμητό αποτέλεσμα. Αρχής γενομένης στο ματς με τη Μάλμε, όπου υπάρχει θέλοντας και μη, το «πρέπει» για τη νίκη, ώστε να αλλάξει την ψυχολογία όλων, κάνοντας έτσι μία νέα αρχή, η οποία να μην περιλαμβάνει τέτοιου είδους γκέλες και τέτοια αποκαρδιωτική εικόνα στο χορτάρι.