Μεντιλίμπαρ: «Η τωρινή διοίκηση της Σεβίλλης δεν με εμπιστεύτηκε, ένιωσα πως δεν με έκριναν σωστά»
Ο Χοσέ Λουίς Μεντιλίμπαρ αγάπησε τον Ολυμπιακό από την πρώτη στιγμή που ήρθε στην Ελλάδα, με την ομάδα και τον κόσμο με του ανταποδίδει αυτό το συναίσθημα συνεχώς.
Ο Βάσκος που οδήγησε το Θρύλο στην κατάκτηση του Conference League έχει «δεθεί» με τους «ερυθρόλευκους», παρά το μικρό χρονικό διάστημα που βρίσκεται στον Πειραιά, κάτι που βλέπουμε αρκετά συχνά.
Μάλιστα, ο κόουτς του Θρύλου μίλησε στη Mundo Deportivo κυρίως για τα παράπονά του από τους Σεβιγιάνους για τον τρόπο με τον οποίο τού φέρθηκε η τωρινή διοίκηση της ομάδας, που όπως τόνισε ο τεχνικός του Ολυμπιακού δεν τον εμπιστεύτηκε παρότι είχε οδηγήσει τους Ανδαλουσιάνους μέχρι την κορυφή στο Europa League.
Αναλυτικά όσα είπε ο Μεντιλίμπαρ:
«Ένιωσα πως δεν με έκριναν σωστά. Από τα οκτώ παιχνίδια που έμεινα στον πάγκο φέτος, στα τρία πρώτα είχαμε πολλές απουσίες.
Στα πέντε παιχνίδια που δώσαμε από την 1η Σεπτεμβρίου και μετά δεν πήγαμε άσχημα. Ένιωσα λίγο πως δεν με εμπιστεύονταν», τόνισε αρχικά ο προπονητής των Ερυθρολεύκων, για να αφήσει στη συνέχεια αιχμές κατά του νυν αθλητικού διευθυντή της Σεβίλλης, Βίκτορ Όρτα.
«Είναι επίσης αλήθεια ότι η Σεβίλλη και η προηγούμενη αθλητική διοίκηση (με επικεφαλής τον Μόντσι) ήταν αυτοί που με πήραν και με έκαναν να κερδίσω το πρώτο μου ευρωπαϊκό τουρνουά.
Μετά έγινε μια αλλαγή στο κομμάτι της διοίκησης που δεν ήταν καλή για μένα. Δεν με καταλάβαινε πολύ καλά, ούτε ήθελε να περιμένει να βελτιωθούν τα πράγματα. Ούτε θυμόντουσαν τι είχαμε κάνει τους προηγούμενους τρεις μήνες.
Η νυν αθλητική διοίκηση της Σεβίλλης δεν μας εμπιστεύτηκε. Αν συναντήσω στον δρόμο τον Βίκτορ Όρτα; Θα πω ένα γεια, γιατί είμαστε άνθρωποι Αλλά δεν πρόκειται να του πω τίποτα.
Ό,τι έγινε εκείνη την περίοδο. Οι προπονητές ξέρουν ότι μπορούμε να υπογράψουμε ή να κάνουμε συμβόλαιο για ένα, δύο ή τρία χρόνια και δεν ξέρουμε πότε μπορούμε να φύγουμε.
Το τελευταίο διάστημα πάντως έχουν περάσει αρκετοί προπονητές από τον πάγκο αλλά ο αθλητικός διευθυντής είναι πάντα ο ίδιος, έτσι δεν είναι; Αυτό είναι που αξίζει».