«Θα τον πούμε Ολυμπιακό…»

Κυριακή, 10 Μαρτίου 2024 - 00:35

Η 10η Μαρτίου του 1925 γράφεται στη ιστορία του ελληνικού και παγκόσμιου αθλητισμού με χρυσά γράμματα! Η ημέρα ίδρυσης του μεγαλύτερου ελληνικού Συλλόγου, του Ολυμπιακού! Της ομάδας που έγινε ο ΘΡΥΛΟΣ του Ελληνικού Αθλητισμού και μια ταυτότητα υπερηφάνειας για τους ανθρώπους του μόχθου, της εργατιάς. Για τους νικητές της ζωής.

Ο αληθινά πρωτότυπος τίτλος, ΟΛΥΜΠΙΑΚΟΣ ΣΥΝΔΕΣΜΟΣ ΦΙΛΑΘΛΩΝ ΠΕΙΡΑΙΩΣ αποφασίστηκε ομόφωνα από τα μέλη του Συλλόγου και έλυσε τη δυστοκία που επικράτησε στην ανεύρεση κοινά αποδεκτού ονόματος. Ανάδοχος ήταν ο Νότης Καμπέρος, που θέλησε να υποδηλώσει με τον τίτλο του νέου Συλλόγου, δύναμη, αθλητική ισχύ, ήθος, ευγενή άμιλλα, και φυσικά το Ολυμπιακό Ιδεώδες.

Τα χρώματα του Συλλόγου, ήταν, σύμφωνα με μαρτυρίες των ιστορικών εκείνων ημερών, ιδέα του Γιάννη Ανδριανόπουλου. Το κόκκινο, το οποίο συμβολίζει το πάθος για τη νίκη, αλλά και το λευκό, το οποίο συμβολίζει την αγνότητα και την ευγενή άμιλλα.

Ο Ο.Σ.Φ.Π. γεννήθηκε από τη συγχώνευση δύο σωματείων, του Α.Π.Σ. Πειραιώς και του Ο.Φ. Πειραιώς.

Οι ιδρυτές ήταν όλοι αυτοδημιούργητοι επιχειρηματίες στο μεγάλο λιμάνι.

Η οικογένεια των Ανδριανόπουλων είχε στην ιδιοκτησία της ένα εμπορικό οίκο, που διηύθυνε τότε ο πατέρας Ανδρέας Ανδριανόπουλος. Τα παιδιά του δραστηριοποιούνται σε όλα τα αθλήματα. Σε άμεση συνεννόηση με άλλους επιφανείς παράγοντες της πειραϊκής κοινωνίας, δημιούργησαν ένα αθλητικό σωματείο, για να αμφισβητήσουν άμεσα την κυριαρχία του Πειραϊκού Συνδέσμου, παλιού σωματείου του Πειραιά, με πολύμορφη δραστηριότητα (λογοτεχνική, εκπαιδευτική, πολιτιστική, αθλητική).

Ανάμεσα στους ιδρυτές ξεχώριζαν, ο επιχειρηματίας Μιχαήλ Μανούσκος, ο ανώτατος αξιωματικός του Π.Ν. Νότης Καμπέρος, ο διευθυντής του Ταχυδρομείου Σταύρος Μαραγκουδάκης, ο έμπορος Νίκος Ανδρόνικος, ο αξιωματικός του Στρατού Δημήτριος Σκλιάς, ο δικηγόρος Νικόλαος Ζαχαρίας, ο συμβολαιογράφος Αθανάσιος Μέρμηγκας, ο οικονομολόγος Ιωάννης Κεκκές, και ασφαλώς η οικογένεια των εμπόρων Ανδριανόπουλων, με πολύμορφη δραστηριότητα στην Πειραϊκή κοινωνία.

Ο πρώτος ιστορικός αγώνας διεξήχθη στις 30 Απριλίου του 1925. Επρόκειτο για μια αναμέτρηση με την ομάδα του γαλλικού πολεμικού πλοίου Ζαν Ντ’ Αρκ, στο Ποδηλατοδρόμιο, το οποίο ήταν η πρώτη έδρα του Ολυμπιακού μας!

Το τελικό αποτέλεσμα 6-0 για τον Ολυμπιακό, ο οποίος στο ξεκίνημά του ταυτίζεται με τους Ανδριανόπουλους. Πέντε αδέλφια που έγραψαν ιστορία αφού τίμησαν παίζοντας την ίδια εποχή και την ιερή Ερυθρόλευκη φανέλα αλλά και την Εθνική Ελλάδος.

Δύναμη του Συλλόγου μας ήταν, από τον πρώτο καιρό, μετά την ίδρυσή του, κιόλας, οι πολυπληθείς οπαδοί μας, οι οποίοι έδειχναν την υποστήριξή τους ακόμη και στους φιλικούς αγώνες! Εναντίον του Παναθηναϊκού, στο γήπεδο της Λεωφόρου Αλεξάνδρας, εναντίον του Εθνικού στο Ποδηλατοδρόμιο, εναντίον του Απόλλωνα ή της ΑΕΚ στο γήπεδο του Ρουφ…

Ο κόσμος μας ήταν πάντοτε εκεί και εκδήλωνε τη συμπαράστασή του στην ομάδα! Δεν ήταν λίγες οι φορές που οι φίλαθλοί μας επέστρεφαν στον Πειραιά με τα πόδια, πανηγυρίζοντας κάποια σημαντική επιτυχία. Περνούσαν από τους κεντρικούς δρόμους της πρωτεύουσας για να διατρανώσουν τη νίκη επί των Αθηναίων, κατηφόριζαν την οδό Πειραιώς και κατέληγαν με ζητωκραυγές στον κεντρικό Πειραιά, αλλά και ακόμη παραπέρα στις απόμακρες φτωχογειτονιές. Ήταν οι στιγμές της δικαίωσης, της καταξίωσης που έφερνε η νίκη επί των Αθηναίων ανταγωνιστών!

Ήταν πολύ νωρίς, στον 20ό αιώνα, όταν ο Θρύλος (όπως, δικαίως, ονομάστηκε αργότερα ο Σύλλογός μας) άρχισε να χτίζει την τεράστια, όπως εξελίχθηκε με την πάροδο των ετών και των δεκαετιών, τροπαιοθήκη, την οποία διαρκώς μεγαλώνουμε, μέχρι και τις μέρες μας…

Μόλις το 1931 κατακτούμε το πρώτο πρωτάθλημα στην ιστορία μας, το οποίο διοργανώθηκε στο πρότυπο της εθνικής κατηγορίας, έτσι όπως επανήλθε αρκετές φορές αργότερα για να οριστικοποιηθεί το 1959, με τη δημιουργία του εθνικού πρωταθλήματος.

Ήδη ο Σύλλογός μας είχε αρχίσει να καταγράφεται, στη συνείδηση της φίλαθλης κοινής γνώμης, ως η μεγαλύτερη ποδοσφαιρική δύναμη στην χώρα. Είχαμε διαδοχικές επιτυχίες, επί όλων των αντιπάλων μας και το όνομα ΟΛΥΜΠΙΑΚΟΣ είχε αρχίσει, από πολύ νωρίς, να γιγαντώνεται! Η συρροή του κόσμου στα παιχνίδια του Ολυμπιακού μας ήταν εντυπωσιακή, καθώς άπαντες επιθυμούσαν διακαώς να δουν την ομάδα μας να αγωνίζεται…

Ταυτόχρονα το όνομα ΟΛΥΜΠΙΑΚΟΣ υπάρχει στα χείλη όλων των ταξιδευτών που ξεκινούν από το Λιμάνι του Πειραιά και μεταφέρουν το ερυθρόλευκο μήνυμα στη νησιωτική Ελλάδα και στον υπόλοιπο κόσμο. Μια αθλητική υπερδύναμη έχει γεννηθεί στο Μεγάλο Λιμάνι…

«Φευγάτ’ από μπρος, φευγάτ’ από μπρος…!»

Κάθε αντίπαλος του Ολυμπιακού ήξερε τι τον περιμένει. Στο πρώτο πρωτάθλημα Εθνικής Κατηγορίας της περιόδου 1930-31 ο Ολυμπιακός κατέγραψε ανεπανάληπτους θριάμβους μέσα στο Ποδηλατοδρόμιο, αλλά και στα άλλα γήπεδα των Αθηνών και της Θεσσαλονίκης. Με 3-1 έχασαν σχεδόν όλοι μέσα στο Ποδηλατοδρόμιο! Παναθηναϊκός, ΑΕΚ, Άρης, Απόλλωνας, Ηρακλής και ΠΑΟΚ. Μοναδική εξαίρεση ο Εθνικός, ο οποίος ηττήθηκε με 4-1!

Όλα αυτά, τα σπουδαία κατορθώματα αποτέλεσαν τεράστια πηγή έμπνευσης για τον Μίμη Ξ. Βασιλειάδη, ο οποίος έγραψε τους στίχους και τον Γιάγκο Ε. Λαουτάρη που συνέθεσε την μουσική του πρώτου ύμνου του Ολυμπιακού μας! «Ένα, δύο, τρία γκολ, παντού πανικός! Θρίαμβος, νίκη, Ολυμπιακός!». Ένας ύμνος που τον τραγουδούσαν οι παίκτες και οι φίλαθλοι με σφιγμένες γροθιές και δάκρυα στα μάτια! Ένας ύμνος που συγκινούσε, συγκλόνιζε και ηλέκτριζε ολόκληρη την Ελλάδα. Αντηχούσε και αντιλαλούσε σε όλο τον Πειραιά, σε όλη την Ελλάδα.

Ακολουθήστε το Gavros.gr στο Google News για να μαθαίνετε πρώτοι όλες τις ειδήσεις!