Αναλύοντας περισσότερο κάποια πράγματα σχετικά με τη φετινή εικόνα του Ολυμπιακού, αξίζει να γίνει μία στάση στις στημένες φάσεις και δη στα κόρνερ ή τα φάουλ. Σε αυτές τις φάσεις, δίνεται η δυνατότητα στον επιτιθέμενο, να πάρει λίγο χρόνο υπέρ του και να μελετήσει την εκτέλεση, από τις τοποθετήσεις που θα έχουν οι παίκτες μέσα στην περιοχή.
Δεν είναι για παράδειγμα μια φάση που εξελίσσεται, πχ., όπως μια αντεπίθεση, που θα πρέπει να δώσει την μπάλα γρήγορα, έχοντας κιόλας το άγχος του αντιπάλου που θα μαρκάρει φυσικά. Τα φάουλ και τα κόρνερ, είναι φάσεις που δεν έχεις τον χρόνο να σε πιέζει και μπορείς να «εκτελέσεις» δίχως να σε μαρκάρει ο αντίπαλος και φέτος ο Ολυμπιακός τα έχει κάνει μαντάρα ως προς αυτές τις φάσεις που δέχεται.
Και στη Λεωφόρο φάνηκαν ξανά αδυναμίες του Ολυμπιακού. Ειδικά αυτό που συμβαίνει με τις στατικές φάσεις, έχει εξελιχθεί σε ανέκδοτο. Ο Ολυμπιακός δέχτηκε δύο γκολ από κόρνερ με την ΑΕΚ, κόντεψε να δεχτεί άλλα δύο και πήγε στη Λεωφόρο με τον Καρβαλιάλ να έχει δουλέψει τη συγκεκριμένη αδυναμία στον Ρέντη το προηγούμενο 48ωρο. Πάλι όμως είδαμε το ίδιο... έργο, με τον Ιωαννίδη αυτή τη φορά να βρίσκει δίχτυα από κόρνερ.
Ξέρουν πλέον και οι παίκτες ότι ο Ολυμπιακός δεν έχει μόνο πρόβλημα σε επίπεδο τοποθετήσεων παικτών, αλλά έχουν χτυπητές αδυναμίες οι παίκτες σε ατομικό επίπεδο! Ας σταματήσει το «ανέκδοτο» με το κόρνερ και ας το δουλέψουν άπαντες και να το βελτιώσουν.