Αλεξανδρόπουλος: Ο «στρατιώτης» του Μαρτίνεθ που αγαπάει την ευθύνη!
ΓΡΑΦΕΙ Ο ΑΝΤΩΝΗΣ ΑΝΤΩΝΙΟΥ
Ο Σωτήρης Αλεξανδρόπουλος ήταν ο... λυτρωτής του Ολυμπιακού στον αγώνα με την Γκενκ στο Βέλγιο. Ο από μηχανής θεός!
Αυτός που στο 95′ έβγαλε γλώσσα κι έστειλε τον Θρύλο στα playoffs του Europa League – πιθανότατα δε στους ομίλους του. Διότι αυτό ήταν το πραγματικά υψηλό εμπόδιο για την ομάδα του Ντιέγκο Μαρτίνεθ. Όχι η σέρβικη Τσουκαρίτσκι στα διπλά ματς που ακολουθούν εντός δεκαπενθημέρου.
Η όλη ενέργεια του ταλαντούχου άσου στο υπέροχο γκολ για το λυτρωτικό 1-1 του Ολυμπιακού στο Βέλγιο ήταν η σύνοψη των όσων πρεσβεύει ως ποδοσφαιριστής. Των όσων στοιχείων συνθέτουν τη φιγούρα του κάθε φορά που μπαίνει στο γήπεδο και πατά το χορτάρι.
Μάλιστα, ο τρόπος με τον οποίο ο Σωτήρης Αλεξανδρόπουλος πανηγύρισε το νικητήριο πέναλτι, είναι το ποδόσφαιρο που αγαπάμε. Και το ευχάριστο ήταν ότι… δεν ήταν μόνος. Όλη η ομάδα έτσι το πανηγύρισε. Σαν παιδάκια που χαίρονται αγνά το ποδόσφαιρο. Σαν… νεανίες που ζουν τις μαγικές στιγμές του ποδοσφαίρου για πρώτη φορά στη ζωή τους…
Αυτό είναι το ποδόσφαιρο που θέλουμε να πρεσβεύουν όσοι φορούν τη φανέλα του Ολυμπιακού. Με αγνή αγάπη και πάθος. Με μαγεία… Με συναίσθημα. Ο Ολυμπιακός είναι συναίσθημα και ο Αλεξανδρόπουλος το ξέρει, παρότι βρίσκεται λίγες μέρες στην ομάδα. Το ζει και ξέρει που έχει έρθει και το γουστάρει πολύ.
Ο Μαρτίνεθ είχε ανάγκη από έναν ποδοσφαιριστή στον άξονα με τα χαρακτηριστικά του Αλεξανδρόπουλου. Με το τσαγανό, με την άγνοια κινδύνου, με τη δυνατότητα να του αλλάζει τόσο εύκολα τον ρυθμό, να πιέζει την αντίπαλη άμυνα εξουθενωτικά.
Ήταν, άλλωστε, αυτός ένας εκ των δύο ποδοσφαιριστών που είχε ονοματίσει μετά τη νίκη στο Φάληρο. Καθόλου τυχαία, μάλιστα. Ο προπονητής του Ολυμπιακού αναγνωρίζει στο πρόσωπο του νεαρού χαφ τη δίψα για επανεκκίνηση και τον ποδοσφαιριστή που έχει, κατά τα φαινόμενα, περισσότερο ανάγκη απ’ όλους. Καταλαβαίνει πως αν τον εκμεταλλευτεί κατάλληλα, θα έχει αγωνιστικά υπερκέρδη.