Αποκτά ταυτότητα ο Θρύλος, αλλά θέλει δουλειά...
ΜΙΛΣ-ΑΠΟΣΤΟΛΗ: ΑΝΤΩΝΗΣ ΑΝΤΩΝΙΟΥ
Το δεύτερο φιλικό του επί αυστριακού εδάφους έδωσε ο Ολυμπιακός το μεσημέρι της Παρασκευής, ξανά στο γνώριμο Σβατς, όπως και στο νικηφόρο 2-1 επί της Σλοβάτσκο. Αυτή τη φορά ο Θρύλος αντιμετώπισε τη Νόρτζελαντ, την δευτεραθλήτρια Δανίας και πιο μπροστά σε επίπεδο προετοιμασίας καθώς έδινε το τέταρτο φιλικό της παιχνίδι.
Αυτό που μπορεί να κρατήσει ο Ντιέγκο Μαρτίνεθ είναι την πολύ καλή ανασταλτική λειτουργία της ομάδας, αλλά και το γεγονός πως για δεύτερο διαδοχικό ματς οι «ερυθρόλευκοι» ξεδίπλωσαν στο χορτάρι τα στοιχεία που θέλει να βλέπει ο Ισπανός τεχνικός, με την πίεση ψηλά, αλλά και την γρήγορη και άμεση κυκλοφορία της μπάλας.
Σιγά-σιγά φαίνεται πως δημιουργείται μια ταυτότητα, ένα στυλ παιχνιδιού με γρήγορο ποδόσφαιρο, κλεψίματα της μπάλας μπροστά και παραγωγή φάσεων.
Εκ των κορυφαίων του ματς για τον Θρύλου ήταν ο παίκτης που έτρεχε για κάθε μπάλα, ενώ ήταν από τους πιο δημιουργικός. Ο λόγος για τον Γιώργο Μασούρα και φυσικά τον ακολούθησαν ο Ελ Αραμπί, ο οποίος παρότι βρίσκεται σε προχωρημένη ηλικία κάνει τη διαφορά στην επιθετική γραμμή του Ολυμπιακού και αποτελεί τον πρώτο και μοναδικό σκόρερ της ομάδας στα δύο φιλικά της προετοιμασίας.
Ωστόσο, εκτός από τα θετικά, φάνηκαν και μερικές αδυναμίες, ή μάλλον καλύτερα κάποια μαθήματα, στα οποία πρέπει να δει ο Ντιέγκο Μαρτίνεθ, προκειμένου να μην επαναληφθούν λάθη. Το μεγαλύτερο μάθημα που πήραν ήταν ότι απέναντι σε πραγματικά καλές ομάδες, που έχουν ταλέντο, πληρώνεις το παραμικρό λάθος. Σαν αυτό του Ρόντινεϊ προς το τέλος του ημιχρόνου που στοίχισε ένα πέναλτι και όπου προηγήθηκαν οι Δανοί. Εν κατακλείδι, ο Ολυμπιακός δεν ήταν άσχημος, ειδάλλως παρουσίασε καλό πρόσωπο κόντρα σε μια πιο έτοιμη ομάδα, αλλά δεν πρέπει να μείνει εκεί, ο Ντιέγκο Μαρτίνεθ και οι ποδοσφαιριστές του έχουν ακόμα πολλή δουλειά να κάνουν, ώστε να δούμε τον «κανονικό» Ολυμπιακό που ξέραμε.