Ένας είναι μεγάλος του ελληνικού ποδοσφαίρου. Αυτός, ο οποίος έχει πάνω από 6 εκατομμύρια οπαδούς σε όλη την Επικράτεια. Αυτός, ο οποίος μετρά 47 πρωταθλήματα (σύντομα 48) και 28 Κύπελλα (σύντομα 29). Αυτός, ο οποίος κόβει σταθερά τα περισσότερα εισιτήρια, στο γήπεδό του. Αυτός, ο οποίος έχει την ισχυρότερη ελληνική παρουσία στην Ευρώπη. Αυτός, ο οποίος είναι πάντα μόνος του, απέναντι στο μπλοκ των «συμμάχων», που προσπαθούν να τον ρίξουν από την κορυφή.
Για να τελειώνουμε, ενόψει και της συνάντησης της Δευτέρας. Υπάρχει ένας μεγάλος στο ελληνικό ποδόσφαιρο. Και οι άλλοι είναι απλώς μικρότεροι. Δεν υφίσταται κανένα «Big 4». Αυτό είναι απλώς μια… ανακάλυψη της προπαγάνδας των τοσοδούληδων, οι οποίοι αν ενωθούν και ενώσουν και τους τίτλους τους, δεν φτάνουν όλοι μαζί εκείνους του Ολυμπιακού.
Είναι τυχαίο το γεγονός ότι, όταν ακόμη η «εξυγίανση» ήταν στα… σπάργανα, χρειάστηκε οι τοσοδούληδες να συμμαχήσουν, για να νιώσουν πιο ισχυροί και να προσπαθήσουν να πλήξουν τον Ολυμπιακό; Ήξεραν ότι ακόμη και έτσι, αδύναμοι θα έβγαιναν, μπροστά στον Θρύλο… Σοβαρά τώρα, ποιο… «Big 4»; Κουραφέξαλα…