Εμβιλά: «Είχα πέσει σε βαθιά κατάθλιψη, νόμιζα ότι θα πέθαινα»

Συνέντευξη στη «Liberation» παραχώρησε ο Γιαν Εμβιλά, ανοίγοντας την καρδιά του. Ο μέσος του Ολυμπιακού μίλησε για τα δύσκολα παιδικά του χρόνια και αποκάλυψε, πως πέρασε κατάθλιψη.
Ο Γάλλος χαφ του Θρύλου δήλωσε αρχικά: «Όταν γύρισα στο Καζάν το 2016, οι ατζέντηδες μου έκαναν το μεγάλο συμβόλαιο που είχα υπογράψει. Υπάρχουν και άλλοι παράγοντες. Η απόσταση, η μοναξιά, η εντύπωση ότι η ταμπέλα που μου κόλλησαν θα φύγει. Ανησυχούσα, ότι θα χάσω τα πάντα. Ξυπνούσα τα πρωινά άσχημα. Τα λεφτά δεν αγοράζουν την ευτυχία. Το λέω γιατί το ξέρω: εκείνη την εποχή είχα πέσει σε βαθιά κατάθλιψη. Είχα κρίσεις πανικού. Νόμιζα, ότι θα πέθαινα. Έψαξα και είδα ότι δεν πεθαίνεις έτσι, επομένως ανακουφίστηκα λίγο. Πριν από τα παιχνίδια, ήθελα να ξεράσω. Οι ποδοσφαιριστές είναι σαν τους άλλους ανθρώπους, υπάρχει η κοινωνική ζωή. Πρόσεχε για την ζωή στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης, πρόσεχε για τους ανθρώπους που έχεις γύρω σου».
Με τον «ερυθρόλευκο» άσο να συμπληρώνει, για την παιδική ηλικία του: «Είδα πράγματα τα οποία με σημάδευσαν. Μία Παρασκευή, ήρθε η αστυνομία να με πάρει από το σχολείο, για να με πάει σε καταφύγιο κακοποιημένων γυναικών, γιατί είχαν βάλει την μητέρα μου εκεί. Ο πατέρας μου ήταν σκληρός άνθρωπος. Ήμουν έξι ετών και μου έλεγε 'πρέπει να τρέξεις για μία ώρα' και έπρεπε να το κάνω. Στα 14 μου στη Ρεν, μπορούσα να ανταποκριθώ στα πιο σκληρά φυσικά τεστ. Μετά για μένα το ποδόσφαιρο δεν ήταν χόμπι. Είχα έναν στόχο. Πήρα το μυαλό και τον χαρακτήρα της μητέρας μου. Χωρίς αυτά, δεν θα ήμουν εδώ. Η σχέση μας είναι καλή, τον αγαπώ και τον έχω συγχωρήσει τον πατέρα μου».