Ο κόσμος του Ολυμπιακού είναι από… ιδιαίτερη πάστα. Το έχουμε πει χρόνια πριν. Αν είσαι ΓΑΥΡΟΣ, ξέρεις… Ξέρεις ότι πέρα και πάνω από όλα, αυτό το οποίο ζητάς από την ομάδα σου, είναι να μπαίνει στο γήπεδο και να… αφήνει την ψυχή της στο χορτάρι. Να βλέπεις τους παίκτες να μπαίνουν στον αγωνιστικό χώρο, έτοιμοι να… πεθάνουν, για τη φανέλα που φοράνε…
Το μόνο που δεν ανέχεται ο ΓΑΥΡΟΣ είναι να βλέπει την ομάδα να μην προσπαθεί. Το χειροκρότημα το βράδυ του Σαββάτου, τα «είπε» όλα. Ο Ολυμπιακός όχι απλώς προσπάθησε. Έκανε… μια χαψιά τον «αιώνιο» αντίπαλό του. Τον «κατάπιε» κανονικά, σαν να ήταν ένα… τίποτα. Και ο Παναθηναϊκός είναι η μόνη ομάδα, την οποία εμείς οι ΓΑΥΡΟΙ βάζουμε απέναντί μας. Όχι ως συγκρίσιμο μέγεθος, αφού η διαφορά είναι χαώδης, αλλά ως ΑΝΤΙΠΑΛΟ. Όλα τα άλλα (ΑΕΚ, ΠΑΟΚ, Άρης, ΠΑΣ Γιάννινα κλπ…) είναι για να είναι…
Ο Ολυμπιακός το βράδυ του Σαββάτου, στο ντέρμπι του Φαλήρου, έβαλε μεγάλη προσπάθεια. Προδόθηκε από την αστοχία του, του έκλεψε ο Πινέιρο και το ένα γκολ που έβαλε και κάπως έτσι δεν πήρε αυτό το οποίο του άξιζε.
Που το πάμε; Ανάλογη προσπάθεια χρειάζεται και την Τετάρτη. Να μπει η ομάδα στο γήπεδο και να αφήσει την ψυχή της, για την πρόκριση. Να δώσει το 200%. Το μόνο που δεν ανέχεται ο ΓΑΥΡΟΣ είναι να μη βλέπει προσπάθεια… Πάμε γερά!
Ο Μίτσελ περιμένει πως και πως να δει τον παγκόσμιο Κολομβιανό έτοιμο για δράση. Θεωρεί πως με εκείνον στην ενδεκάδα, η ανατροπή κόντρα στην ΑΕΚ είναι απολύτως εφικτή.