Περίοδος μετάβασης, αγκαλιά με τον πρωταθλητισμό

Ο Ολυμπιακός είναι μια ομάδα μεγάλη. Πολύ μεγάλη για τα ελληνικά δεδομένα. Όσο «σανό» και να ταΐσουν οι αντίπαλοί του, τον κόσμο τους, η πραγματικότητα είναι μία και ξεκάθαρη: Κανείς δεν μπορεί να πλησιάσει τον Ολυμπιακό και αυτά που πετυχαίνει. Αυτά που έχει πετύχει. Δεδομένα, ωστόσο, η φετινή σεζόν φάνηκε εξ αρχής ότι θα ήταν μεταβατική. Φάνηκε εξ αρχής ότι θα ήταν μία περίοδος μετάβασης.
Η ομάδα του Πειραιά έχει βρεθεί σε μία φάση αλλαγών. Δεδομένα θα γινόταν αυτό. Είχε διαφανεί από πέρυσι, όταν η σεζόν τελείωσε, ότι ένας κύκλος φτάνει στο τέλος του. Και πολύς κόσμος θεωρεί ότι και η αλλαγή προπονητή, τότε, θα μπορούσε να είχε γίνει και να είχε προχωρήσει ο Ολυμπιακός άμεσα σε μια νέα ημέρα. Ωστόσο, δεν ήταν εύκολο για τον Ολυμπιακό και τον Μαρτίνς να χωρίσουν… έτσι απλά τους δρόμους τους, μετά από όσα πέτυχαν μαζί.
Όπως και να ‘χει, οι αλλαγές εντέλει έγιναν. Σε μεγάλο βαθμό και στο ρόστερ της ομάδας. Πολλοί νέοι παίκτες ήρθαν, άλλοι έφυγαν. Άλλοι ήρθαν, δεν έδειξαν και έφυγαν. Η ομάδα είναι σε φάση αναδιαμόρφωσης και είναι προφανές ότι «το ψάχνει». Και θα συνεχίσει να «το ψάχνει» και ενόψει της νέα σεζόν. Ο Ολυμπιακός παρόλα αυτά έμεινε πιστός στο πλάνο πρωταθλητισμού, το οποίο υπηρετεί