Κάτι παραπάνω από ένας σύλλογος! «Διέκρινα για πρώτη φορά αληθινά δάκρυα χαράς από τα μάτια του»
Κάτι παραπάνω από ένας σύλλογος. Αυτό ακριβώς! Η ιστορία ενός μικρού φίλου του Ολυμπιακού, που αντιμετωπίζει δυσκολίες, θα σας συγκινήσει. Και την ιστορία ανέφερε ο Νίκος Γαβαλάς. Χωρίς πολλά-πολλά, δείτε: «Την ώρα του πρώτου απολογισμού της σεζόν και πριν από την επιστροφή στη δράση, μία ζωγραφιά ενός παιδιού είναι ικανή να σε γεμίσει με περίσσευμα ενέργειας. Να αποκτήσεις επιπλέον κίνητρο για να εργαστείς σκληρά, ώστε να του προσφέρεις χαρά. Άλλωστε ένα παιδί μπορεί να διδάξει σε έναν ενήλικο πως να είναι πραγματικά ευτυχισμένος.
Την επομένη του ντέρμπι με την ΑΕΚ έφθασε στα γραφεία μας ένα ευχαριστήριο μήνυμα με μία ζωγραφιά, που μας υπενθύμισε τη δύναμη του ποδοσφαίρου, αναδεικνύοντας την ανιδιοτελή αγάπη για τον Ολυμπιακό.
Όλα ξεκίνησαν πριν από μερικές εβδομάδες, όταν λάβαμε από μία εκπαιδευτικό γεμάτη ευαισθησίες, η οποία εργάζεται μακριά από το λεκανοπέδιο της Αττικής, το ακόλουθο μήνυμα: «Τυγχάνει να έχω στην τάξη μου μαθητή, που είναι φανατικός φίλαθλος της ομάδας σας. Την λατρεύει, ενθουσιάζεται και μόνο στο άκουσμα της! Το συγκεκριμένο όμως παιδί διαθέτει μαθησιακές δυσκολίες συνοδευόμενες από σοβαρά κινητικά προβλήματα. Πριν γίνει το καθολικό άνοιγμα των σχολικών μονάδων, η μητέρα αυτού του παιδιού είχε διαγνωστεί με καρκίνο στον πνεύμονα. Η είδηση αυτή ήταν βαριά για όλη την οικογένεια και το αποτέλεσμα αυτής, όπως γνωρίζουμε όλοι μας, να απομονωθεί. Αυτό το παιδί και λόγω της κατάστασής τους έχει αναπτύξει έναν ιδιαίτερο δεσμό με τη μητρική φιγούρα. Η απομόνωση αυτή λοιπόν ήταν πλήγμα για τον μικρό μας φίλο».
Η εκπαιδευτικός αναζητούσε έναν τρόπο, μέσω του Ολυμπιακού, να δώσει χαρά στο μικρό μαθητή της. Αν τα κατάφερε μετά την επικοινωνία μαζί μας και την υλοποίηση της επιθυμίας της; «Διέκρινα για πρώτη φορά αληθινά δάκρυα χαράς από τα μάτια του»! Μόνο η φράση αυτή ήταν ικανή να μας γεμίσει συγκίνηση. Να μας υπενθυμίσει το σημαντικό ρόλο που μπορεί να παίξει ο κάθε εκπαιδευτικός στην καθημερινότητά μας. Ειδικά, εκείνος που ως ανώτερος πνευματικά άνθρωπος, δεν χάνει την παιδική του καρδιά.
Κάποτε, μία Αμερικανίδα συγγραφέας είχε υποστηρίξει πως η πιο σημαντική ερώτηση στον κόσμο είναι «γιατί κλαίει το παιδί». Αναμφίβολα, εκείνος που βρίσκει την απάντηση, μπορεί να γίνει πραγματικά ευτυχισμένος. Το οφείλουμε στις επόμενες γενιές να ψάχνουμε τις απαντήσεις κάθε ημέρα».