Μιζέρια παντού. Με κάθε τρόπο. Είναι τρομερό αυτό που συμβαίνει εδώ και μια-δυο μέρες πάλι. Είναι διαφορετικό να είσαι ΑΕΚ και να μην μπορείς να χαρείς στο έπακρο ούτε το νέο σου γήπεδο… Πρώτο ματς στο νέο γήπεδο, νίκη, θα περίμενε κανείς να… είναι όλα καλά. Είναι όμως; Όχι…
Συζήτηση για τα καπνογόνα, για τα βεγγαλικά. Κόσμος της ΑΕΚ που παραπονιέται ότι δεν μπορούσε να δει το ματς. Κόσμος της ΑΕΚ που πλήρωσε εισιτήριο για να βλέπει ένα σύννεφο καπνού και τίποτα άλλο. Οπαδοί που πήγαν στο γήπεδο και δεν ήξεραν καλά-καλά που ήταν η μπάλα, σε ορισμένες φάσεις… Για την τηλεοπτική εικόνα ας μη μιλήσουμε καλύτερα… Τραγωδία. Όσο για εκείνους που δεν μπορούσαν αναπνεύσουν και πήραν τα παιδιά τους και έφυγαν, τι να πει κανείς. Θα τους πουν και παράξενους, αν πουν ότι αυτό δεν ήταν γηπεδική εμπειρία… Παράπονα για υπεράριθμους στις εξέδρες… Ουδείς ασχολείται σοβαρά και όμως η γκρίνια και τα παράπονα… κυριαρχούν.
Τελικά είναι επίσημο. Σε αυτή την ομάδα είναι ανήμποροι να χαρούν το οτιδήποτε. Είναι ανήμποροι να ζήσουν σε συνθήκες χαράς, δίχως να τις μετατρέψουν σε… μιζέρια και σε γκρίνια. Οποιασδήποτε μορφής… Είναι διαφορετικό να είσαι ΑΕΚ τελικά…