Προσοχή. Δεν λέμε ότι ο Μίτσελ… δεν έχανε ποτέ. Κάθε άλλο. Και η ήττα στο πρόγραμμα είναι, κομμάτι του ποδοσφαίρου. Και μπορεί ένα ματς (ή και περισσότερα) να μη σου πάει καλά… Αλλά η συνολική ψυχολογία και νοοτροπία της ομάδας, επί Μίτσελ, ήταν τέτοια ώστε επέτρεπε στους ποδοσφαιριστές να αισθάνονται… άτρωτοι, σε όποια έδρα και αν έπαιζαν.
Ένα από τα πλέον χαρακτηριστικά παιχνίδια, στα οποία ο Ολυμπιακός είχε απόλυτη εικόνα «ανίκητης» ομάδας, ήταν εκείνο στο Βέλγιο. Απέναντι στην Άντερλεχτ! Μιλάμε, φυσικά, για την εξαιρετική νίκη με 3-0, εκτός έδρας.
Τη σεζόν 2013-14, λοιπόν, ο Θρύλος πήγε -μεταξύ άλλων αγώνων που έδωσε στον όμιλο- στην έδρα της Άντερλεχτ, για το Champions League της αγωνιστικής περιόδου τότε. Η ομάδα του Πειραιά έδειξε σε εκείνο το ματς ένα τρομερό ποδοσφαιρικό μεγαλείο, παίζοντας μπάλα η οποία δεν μπορούσε να δεχθεί αμφισβήτηση. Από το τέρμα (Ρομπέρτο), στην άμυνα (Μανωλάς κλπ.), στο κέντρο και στην επίθεση (Βάις, Σαβιόλα, Μήτρογλου), όλος ο Ολυμπιακός ήταν… ποίημα. Μια ομάδα η οποία κυριάρχησε απόλυτα στο γήπεδο και έκανε… ό,τι ήθελε.
Πίεση η Άντερλεχτ, γκολ ο Θρύλος. Και κάπως έτσι πήγε το όλο ματς, με τον Θρύλο να πανηγυρίζει στο φινάλε ένα υπέροχο «διπλό» το οποίο ακόμη αναπολούμε με χαρά και ικανοποίηση.