Η ανησυχία του κόσμου, ο αναβρασμός, τον οποίο έχει φέρει η κακή αγωνιστική εικόνα της ομάδας, το γεγονός ότι έμεινε εκτός Champions League, αλλά και το γεγονός ότι δυσκολεύεται να βρει τη χαμένη της «ταυτότητα», είναι λογικός, ως έναν βαθμό. Ο κόσμος του Ολυμπιακού βλέπει μια ομάδα που δυσκολεύεται να κάνει τα απλά στο γήπεδο και περιμένει να δει την αντίδραση από όλους. Ήταν εκεί με τη Μακάμπι, ήταν εκεί με τη Σλόβαν. Στήριξε. Αλλά και αποδοκίμασε, όταν αισθάνθηκε ότι η ομάδα μπορεί να δώσει περισσότερα πράγματα και δεν μπορεί…
Η ανησυχία και η κριτική είναι λογικό να έρχονται, αλλά δεν θα πρέπει να ξεχνάει κανείς και το καλοκαίρι του 2018. Τότε που ο Ολυμπιακός έκανε επανεκκίνηση και κατάφερε, μέσα σε μικρό διάστημα, να ανακτήσει τα σκήπτρα ΤΟΥ, στην Ελλάδα. Αλλά και να πετύχει μεγάλες προκρίσεις και νίκες στην Ευρώπη, προχωρώντας εκεί όπου άλλοι δεν μπορούν να φτάσουν.
Ο Ολυμπιακός περνάει μια αναλόγως δύσκολη περίοδο τώρα. Όπως τότε. Μετά τη σεζόν 2017-18. Αλλά ήδη γίνονται οι κινήσεις για να εμφανιστεί η ομάδα ξανά όπως πρέπει. Συζητήσεις για παίκτες, προσπάθεια να έρθουν άμεσα στο λιμάνι. Άλλαξε ο προπονητής, με έναν νεαρό και ταλαντούχο τεχνικό, ο οποίος έχει (και μπορεί να φέρει) φρέσκες ιδέες… Συζητήσεις με τεχνικό διευθυντή, για να γίνει το έργο του σχεδιασμού πιο εύκολο για όλους…
Ο Ολυμπιακός δεν κωλυσιεργεί. Όπως δεν το έκανε και το καλοκαίρι του 2018. Ευχή όλων είναι να έχουν ανάλογη, με τότε, εξέλιξη και ο Θρύλος να δυναμώσει ξανά, όσο πρέπει, για να επιτύχει αυτά που πρέπει. Αυτά που του αξίζουν.