Μπορεί να μην είναι ο κορυφαίος αριστερός μπακ του πλανήτη. Είναι όμως ένας εξαιρετικός ποδοσφαιριστής, ο οποίος κάθε φορά που μπαίνει στο Καραϊσκάκη (ή σε οποιοδήποτε άλλο γήπεδο) για να παίξει, παίζει σαν να είναι το πρώτο ματς της καριέρας του. Ή το τελευταίο. Και δίνει στο σύνθημα των φετινών διαρκείας του Ολυμπιακού, νέο νόημα… ΠΑΘΟΣ. Παίζει με τόσο πάθος, ώστε αν η απόδοσή του είναι στο… 7 ας πούμε, μοιάζει σαν να είναι στο… 11!
Όλεγκ, ψυχάρα, Ολυμπιακάρα. Ο Ρέαμπτσιουκ μπαίνει κάθε φορά στο γήπεδο και παίζει στο… 1000%. Το 101% δεν του αρκεί. Ο Μαρτίνς έχει στα χέρια του έναν παίκτη τρομερά φιλότιμο, ικανό, εξελίξιμο, ο οποίος από τότε που ήρθε στον Ολυμπιακό έχει ήδη βελτιωθεί πάρα πολύ. Και συνεχώς βελτιώνεται. Συνεχώς βγάζει στο γήπεδο νέα, καλύτερα στοιχεία. Και κάθε φορά, κατά την οποία μπαίνει στο γήπεδο, παίζει σαν να μην υπάρχει αύριο.
Δεν το βλέπουμε… αραιά και που. Το βλέπουμε ΣΥΝΕΧΕΙΑ. Το είδαμε και χθες, απέναντι στην Άλκμααρ. Πάνω, κάτω. Πάνω, κάτω. Σέντρες, τάκλιν. Σωτήριες επεμβάσεις πάνω στη γραμμή. Έβγαινε πάνω στην μπάλα σαν… ταύρος σε υαλοπωλείο! Δική του ήταν η κάθε φάση, στην οποία συμμετείχε…
Ξαναλέμε. Μπορεί ο Όλεγκ να μην είναι ο καλύτερος αριστερός μπακ του πλανήτη. Είναι όμως μια πρώτης τάξεως λύση για τον Θρύλο, έχει δέσει με την ομάδα και πλέον έχει πάει σε άλλο επίπεδο το παιχνίδι του. Και σε ΚΑΘΕ ματς, δίνει ΠΟΛΛΑ!