Πολύ έντονα ήταν τα παράπονα του ΠΑΟΚ φέτος, για το θέμα «τελικός Κυπέλλου στο ΟΑΚΑ». Οι Θεσσαλονικείς φώναζαν διαρκώς, για τη μετακίνηση των οπαδών τους, για τα διόδια, για το γεγονός ότι πάλι πρέπει να ταξιδέψουν στην Αθήνα, για να παίξουν έναν τελικό… Φώναζαν και για την αστυνομία μετά τον τελικό και… έδεσε το γλυκό. Και η ΕΠΟ που δεν θέλει να βλέπει το αγαπημένο της παιδί να… βασανίζεται και να… ταλαιπωρείται και κάνει ό,τι μπορεί για να το… εξυπηρετεί (τι; όχι;…), επειδή κυρίως δεν θέλει να το ακούει να… φωνάζει, περνάει ρύθμιση για τον τελικό του Κυπέλλου. Τη διοργάνωση-σωσίβιο για τον ΠΑΟΚ. Τη διοργάνωση μέσω της οποίας το «χρυσό δημιούργημα του Ιβάν» (χαχαχα!) παλεύει κάθε χρόνο να… σώζει ό,τι σώζεται, από τα αποκαΐδια…
Αν λοιπόν στον τελικό πηγαίνει ομάδα από Θεσσαλονίκη, δηλαδή ο Άρης ή ο ΠΑΟΚ, ο τελικός θα γίνεται αυτομάτως στο Πανθεσσαλικό. Αν είναι δύο ομάδες από τη Θεσσαλονίκη, θα γίνεται στη Θεσσαλονίκη. Αν είναι από τη Νότια ή Κεντρική Ελλάδα (ΟΚ, από την Αττική προφανώς) ο τελικός θα γίνεται στην Αθήνα.
Στο άκουσμα του Πανθεσσαλικού πάντως, ξύπνησα μνήμες… βραβείων fair play. Ξύπνησαν μνήμες μαχαιρωμάτων και ξυλοδαρμών, φωτιάς και χημικών, ξύλου στα επίσημα, ξύλου στην αερογέφυρα, ξύλου παντού γενικότερα… Το «ΜπερναΜπέου» δεν φέρνει και πολύ ωραίες αναμνήσεις στους απανταχού ποδοσφαιρόφιλους…
Αδιαφόρησε για την ενίσχυση των εθνικών ομάδων και φυσικά απουσίασε εμφατικά από την ευχαριστήρια επιστολή 44 ομοσπονδιών προς τον Αυγενάκη, για την ενίσχυση μέσω «Χείλωνα».