Κάθε χρόνο τέτοια εποχή, μπαίνει η γνωστή κασέτα του… πρωταθλητισμού. Αρχίζει από Θεσσαλονίκη μεριά, το γνωστό play back, που ακούμε σταθερά τα τελευταία χρόνια, κάθε τέτοια εποχή… Ίσως και λίγο πιο μετά, να έχουμε μια μικρή επανάληψη… Να έχουμε ένα αναμάσημα των ίδιων και των ίδιων… υποσχέσεων, που μένουν αυτό ακριβώς. Υποσχέσεις…
Κάθε τέτοια εποχή, ο ΠΑΟΚ αρχίζει τα «πάμε για πρωτάθλημα», τα «πρωταθλητισμός», τα «τίτλοι», τα «κούπες», τα… τα… γνωστά. Και μόλις λίγο ο καιρός περνάει και ο Ολυμπιακός ξεφεύγει πάλι και ανοίγει τη διαφορά, πηγαίνοντας στο +9 και στο +10 μέχρι τον… Δεκέμβρη, αρχίζει πάλι η κωλοτούυμπα. Η γνωστή. Τη ζήσαμε και φέτος. Με τα «βάλαμε πίεση για το πρωτάθλημα» και τα «δεν έπρεπε να πούμε ότι πάμε για πρωτάθλημα» και τα «ίσως αυτή η ομάδα δεν έκανε για πρωταθλητισμό»…
Και αρχίζουν μετά τα «ντου» στην Τούμπα, οι επιθέσεις στους διάφορους «Πασχαλάκηδες» που δεν φταίνε κιόλας και… τα λοιπά. Μέχρι που ο Ολυμπιακός το σηκώνει και διαβάζουμε πάλι για τον… «χειρότερο πρωταθλητή»…
Κούρασε η κασέτα τους… Κούρασε τρομερά… Κάθε χρόνο τα ίδια… Με τα λόγια και με τα ευχολόγια…
Ο τερματοφύλακας των πρωταθλητών Ελλάδας έγραψε 50 συμμετοχές με την Εθνική Τσεχίας και ζει το όνειρό του, με το εθνόσημο στο στήθος, διαφημίζοντας τον Θρύλο.
Μα καλά; Μετά από νίκη έρχονται να μας πουν για την Εθνική και την «εξυγίανση»; Ναι. Τα πράγματα δεν πρέπει να λέγονται μόνο μετά από ήττες, εκεί όπου για όλους είναι εύκολο να τα λένε…