Είναι ορισμένοι παίκτες, ρε φίλε, οι οποίοι σου βάζουν τα γυαλιά. Λες ότι… δεν έχουν πλέον να δώσουν και πολλά, βάσει της ηλικίας τους και μόνο. Αλλά εμφανίζονται ξαφνικά στο γήπεδο, παίζουν στο 101% και σου δείχνουν όχι απλώς ότι η ηλικία είναι ένας αριθμός, αλλά ότι… τον γλεντάνε κανονικά αυτό τον αριθμό και… δεν τον βλέπουν. Έτσι και ο Αβραάμ Παπαδόπουλος.
Αβραάμ σημαίνει ΑΡΧΗΓΟΣ. Και ήμασταν τυχεροί που τον είδαμε σε δράση, στο ματς με τον Άρη… Θαυμάσαμε ακόμη μια φορά τον υπέροχο αρχηγό του Ολυμπιακού, να παίζει σαν να βρίσκεται στο απόγειο και όχι στη ‘δύση’ της καριέρας του. Παράδειγμα προς μίμηση, για όλους όσοι βρίσκονται δίπλα του και δουλεύουν καθημερινά μαζί του.
Ο Αβραάμ έπαιξε στο ‘Βικελίδης’ όχι απλώς με πάθος. Ήταν σωστός, έπαιξε ΚΑΛΑ, όχι απλώς τα έδωσε όλα, αλλά ήταν και αποτελεσματικός. Ο Αβραάμ έδειξε ξανά τον δρόμο προς τους νεότερους στην ομάδα. Και φυσικά δεν λέμε για τον Σωκράτη και τον Μανωλά, που έχουν επίσης μέσα τους την ψυχή του Αβραάμ. Αλλά για τα νεότερα παιδιά. Για το Σισέ, τον Μπα, τον Μπαγκαλιάνη, τον Κινκουέ, τον Καλογερόπουλο. Για όλα αυτά τα παιδιά, ο Αβραάμ αποτελεί έμπνευση και πηγή ενέργειας.