Λυπούμαστε (εντάξει όχι και τόσο…) αλλά αρνούμαστε να πάρουμε πολύ σοβαρά τον ΠΑΟΚ. Μια ομάδα με νοοτροπία νεόπλουτου, ο οποίος νομίζει ότι όλα… αγοράζονται. Σφάλλει. Προσοχή, δεν λέμε ότι η ομάδα πρέπει να το βλέπει έτσι. Η ομάδα οφείλει να κοιτάζει μπροστά της και να βλέπει μόνο νίκη. Ακόμη και απέναντι στον πιο μικρό αντίπαλο, η νίκη είναι πάντα σημαντική. Πόσο μάλλον απέναντι στον -αδίκως- μόνιμο αμφισβητία σου, τα πρωταθλήματα του οποίου χωράνε 15,5+ φορές στα δικά σου (!!) και ο οποίος νομίζει ότι επειδή πήρε δύο ισοπαλίες… κάτι έκανε.
Αλλά τώρα σοβαρά ρε παιδιά. Ποια εκδίκηση; Από αυτούς; Δεν τους βλέπει στο μέτρο ο Ολυμπιακός. Ας μεγαλώσουν πρώτα ως μέγεθος και μετά συζητάμε. Το να συζητάμε για «εκδίκηση» του Ολυμπιακού προς τον ΠΑΟΚ είναι πραγματικά άτοπο, από τη στιγμή κατά την οποία η μεγάλη ομάδα είναι εκείνη που δείχνει πάντα τον δρόμο. Τον δρόμο προς την ανωτερότητα, αγωνιστική ή μη. Η ομάδα που κάνει γενικά το «κουμάντο». Αυτή η ομάδα, σε αυτό το ζευγάρι, αλλά και σε οποιοδήποτε ζευγάρι στην Ελλάδα, στο οποίο συμμετέχει, είναι ο Ολυμπιακός.
Και ο ΜΕΓΑΛΟΣ δεν κοιτάζει… εκδίκηση. Δεν βλέπει και δεν σκέφτεται τέτοια πράγματα… Δεν τον απασχολεί το πως θα εκδικηθεί τον μικρότερο. Τον απασχολεί μόνο πως θα φτάσει στον τίτλο. ΑΥΤΟ είναι η μόνη «απάντηση» που μετράει. Η εκδίκηση είναι για τους εμπαθείς. Και ο Ολυμπιακός… δεν βλέπει τους αντιπάλους του στο μέτρο, από άποψη μεγέθους. Πόσο μάλλον να σκέφτεται μικρότητες τύπου «εκδίκηση».
Στην προσπάθεια να μπει ξανά στο Champions League, ο Ολυμπιακός χρειάζεται, εκτός από μεταγραφική ενίσχυση και ανακατατάξεις, απαραίτητη ξεκούραση. Και όλα δείχνουν ότι θα την έχει.