Ας μην ξεχνάμε ότι…

Μια ομάδα, η οποία είναι συνηθισμένη να σηκώνει τίτλους, δεν μπορεί να χωνέψει εύκολα ότι έχασε έναν. Μέχρι εκεί, ωστόσο. Οτιδήποτε παραπάνω είναι υπερβολή. Και από τον κόσμο, ο οποίος δικαίως χαλιέται, αλλά και για την ίδια την ομάδα, η οποία ήθελε να κάνει φέτος το νταμπλ και να καταθέσει ξανά, έμπρακτα, τη δεδομένη ανωτερότητά της, από τους ανταγωνιστές της. Ο Ολυμπιακός είναι απογοητευμένος για την απώλεια της δυνατότητας να κάνει το νταμπλ. Δεδομένα. Απογοητευμένος είναι και ο κόσμος. Όχι μόνο για την απώλεια του τίτλου, τον οποίο θα μπορούσε να διεκδικήσει, αλλά γιατί η ομάδα εμφανίζει αυτή την εικόνα, η οποία χαρακτηρίζεται προβληματική και για την οποία όλοι «φωνάζουν» -δικαίως- ότι χρειάζεται αλλαγή.
Αυτή η απογοήτευση, δείχνει και το μέγεθος του γίγαντα Ολυμπιακού. Δείχνει την θέληση μιας ομάδας να μη συμβιβάζεται και να μη λέει… «δεν έγινε και τίποτα». Έγινε και παραέγινε. Και ο κόσμος έχει κάθε δικαίωμα να θέλει περισσότερα. Γιατί η ίδια η ομάδα του έδωσε το δικαίωμα να τα ζητάει. Με τις εμφανίσεις της, την ποιότητά της, την ανοδική της πορεία, από τη σεζόν 2017-18 και έπειτα, ξανά.
Μέχρι εκεί όμως. Δεν μπορούμε να απαξιώνουμε τα πάντα, μπροστά σε μια κακή περίοδο, ή σε μερικά άσχημα αποτελέσματα, ή σε ένα συνεχιζόμενο ντεφορμάρισμα… Ο Ολυμπιακός δεδομένα δεν είναι καλά αυτή τη στιγμή αλλά αυτό το «να φύγουν όλοι», όταν μέρος των «όλων» είναι και παίκτες/προπονητής/βοηθοί που γράφουν το ΤΡΙΤΟ ΣΕΡΙ ΠΡΩΤΑΘΛΗΜΑ, είναι ακραίο. Και τέτοια άκρα αυτή τη στιγμή δεν χρειάζονται. Η ομάδα είναι ΠΡΩΤΑΘΛΗΤΡΙΑ. Δεν είναι… τρίτη, τέταρτη, δεν… παλεύει για να βγει Ευρώπη. Σηκώνει τίτλο. ΞΑΝΑ. Να έχουμε πλήρη αντίληψη της κατάστασης και να κατανοούμε τι γίνεται, έτσι; ΟΛΟΙ θέλουμε καλύτερη μπάλα. ΟΛΟΙ θέλουμε νταμπλ. ΟΛΟΙ θέλουμε Champions League και ακόμη καλύτερη παρουσία στην Ευρώπη. Πρώτος ο Βαγγέλης Μαρινάκης, όμως. Ας μην το ξεχνάμε αυτό. Ποτέ…