Το 0-0 ανάμεσα στον Ολυμπιακό και τον ΠΑΟΚ άφησε ανοικτή την υπόθεση πρόκριση, στον τελικό του Κυπέλλου. Έχουμε μπροστά μας έναν ημιτελικό, ο οποίος θα κρίνει το ποιος θα συνεχίσει να αγωνίζεται στον θεσμό, μέχρι το φινάλε. Μέχρι τον τελικό και μέχρι την κούπα.
Και όσο οι μέρες περνούσαν και περνούν και η ημιτελική ρεβάνς στο Καραϊσκάκη φτάνει, ο ΠΑΝΙΚΟΣ στις τάξεις των Θεσσαλονικέων έχει χτυπήσει… «ασπρόμαυρο»! Ξέρετε, το γνωστό στόρι, με την προσπάθεια αποδόμησης της ομάδας του Ολυμπιακού, με την προσπάθεια αποδόμησης του Μαρτίνς, το Μανωλά, του Σωκράτη, του Ελ Αραμπί… Με την προσπάθεια αποδόμησης του γηπέδου Καραϊσκάκη, του κόσμου του Ολυμπιακού, της ατμόσφαιρας την οποία μπορεί να φτιάξει η «ερθυρόλευκη» εξέδρα…
Μιλάμε για πανικό… Και έχει πλάκα, γιατί το μόνο με το οποίο δεν έχουν ασχοληθεί, από το πρωί (αλλά και γενικά αυτές τις ημέρες) είναι η διαιτησία… Έχει ενδεχομένως τη σημειολογία του και αυτό…
Αλλά κατά τα άλλα, η φάση είναι… πάνικ! Άρθρα επί άρθρων, σχόλια, προσπάθεια κατεύθυνσης της γνώμης του κοινού (έστω και αυτού που απέμεινε να τους διαβάζει…) για το ότι ο Ολυμπιακός… χωλαίνει, την ώρα που ο ΠΑΟΚ… προελαύνει. Αυτό είναι το στόρι εδώ και λίγες ημέρες και έτσι πάει το παραμύθι.
Και η ουσία παραμένει η ίδια… Έχει χτυπήσει ο πανικός επίπεδα… ΠΑΟΚ. Όχι κόκκινο. Ασπρόμαυρο! Κάνουν ό,τι μπορούν για να… πείσουν ότι έρχονται «καβάλα στ’ άλογο», ενώ όλοι ξέρουν ότι έρχονται «με την ουρά στα σκέλια». Και πως μάλλον έτσι θα φύγει κιόλας…