Η ισοπέδωση ΜΑΚΡΙΑ από τον Ολυμπιακό
Αυτό το κείμενο απευθύνεται, δυστυχώς, προς φίλους και «φίλους» του Ολυμπιακού. Γιατί υπάρχουν και Ολυμπιακοί, οι οποίοι δεν περιορίζονται στην κριτική, στον σχολιασμό όσων βλέπουμε άπαντες ότι δεν πηγαίνουν καλά στην ομάδα του Μαρτίνς, αλλά το τραβάνε μέχρι… μηδενισμού. Μέχρι απόλυτης ισοπέδωσης… Πράγματα τα οποία καταντούν αστεία και δεν θα έπρεπε να λέγονται/γράφονται/σχολιάζονται για τον εν δυνάμει και εν ενεργεία πρωταθλητή Ελλάδας και πιθανό κυπελλούχο και νταμπλούχο Ελλάδας…
Δεν μιλάμε για μια ομάδα, η οποία μένει μακριά από τους στόχους της. Δεν μιλάμε για μια ομάδα, η οποία δεν έχει κάνει… τίποτα καλό φέτος. Και μεγάλα αποτελέσματα είχε. Και αήττητη παρέμενε μέχρι τον Μάρτιο… Και στην Ευρώπη πήρε μερικά μεγάλα ματς, έκανε πρόκριση από τον όμιλό της και σταμάτησε μπροστά σε μια ομάδα που ήταν το φαβορί στο ζευγάρι των πλέι οφ του Europa League… Ο Ολυμπιακός πέτυχε και πετυχαίνει και φέτος πράγματα και το γεγονός ότι το κάνει ενώ δεν είναι και σε τόσο καλή κατάσταση, όσο πέρσι, ή πρόπερσι, τα καθιστούν όλα αυτά πολύ πιο σημαντικά…
Η συσπείρωση, γύρω από την ομάδα, θα έπρεπε να είναι αυτονόητη. Ο Μαρινάκης δουλεύει για τον Ολυμπιακό. Ο Μαρτίνς δουλεύει για τον Ολυμπιακό. Όλοι στην ομάδα δουλεύουν για τον Ολυμπιακό… Όλοι θέλουν το καλό της ομάδας και παλεύουν για αυτό, κόντρα σε όλους και σε όλα… Η ισοπέδωση ΜΑΚΡΙΑ από τον Ολυμπιακό, λοιπόν. Ο απόλυτος μηδενισμός της ομάδας, την ώρα που πάει να κάνει το νταμπλ, είναι τουλάχιστον κωμικός. Και αχρείαστος… Κριτική ναι, επισήμανση αυτού που δεν πάει καλά, ναι. Αλλά ακραίες συμπεριφορές και αντιδράσεις, όχι. Δεν είμαστε σαν τους άλλους εμείς… Είμαστε ΟΛΥΜΠΙΑΚΟΙ.