Απέδειξε και φέτος ο Ολυμπιακός ότι μόνο τον κακό εαυτό του έχει να φοβάται… Μόνο τον κακό Ολυμπιακό έχει, στην πραγματικότητα να αντιμετωπίσει. Και ακόμη και όταν τον συναντά, στις σπάνιες περιπτώσεις, κατά τις οποίες αυτό συμβαίνει, έχει μάθει να τον αντιμετωπίζει και να παίρνει, έτσι κι αλλιώς, το αποτέλεσμα. Να παίρνει αυτό που θέλει. Να παίρνει τη νίκη που θα του δώσει την ηρεμία, για να συνεχίσει να δουλεύει και να διορθώσει κάτι που δεν πάει καλά.
Αλλά στην πραγματικότητα, αυτό τον Ολυμπιακό κανένας εξωτερικός παράγοντας δεν τον σταματάει! Μόνο ο κακός Ολυμπιακός τον σταματάει. Και πάλι όχι δεδομένα. Κανείς άλλος δεν μπορεί. Κανείς άλλος. Δοκίμασαν και δοκιμάζουν. Και διαρκώς αποτυγχάνουν.
Ο Ολυμπιακός έφτιαξε ομάδα να νικά και τη διαιτησία, να νικά και τους αντιπάλους του, αλλά και -στις περισσότερες περιπτώσεις- τον κακό του εαυτό. Ακόμη και αυτόν, μπορεί να βρει τον τρόπο και να τον ξεπεράσει. Και να συνεχίσει, μένοντας όρθιος, μέσα από τις δυσκολίες. Και να φτάσει στον στόχο του.
Το μέταλλο πρωταθλητή, το πάθος για τον τίτλο και το γεγονός της απόλυτης πίστης στις δυνάμεις του, οδηγούν ξανά τον Ολυμπιακό μπροστά… Σε ακόμη έναν τίτλο…