Όταν κοιτάς μόνο να «εξυγιάνεις», καταλήγεις να τα διαλύεις όλα
Το ελληνικό ποδόσφαιρο διοικείται, δυστυχώς, από μία ΕΠΟ η οποία έχει μάθει απλώς να εξυπηρετεί… μικροπολιτικά συμφέροντα. Έχει μάθει, δυστυχώς, να παίζει απλώς το παιχνίδι της «εξυγίανσης» και να δίνει στα αγαπημένα παιδιά της αυτό που ζητούν, κόβοντας τα φτερά σε όποιον πάει να σταθεί απέναντι.
Το ότι ο Ολυμπιακός αποτελεί εξαίρεση, σε αυτό τον τελευταίο κανόνα, δεν λέει κάτι… Η πρόθεση και η πρακτική είναι σταθερές. Και δεν αλλάζουν. Τον Ολυμπιακό δεν μπορεί κανείς να τον ακουμπήσει, γι’ αυτό και έχουν βρει τον… μπελά τους, άλλωστε…
Αλλά για να πάμε σε αυτό που θέλουμε να τονίσουμε, η πραγματικότητα είναι μία: Όταν κοιτάς μόνο να «εξυγιάνεις», καταλήγεις να τα διαλύεις όλα. Μόνο τυχαίο δεν είναι αυτό που έγινε με το καλεντάρι και το πρόγραμμα που θα βαρύνει ακόμη περισσότερο, όσο προχωράει η σεζόν.
Όταν ο απλός φίλαθλος αναρωτιέται -και πολύ ορθώς- γιατί η ΕΠΟ δεν όρισε αυτομάτως Πέμπτη τα παιχνίδια του Κυπέλλου, ώστε και να υπάρξει ισονομία για όλους, αλλά και να μη επιβαρυνθεί το πρόγραμμα περαιτέρω, αντιλαμβάνεστε για τι συζητάμε. Για λύσεις τις οποίες ο απλός φίλαθλος προκρίνει… έτσι απλά, όταν η ΕΠΟ κάνει ότι δεν τις βλέπει! Ναι, κάνει ότι δεν τις βλέπει. Δεν μπορούμε να διανοηθούμε ότι δεν υπήρξε ΕΝΑΣ άνθρωπος που να το πρότεινε… Ίσως, μάλλον, δεν βόλευε κάποιο από τα… αγαπημένα παιδιά. Ίσως δεν έκανε η Πέμπτη, για κάποιο λόγο…
Η ουσία είναι πως με την ανικανότητα της ΕΠΟ και την αδυναμία της να κάνει το σωστό, έχοντας παραδοθεί πλέον οριστικά στο… παιχνίδι της «εξυγίανσης», χάθηκε ξανά η μπάλα. Κυριολεκτικά, αλλά και μεταφορικά, αφού το πρόγραμμα πλέον θα γίνει… χάος, για να χωρέσουν τα ματς που δεν έγιναν… Καλή φάση, ε;