Όλα είναι απλά στο ποδόσφαιρο. Όλα. Καλοί παίκτες, που ταιριάζουν με άλλους καλούς παίκτες και φτιάχνουν, εντέλει, καλές ομάδες. Η «χημεία» είναι μεγάλο πράγμα, στην 11άδα μιας ομάδας και αυτό βγαίνει και στον φετινό Ολυμπιακό. Οι πτέρυγες το αποδεικνύουν. Η συνεργασία μπακ και χαφ-εξτρέμ, στον Θρύλο, έχει δώσει μέχρι στιγμής ορισμένα χρήσιμα συμπεράσματα.
Για παράδειγμα: Μέχρι στιγμής δείχνουν να «δένουν» καλύτερα τα Μασούρας-Όλεγκ και Γκάρι-Λαλά.
Η αρχή έγινε από την πρώτη είσοδο του Γκάρι Ροντρίγκες στην 11άδα και επιβεβαιώθηκε έκτοτε, όποτε ο έμπειρος εξτρέμ μπήκε σε αυτή. Ο Λαλά ήταν ανεβασμένος και κόντρα στον Ιωνικό, αλλά και κόντρα στον ΠΑΟΚ, όπως και στα Γιάννενα, όπου συνυπήρξαν μόνο για λίγο.
Αντίστοιχα, από την άλλη πλευρά έχουμε δει τον Όλεγκ να γίνεται επίσης καλύτερος, όταν στην πλευρά του παίζει ο Μασούρας. Ίσως είναι μία συγκεκριμένη αλληλεπίδραση, μεταξύ παικτών, η οποία αναδεικνύει τη συνεργασία τους και δίνει καλύτερα αποτελέσματα. Είπαμε, άλλωστε, το ποδόσφαιρο είναι, εν πολλοίς, χημεία.
Για να μην παρεξηγηθούμε, δεν είναι θέμα σύγκρισης παικτών, αυτό εδώ. Είναι συμπερασματικό, με βάση όσα έχουμε δει μέχρι στιγμής, στο χορτάρι, από την ομάδα του Μαρτίνς και τις διάφορες παραλλαγές της, ως προς την 11άδα.