Το ποδόσφαιρο είναι… στιγμές (videos)
Να γινόταν σήμερα να συζητάμε μόνο για μπάλα… Να γινόταν σήμερα να συζητάμε μόνο για γκολ, ασίστ, για τον πρώτο σκόρερ του Ολυμπιακού στην Ευρώπη, Γιουσέφ Ελ Αραμπί (σε άλλο κομμάτι θα τα πούμε…), για ένα «τρίποντο» νίκης και κορυφής. Ή, έστω, για μια ήττα ΔΙΚΑΙΗ, ποδοσφαιρική. Και όχι… από τη διαιτησία… Τα ίδια και τα ίδια… Μετά από μεγάλα ματς του Θρύλου στην Ευρώπη, έχουμε κάποιον «σφαγέα» με τον οποίο ασχολούμαστε…
Το ποδόσφαιρο είναι… στιγμές, αγαπητοί…
Και δύο στιγμές… αλλοφροσύνης έκριναν το ματς στο Καραϊσκάκη!
1) Το πετσόκομμα του αστραγάλου του Όλεγκ, από τον Μπαρκόκ, στο 30’, το οποίο έγινε, από αποβολή, κιτρινούλα. Λυπούμαστε, αλλά δεν μπορούμε έτσι απλά να δεχθούμε ότι «δεν δούλευε το VAR». Ο διαιτητής Κουλμπάκοφ τι έκανε; Που ήταν; Γιατί θεώρησε ότι η προβολή ήταν για… κίτρινη, αλλά όχι για κόκκινη; Είδε ότι ήταν επικίνδυνο μαρκάρισμα, γιατί δεν αντιλήφθηκε ότι ήταν… δολοφονικό; Ότι θα μπορούσε να πάρει τον αστράγαλό του στο… χέρι και να φύγει από το Καραϊσκάκη; Μια στιγμή αλλοφροσύνης…
2) Το φάουλ επάνω στον Λαλά στο 1-2. Η φάση αρχίζει ξεκάθαρα από φάουλ επάνω στον Γάλλο αμυντικό του Ολυμπιακού. Πως γίνεται να μην το είδε κανείς; Πως γίνεται να μην το υπέδειξε κανείς; Πως γίνεται να επιτρέπεται σε μια ομάδα να κάνει φάουλ καθαρό και να φεύγει στην κόντρα και να βάζει γκολ νίκης, στο 90’+; Πως; Δεύτερη στιγμή αλλοφροσύνης…
Ο Ολυμπιακός έκανε τόσα πράγματα καλά, χθες, κόντρα στην Άιντραχτ. Έκανε και λάθη, είχε και στραβά. Αλλά με αυτά τα στραβά, εντέλει θα ήταν μέχρι… «Χ». Όχι ήττα. Όχι έτσι, ρε Κουλμπάκοφ…