Αρνήθηκε ο Πέδρο Μαρτίνς, τον χαρακτηρισμό, ο οποίος αποδίδεται στον Γιώργο Μασούρα. «Παίκτης του προπονητή». Δεν είναι… κακός χαρακτηρισμός, βεβαίως. Κάθε άλλο. Δηλώνει έναν ποδοσφαιριστή, ο οποίος κάνει ακριβώς αυτό που ζητάει ο προπονητής του, μέσα στο γήπεδο. Έναν παίκτη, ο οποίος παραμένει πιστός στο πλάνο του προπονητή. Στην τακτική προσέγγιση, την οποία ο κόουτς σχεδιάζει, για κάθε παιχνίδι. Αυτό είναι, κάνει, πρεσβεύει, ο «παίκτης του προπονητή».
Για ποιο λόγο τότε, ο Μαρτίνς… αρνήθηκε αυτό τον χαρακτηρισμό, για τον Μασούρα; «Είναι παίκτης της ομάδας, όχι του προπονητή», είπε… Σαφές. Γνωρίζουμε όλοι, άλλωστε, πως σκέφτεται ο Πέδρο. Η ομάδα. Ποτέ οι μονάδες. Έχει στα χέρια του πολλές μονάδες, οι οποίες μπορούν να του κάνουν τη διαφορά. Και ο Μασούρας είναι μία εξ αυτών. Αλλά. Οι μονάδες δεν… αρκούν. Ο Μαρτίνς φτιάχνει, όπως κάνει τα τελευταία 3 χρόνια ομάδα. Έτσι έχει πάει τον Ολυμπιακό, εκεί όπου τον έχει πάει… Ως σύνολο. Ως ομάδα… Και έτσι, εκτιμάει πιο πολύ από όλους, τους παίκτες ομάδας. Εκείνους που παίζουν για την ομάδα και μόνο.
Ο Μασούρας κάνει αυτό ακριβώς. Παίζει για το σήμα μπροστά στη φανέλα. Και έτσι, το όνομα στην πλάτη, αποκτά ακόμη μεγαλύτερη αξία… Η πίστη του Μαρτίνς στον Μασούρα και σε αυτά τα οποία ο Πορτογάλος μπορεί να πάρει από τον εξτρέμ του… «μιλάει». Και λέει πολλά, για το πως πάνω από όλα μπαίνει πάντα η ομάδα.