Ο Λαζάρ Ραντζέλοβιτς είχε μπει με τα… μπούνια, που λέει και ο λαός, στις υποχρεώσεις του με τον Ολυμπιακό, όταν πρωτοφόρεσε επίσημα τη φανέλα. Δύο γκολ επί της Κράσνονταρ, τότε, συνολικά… εξωπραγματική παρουσία, είχε αφήσει και συνέχισε να αφήνει σε όλη τη σεζόν 2019-20, τρομερά μηνύματα ελπίδας, για μία εξέλιξη που θα του έφερνε την καθιέρωση στο ρόστερ και, γιατί όχι, στην ενδεκάδα.
Η συνέχεια δεν ήταν ανάλογη. Η περσινή σεζόν δεν ήταν συνέχεια της προπέρσινης και ο Σέρβος δεν ήταν όπως έπρεπε. Φάνηκε όχι από αυτά που βλέπουμε εμείς, αλλά από αυτά που έκανε (ή δεν έκανε) ο Μαρτίνς. Τι δεν έκανε; Δεν έβαζε τον Ραντζέλοβιτς να παίζει πολύ…
Άλλαξε η σεζόν, άλλαξε και η εικόνα του Σέρβου. Έγινε… διαπλανητική! Ο Σέρβος δείχνει να έχει επανέλθει στα στάνταρ που ο ίδιος έθεσε, τη σεζόν 2019-20. Τότε που έφτασε μέχρι και στο να κρίνει έναν τελικό, υπέρ του Ολυμπιακού. Για να μην το ξεχνούν εκείνοι που λένε ότι… δεν κάνει. Και μία πρόκριση στο Champions League σφράγισε, με 2 γκολ επί της Κράσνονταρ και ένα Κύπελλο πήρε, για τον Θρύλο. Μην το ξεχνάμε και αυτό ε;
Ο Ραντζέλοβιτς έχει μπει πολύ, πολύ δυνατά στη σεζόν. Δείχνει να είναι από… άλλο πλανήτη; Να τον σπρώχνει μπροστά ο Τσούμιτς; Να βρήκε ξανά μέσα του αυτό που έβγαλε τη σεζόν 2019-20; Λίγη σημασία έχει. Αυτό που μετράει είναι ότι ασχέτως των εξτρέμ που θα αποκτηθούν, ο Μαρτίνς (θα) έχει από πίσω … πλούσιο ταλέντο και μεγάλη ποιότητα, για να «ρίχνει» στο γήπεδο, όποτε κρίνει ότι χρειάζεται…