Κανείς από τους «εξυγιαντές» δεν είναι σε θέση να κοντράρει στα ίσια τον Ολυμπιακό. Γι’ αυτό και βλέπουμε εδώ και δύο χρόνια τα αίσχη που βλέπουμε, σε επίπεδο διαιτησίας και παρασκηνίου. Είναι ο μόνος τρόπος να προσπαθήσουν οι «απέναντι» να φρενάρουν μία πραγματικά καλή ομάδα, όπως είναι εκείνη του Πέδρο Μαρτίνς. Και σε αυτό επιδίδονται. Τι να τους κάνεις τους παίκτες, άλλωστε, όταν έχεις «χαλασμένο VAR» στη «δούλεψή» σου…;
Εχθρός του καλού (Ολυμπιακός) είναι μόνο το καλύτερο (καλύτερος Ολυμπιακός). Και κανείς τους δεν είναι καλύτερος από τον Ολυμπιακό. Ούτε και θα γίνει. Ούτε και έχει προοπτική για να πάει προς τα εκεί, αυτή τη στιγμή. Χωρίς «χαλασμένα VAR», Μανούχους, Κουμπαράκηδες και λοιπές «εξυγιαντικές δυνάμεις», κανείς τους δεν έχει τύχη. Και το γνωρίζουν καλά.
Ο Ολυμπιακός οφείλει πάντα να είναι σε επαγρύπνηση. Οφείλει πάντα να έχει στο μυαλό του ότι δεν θα τον αφήσουν σε ησυχία. Οφείλει πάντα να έχει στο μυαλό του Βόλους, Γιάννενα, πέναλτι αντιπάλων στο 110’, χέρια που δεν δίνονται πέναλτι, γκολ-επιθετικά φάουλ και οφσάιντ που θα μετρούν κανονικά, αλλά και κάθε μορφής εκδήλωση της «εξυγίανσης» του ποδοσφαίρου μας.
Το καλό είναι ότι ο Θρύλος είναι δυνατός και διοικητικά, πέρα από αγωνιστικά.