Η ζωή προχωράει γρήγορα
Αρκετά ασχοληθήκαμε τώρα με το αποτέλεσμα στην Τούμπα. Έχουμε στόχους μπροστά. Άμεσους, αλλά και απώτερους. Ο Ολυμπιακός δεν σταματά ποτέ να παλεύει, για να κατακτήσει κάτι. Για να κερδίσει κάτι. Έναν τίτλο, μία πρόκριση. Ως μεγάλη ομάδα, συνηθίζει να έχει πάντοτε κάτι μπροστά, στο οποίο να στοχεύει. Και αυτό συμβαίνει και τώρα. Ακολουθεί ματς. Πιο εύκολο, θεωρητικά, από τα υπόλοιπα, απέναντι στον Αστέρα Τρίπολης. Αλλά και εξίσου σημαντικό και ουσιώδες. Ειδικά όταν έρχεται, μετά από ένα κακό αποτέλεσμα.
Η ζωή προχωράει γρήγορα και δεν περιμένει. Όπως δεν περιμένουν και οι αντίπαλοι, οι οποίοι ζουν και αναπνέουν, για να κερδίζουν τον Ολυμπιακό. Είναι δεδομένο, όταν είσαι πρώτος, ότι θα θέλουν να σε ρίξουν, από την κορυφή. Για αυτό παλεύουν όλοι. Και είναι αυτό ακριβώς, που δεν πρέπει να τους επιτρέψεις να κάνουν.
Ο Ολυμπιακός κυνηγάει ακόμη το Κύπελλο και δεν επιτρέπεται να εμφανίσει ξανά την εικόνα της Τούμπας. Οφείλει να μην είναι επιπόλαιος, όσον αφορά στις τελικές προσπάθειές του. Οφείλει να μετατρέπει σε υπεροχή στο σκορ τη δεδομένη ανωτερότητά του και την ποιότητά του, εντός αγωνιστικού χώρου. Οφείλει να μην επιτρέπει στον αντίπαλο, με λάθη παιδαριώδη, να βρίσκει εύκολα γκολ. Ειδικά όταν ο αντίπαλος ΜΟΝΟ έτσι μπορεί να τα βρει.
Σοβαρότητα και συγκέντρωση, μέχρι το φινάλε. Η ομάδα δεν είναι ακόμα διακοπές και δεν επιτρέπεται να αφήσει ξανά την υπόνοια ότι έχει μπει, από τώρα, σε τέτοια διάθεση. Σίγουρα, όλοι είναι κουρασμένοι, όλοι έχουν κάνει μία μακρά και μεγάλη προσπάθεια και όλοι συμμετείχαν σε αυτή τη «μάχη», όλη τη σεζόν. Αλλά η ζωή προχωράει γρήγορα και δεν περιμένει. Το «αύριο» φτάνει και όταν είσαι στον Ολυμπιακό, δεν επιτρέπεται να χαλαρώνεις, πριν τελειώσει η σεζόν…