Έτσι γουστάρουμε. Να είναι η ομάδα με την πλάτη στον τοίχο. Τότε είναι που ξυπνάνε όλα τα ένστικτα αυτοσυντήρησης, όλα τα ένστικτα του… κυνηγού. Όλα τα ένστικτα της μεγάλης ομάδας, η οποία είναι έτοιμη, για να… σοκάρει, ξανά, την Ευρώπη.
Μακάρι. Μακάρι να… υποτιμήσουν τον Ολυμπιακό. Μακάρι να τον θεωρήσουν… τελειωμένο. Μακάρι να κάνουν, από τώρα, σχέδια πρόκρισης και να… περιμένουν αντίπαλο, στους «8». Δεν θα ξέρουν, οι «κανονιέρηδες» τι τους χτύπησε. Δεν θα ξέρουν… από που τους ήρθε. Όπως δεν ήξεραν και πέρυσι…
Δεν το πάμε στο… κλισέ της υπόθεσης. Δεν στεκόμαστε στο «αφού το κάναμε και πέρυσι, μπορούμε και φέτος». Που μπορούμε, δηλαδή. Αλλά όχι. Δεν το πάμε… παραδοσιακή. Το πάμε με βάση του ποιος είναι ο Ολυμπιακός! Με βάση το τι έχει δείξει ότι μπορεί να κάνει, απέναντι σε ΟΛΕΣ τις ομάδες. Ειδικά, όταν εκείνες, τον υποτιμήσουν. Ειδικά όταν εκείνες τον… ξεγράψουν.
Μακάρι, η Άρσεναλ να τον… ξεγράψει, τον Ολυμπιακό. Θα είναι το μεγαλύτερο λάθος της. Και στο φινάλε, οι οπαδοί της θα βλέπουν, ξανά, εφιάλτες, με τον Ελ Αραμπί να τους παστελώνει…
Είναι το καλύτερο που μπορεί να συμβεί στην ομάδα. Είναι το καλύτερο που μπορεί να του τύχει. Να τον υποτιμήσουν. Να τον ξεχάσουν και να σχεδιάζουν, από τώρα, την παρουσία τους, στους «8». Είναι αυτό που θέλει, ο Ολυμπιακός…