Τα δεδομένα ήταν πολύ άσχημα, χθες το βράδυ. Ο Μάριος Βρουσάι πονούσε πάρα πολύ. Έφυγε από το ματς, σε φορείο. Έφυγε από το Καραϊσκάκη, με πατερίτσες και με το κεφάλι σκυμμένο και τη θλίψη ζωγραφισμένη στο πρόσωπό του. Οι πρώτες εκτιμήσεις έφερναν τον Μάριο εκτός δράσης για… πολύ καιρό. Ίσως και έξι με επτά μήνες. Υπήρχαν, άλλωστε, φόβοι για πρόβλημα στον χιαστό. Για πρόβλημα πολύ σοβαρό, δηλαδή. Ένα πρόβλημα, το οποίο θα κρατούσε τον νεαρό άσο, μακριά από την αγωνιστική δράση και έξω από τις τέσσερις γραμμές του γηπέδου, για πολύ, πολύ καιρό.
Αντιθέτως, τα νέα, τα οποία ήρθαν σήμερα, ήταν ευχάριστα. Και ο Μάριος γλίτωσε τα χειρότερα. Για να βάλουμε σε μία σωστή σειρά τα πράγματά, βέβαια, δεν… χαρήκαμε κιόλας. Αλλά, όπως και να το κάνεις, είναι αλλιώς το να μένει έξω ένας παίκτης, για ένα μήνα. Και αλλιώς, για… 6 ή 7.
Δεν χαρήκαμε κιόλας, λοιπόν, που θα χάσει η ομάδα τον Μάριο, για ένα μήνα… Αλλά, σίγουρα, ανασάναμε… Ανασάναμε γιατί ο Ολυμπιακός έχει ανάγκη τον Μάριο στα εξτρέμ. Και ο Μάριος έχει ανάγκη να παίρνει ρυθμό. Να παίρνει ματς και να μπει, ακόμη περισσότερο, στο ροτέισον του Θρύλου, για να ανέβει και αγωνιστικά, αλλά και να πάρει παραστάσεις, με τη φανέλα του Ολυμπιακού!